'A adv. démonstr. alors, à ce moment, en ce temps, alors :
   I avec idée d’un temps précis, IL. 15, 724, etc. ; ATT. ; οἱ τότε ἄνθρωποι, HDT. 8, 8 ; PLAT. Prot. 343 c ; ou simpl. οἱ τότε, IL. 9, 559 ; THC. 1, 9 ; XÉN. An. 2, 2, 20, etc. les hommes d’alors, de ce temps-là ; ἡ τόθ' ἡμέρα, SOPH. El. 1134, etc. le jour d’alors ; ἐν τῷ τότε χρόνῳ, PLAT. Pol. 270 e ; poét. τῷ τότ' ἐν χρόνῳ, SOPH. O.R. 564, 1030 ; ou simpl. ἐν τῷ τότε, THC. 1, 92 ; 3, 36 ; PLAT. Phædr. 240 e, etc. dans le temps d’alors ; εἰς τὸν τότε χρόνον, PLAT. Leg. 740 c ; ou simpl. εἰς τότε, PLAT. Leg. 845 d ; DÉM. 185, 2, etc. jusqu’alors, jusqu’à ce temps, jusque-là ; ἐκ τότε, ARR. An. 1, 26, 6 ; PLUT. Cæs. 48, depuis lors, depuis ce temps ; ἀπὸ τότε, SPT. Ps. 92, 2, etc. m. sign. ;
   II en gén. :
      1 en parl. d’un temps éloigné, autrefois, jadis, auparavant, anciennement, ESCHL. Sept. 775 ; SOPH. El. 278, etc. ; EUR. Or. 99, etc. ; AR. Th. 13, etc. ; THC. 1, 101, etc. ; PLAT. Theæt. 156 e, etc. ; ἡ τότε τύχη, SOPH. O.R. 52, la fortune d’alors ; καὶ τότε καὶ νῦν, THC. 1, 86, et alors et aujourd’hui ; cf. THC. 3, 40 ; 6, 60 ; DÉM. 68, 28, etc. ; τότε μὲν…, νῦν δέ, ESCHL. Ag. 799 ; EUR. Alc. 915, alors…, mais maintenant ;
      2 en parl. d’un passé plus rapproché, tantôt, tout à l’heure, à ce moment-là, il y a peu de temps, SOPH. El. 676, etc. ; AR. Th. 642 ;
   III avec idée de succession immédiate :
      1 ensuite, alors, puis, IL. 1, 100 ; 4, 182 ; 22, 108, etc. ; λέξεις καὶ τότ' εἴσομαι, SOPH. O.R. 1517, tu le diras et alors je saurai ; précédé d’un part. DÉM. 33, 5 ; 60, 18, etc. ; rar. avant le part. IL. 16, 810 ;
      2 alors, càd. dans ce cas-là, dans l’autre cas, DÉM. Cor. § 195, 200 ; καὶ τότε, DÉM. 715, 28, même alors, même alors encore, même dans ce cas ; en ces divers sens, joint à des particules : ἢ τότ' ἢ τότε, ESCHL. Ag. 766 ; EUR. Andr. 852, dans l’un ou l’autre temps, de temps en temps ; καὶ τότε, et puis ensuite, HÉS. O. 536, 622, etc. ; ESCHL. Suppl. 168, etc. ; ou même alors, IL. 16, 690 ; 18, 230, etc. ; καὶ τότε μέν, IL. 21, 40, justement alors ; de même, καὶ τότε δή, IL. 1, 92, etc. ; OD. 8, 299, etc. ; ESCHL. Suppl. 571 ; καὶ τότε δή ῥα, IL. 16, 780 ; 23, 822 ; καὶ τότ' ἔπειτα, IL. 1, 426 ; τότε δή, HÉS. O. 531, etc. ; δὴ τότε, HÉS. O. 415, 450, etc. ; τότε δή ῥα, OD. 9, 52, etc. ; τότε γε, IL. 3, 224 ; 5, 33, etc. ; OD. 12, 250 ; δὴ τότε γε, OD. 15, 228 ; τότ' ἤδη, alors seulement, alors pour ta première fois, ESCHL. Pr. 911, etc. ; DÉM. Cor. § 193 ; ou dès ce moment-là (seulement) HÉS. O. 586 ; ou alors, déjà, IL. 2, 699 ; avec répétition emphatique : τότ' ἄρα τότε, SOPH. Ant. 1273 ; τότε δὴ τότε, DÉM. 241, 21 ; LUC. V. auct. 27, etc. alors, certes alors ; en corrélat. avec d’autres particules : τότε…, ὅτε, SOPH. O.C. 778, etc. ; THC. 3, 56, etc. alors…, lorsque ; alors… que ; de même τότε…, ὁπότε, IL. 16, 244 ; OD. 23, 257 ; τότε…, ὁππότε κεν, IL. 9, 702, etc. ; ὅτε δή…, τότε, IL. 21, 451, lorsque…, alors ; de même ὅτε…, δὴ τότε, ESCHL. Sept. 214 ; ὅτε…, τότ' ἔπειτα, HÉS. Th. 536 ; ὅτε δή ῥα…, καὶ τότε δή, OD. 4, 461 ; ὅτε δή ou δή ῥα…, τότ' ἔπειτα, HÉS. Th. 469, 889 ; ὅταν…, τότε, ESCHL. Ag. 18 ; SOPH. Ph. 521, O.C. 290, etc. ; ὅταν… τότ' ἤδη, ESCHL. Ag. 971 ; avec ὁπότε : ὁπότ' ἂν δὴ…, τότε, IL. 21, 341 ; ὁππότε κεν…, δὴ τότε, OD. 10, 294 ; avec ἐπεί : ἐπεὶ…, τότε, SOPH. Tr. 794 ; ἐπεὶ…, δὴ τότε, IL. 12, 17 ; ἐπεὶ…, τότε δή, XÉN. Cyr. 3, 3, 22 ; avec ἐπειδή : ἐπειδὴ…, τότε, PLAT. Prot. 310 c ; avec ἐπειδάν : ἐπειδὰν…, τότε, SOPH. Ph. 640 ; avec ἡνίκα : τότε…, ἡνίκα, SOPH. Ph. 702 ; DÉM. 241, 11 ; ἡνίκα…, τότε, SOPH. Aj. 773, etc. ; avec ἦμος : ἦμος…, τότε, SOPH. Tr. 156 ; ἦμος…, δὴ τότε, IL. 1, 476 ; ἦμος…, καὶ τότε δή, IL. 8, 69 ; OD. 9, 59, etc. ; avec εὖτε : εὖτ' ἂν…, τότε, HÉS. O. 609, etc. ; avec ὡς : ὡς…, τότε, SOPH. Tr. 272, etc. ; avec εἰ : εἰ…, τότε, IL. 4, 36 ; SOPH. El. 413, etc. ;
B postér. pour ὅτε, lorsque, NIC. Al. 608.

