[ᾰ]
   I adv. démonstr. :
      1 pendant tout ce temps, jusqu’à ce moment, d’ord. en corrélat. avec ὄφρα : τόφρα… ὄφρα, IL. 11, 753, etc. pendant tout le temps… que ; jusqu’au moment… où ; qqf. ὄφρα… τόφρα, IL. 18, 381 ; OD. 20, 330, etc. ; ou ὄφρα… τόφρα δέ, IL. 4, 221 ; OD. 10, 126, pendant que… cependant ; au moment où… jusqu’à ce moment ; de même avec divers relat. : τόφρα…, ἕως, OD. 5, 122 ; τόφρα…, ἕως κε, OD. 2, 77 ; ou ἕως…, τόφρα, IL. 15, 392 ; OD. 12, 328 ; ἕως…, τόφρα δέ, IL. 10, 507 ; OD. 5, 424, etc. ; m. sign. ; ὅτε δὴ… τόφρα, OD. 10, 571 ; εὖτε…, τόφρα δέ, OD. 20, 77, m. sign. ;
      2 sur ces entrefaites, cependant, IL. 10, 498 ; 13, 83 ; OD. 3, 303, etc. ;
   II postér. :
      1 relat. c. ὄφρα, jusqu’à ce que, tandis que, CALL. Del. 39 ; A.RH. 4, 1617 ; ORPH. Arg. 345 ;
      2 conj. finale, de telle sorte que, A.RH. 3, 807 ; 4, 1487 ; ORPH. Arg. 397 ; ANTH. 9, 242 ; 13, 22.

Étym. th. pronom. το-, v. ὁ, ἡ, τό.

demonstr. Adv. of Time, up to or during that time, so long, Hom., answering to relat. ὄφρα, which follows, Il. 11.754, Od. 4.289 (so ὄφρ’ ἄν with subj., Il. 1.509, al.); but the relat. commonly precedes, ὄφρα…, τ.… in (the course of) that time, so long…, 18.381, Od. 20.330, h.Cer. 37; ὄφρ’ ἂν…, τ.… Il. 7.194, Od. 5.362, al. ; ὄφρα… τ. δὲ… Il. 4.221, Od. 10.126; — besides the regular ὄφρα…, τόφρα… we find τ.…, ἕως… 5.122; τ.…, ἕως κε… 2.77; more freq. ἕως…, τ.…, Il. 15.392, Od. 12.328, al. ; ἕως…, τ. δὲ… Il. 10.507, Od. 5.425, etc. ; ἀλλ’ ὅτε δὴ…, τ.… 10.571; πρὶν…, τ.… Il. 21.101; εὖτε…, τ. δὲ… Od. 20.77. abs., meanwhile, Il. 10.498, 13.83, Od. 3.303, 464, al. in Alex. Poets as relat., = ὄφρα, A.R. 4.1617, Orph. A. 347; τ. μὲν (relat.)…, τ. δὲ (demonstr.)… Call. Del. 39. in Antim. 3 and Alex. Poets also as a final Conjunction, so that, that, A.R. 3.807, 4.1487, AP 9.242 (Antiphil.), 13.22 (Phaedim.), Orph. A. 939.

adv. der Zeit, so lange bis, bis dahin, bis zu der Zeit, worauf in der Regel der Nachsatz mit ὄφρα folgt, welches wir durch ein bloßes »daß« wiedergeben, Hom.; auch kann ὄφρα vorangehen, Il. 18.381, Od. 20.330, in welchem Falle auch τόφρα δέ steht, Il. 9.221, Od. 10.126. Es entsprechen sich auch τόφρα … ἕως, Od. 5.122, τόφρα … ἕως ἄν, 2.77, ἕως … τόφρα, Il. 15.392, 18.16, 21.606, Od. 12.328, ἕως … τόφρα δέ, Il. 10.507, 11.412, 15.540, 17.107, Od. 5.424, ἀλλ' ὅτε δή … τόφρα, 10.571, πρίν … τόφρα, Il. 21.101, εὖτε … τόφρα δέ, Od. 20.77. – Auch absolut, unterdessen, während der Zeit, so daß der Relativsatz sich aus dem Vorigen ergibt oder als bekannt vorausgesetzt wird, Il. 10.498, 13.83, 15.525, Od. 3.303 u. öfter. – Alexandrinische Dichter brauchten des Verses wegen auch τόφρα für ὄφρα, Ap.Rh. 4.1487 ; vgl. Hermann H.h. Cer. 66 ; Jacobs AP p. 507, 790.