➳ Dor. τόκα [ᾰ] PD. O. 6, 112, etc.

Étym. th. pronom. το-, v. ὁ, ἡ, τό, τοῖος, τόσος, τοσοῦτος, etc. et τε.

'

Dor. τόκα (both forms in Pi. (τότε P. 2.89, τόκα O. 6.66) and Theoc. (τότε 13.23, τόκα 7.154)); Aeol. τότα Alc. Oxy. 1789 Fr. 1i12 (τόκα acc. to codd. of Theoc. 29.39, cf. ποτα, ὄτα); — Adv.
at that time, then, corresponding to Relat. ὅτε or ὁπότε (infr. 1.5), and to interrog. πότε ; mostly of some point in past time, opp. νῦν, Il. 15.724, etc. ; c. gen., τ. τοῦ χειμῶνος Th. 7.31; also of a future time, τότε κέν μιν… πεπίθοιμεν Il. 1.100, cf. 4.182; λέξεις καὶ τότ’ εἴσομαι S. OT 1517 (troch.) (or of imagined circumstances, in that case (cf. νῦν 1.4), Pl. R. 334c); sts., then, next, πρῶτον μὲν…, εἶτα…, καὶ τ.… D. 24.48; — in Trag. and Att. also in indef. sense, formerly, καὶ νῦν θ’ ὁμοίως καὶ τότ’ ἐξεπίσταμαι S. El. 907, cf. Ant. 391, Aj. 650, Ar. Pl. 1117, Lys. 1023 (lyr.); ὃ δὴ καὶ τότε ἐλέγομεν just now, Pl. Tht. 157a; τ. μὲν…, νῦν δὲ… A. Ag. 799 (anap.), cf. E. Alc. 915 (anap.); νῦν… τότ’ Id. Med. 1402 (anap.); ὁμοῖοι καὶ τ. καὶ νῦν Th. 1.86, cf. 3.40, D. 6.12; also τότ’ ἢ τόθ΄, ὅτε τὸ κύριον μόλῃ at one time or other, A. Ag. 766 (lyr.); συμφοραὶ… βροτοῖσιν ἢ τότ’ ἦλθον ἢ τ. E. Andr. 853. joined with other Particles, καὶ τ. even then, or (at the beginning of a clause) and then, Il. 16.691, Hes. Op. 536, etc. ; καὶ τ. δή Il. 1.92, Od. 8.299; καὶ τότ’ ἔπειτα Il. 1.426; καὶ τ. μέν 21.40; δὴ τ. Hes. Op. 417, Pi. O. 3.25, A. Th. 214 (lyr.), etc. ; τ. δή ῥα Od. 9.52; τ. γ’ Il. 3.224, Od. 12.250; δὴ τ. γ’ 15.228; τ. δ’ ἤδη by that time, Il. 2.699; ἀλλὰ τότ’ ἤδη when that time comes, Hes. Op. 588, cf. A. Pr. 911, Lys. 12.66, etc. ; repeated with emphasis, τότ’ ἄρα τ. S. Ant. 1273 (lyr.); τ. δὴ τ. D. 18.47. with the Art., ἄνδρες οἱ τ. people then living, the men of that time, Il. 9.559, etc. ; οἱ τότ’ ἐόντες ἀοιδοί Pi. I. 4 (3).27 (45); ὁ τ. τυραννεύων Hdt. 1.20; οἱ τ. ἄνθρωποι Id. 8.8; ἡ τ. ἀρωγή A. Ag. 73 (anap.); τῇ τόθ’ ἡμέρᾳ S. El. 1134; ὁ τ. κόσμος 2 Ep. Pet. 3.6; ἐν τῷ τ. Th. 1.92, Pl. Criti. 110d; ἐν τῷ τ. χρόνῳ ib. 111e (χρόνῳ om. cod. A), Plt. 270e; εἰς τὸν τ. χρόνον Id. Lg. 740c. εἰς τ. with fut., on the day, then (v. εἰς II. 2), ἔμπροσθεν τοῦ ἀγῶνος ἐμανθάνομεν… ἂν μάχεσθαι…, μιμούμενοι πάντα ἐκεῖνα ὁπόσοις ἐμέλλομεν εἰς τ. χρήσεσθαι ib. 830b, cf. D. 14.24, etc. ; ἐκ τ. or ἔκτοτε from that time, Plu. Caes. 48, Arr. An. 1.26.4; so ἀπὸ τ. LXX Ps. 92 (93).2, Ev. Matt. 4.17. in apodosi, answering to ὅτε, S. OC 778, etc. ; to ὅταν, A. Ag. 971, Ar. Av. 1116 (troch.); to ὁππότε, Il. 16.244, Od. 23.257; to ὁππότε κεν or ὁπότ’ ἂν δή, Il. 9.702, 21.341; to ἀλλ’ ὅτε δή, ib. 451; to εἰ, 4.36; to ἐπεί κε, 11.192; to ἡνίκα, S. Aj. 773; also after a part., like εἶτα, πάντα ἐάσαντες καὶ μόνον οὐχὶ συγκατασκευάσαντες αὐτῷ τ.… ζητήσομεν· D. 3.17, cf. 9.73 (interpol.), etc. ; freq. joined with other Particles, δὴ τ. after ἦος, Il. 1.476; after αὐτὰρ ἐπεί, 12.17; after ὁππότε κεν, Od. 10.294; also καὶ τ. δή after ἦμος, Il. 8.69, Od. 9.59; after ἀλλ’ ὅτε δή, Il. 22.209, Od. 4.461; δή ῥα τ. after εὖτ’ ἄν, Hes. Op. 565; τότ’ ἔπειτα after αὐτὰρ ἐπὴν δή, ib. 616; καὶ τότ’ ἔπειτα after ἦμος, Il. 1.478. later for ὅτε, Nic. Al. 422, 595.

adv. der Zeit, dem Fragewort πότε entsprechendes Demonstrativ, damals, dann, da ; eigentlich
   a) in Beziehung auf einen Relativsatz, der entweder folgt, mit ὅτε oder ὁππότε, dann … wann, Od. 23.257, oder ὁπότε κεν, Il. 9.702, 18.115, 22.365, oder vorangeht, ὁπότ' ἂν δή – τότε, 21.341, ὁπότε κεν … δὴ τότε, Od. 10.294. – Daher auch übh. wie unser da, dann, als Partikel des Nachsatzes ; nach ἀλλ' ὅτε δή –, Il. 21.451 ; nach εἰ, 4.36 ; nach εἴ κε, Il. 11.112, 17.83 ; nach ἐπεί κε, Il. 11.192, 207. So nach ἦμος … δὴ τότε, Il. 1.476, Od. 9.59 ; – καὶ τότε δή, Il. 8.69, wie ἀλλ' ὅτε δή … καὶ τότε δή, Od. 4.461 ; αὐτὰρ ἐπεί … δὴ τότε, Il. 12.17 ; εὖτ' ἄν … δή ῥα τότε, Hes. O. 567 ; ὅταν δ' ἀείδειν ἢ μινύρεσθαι δοκῶ … κλαίω τότ' οἴκου τοῦδε συμφορὰν στένων, Aesch. Ag. 18, vgl. 744 ; ἐπεί … τότε, Soph. Trach. 791 ; ἡνίκα … τότε, Aj. 760. Vgl. noch Xen. An. 4.1.10, ἐπεί … τότε δή, wie Cyr. 3.3.22 ; – ἐπειδή … τότε, Plat. Prot. 310c ; ὅταν … τότε καί, Symp. 192b.
   b) ohne diese Beziehung, allein, dann, da, damals ; Hom. u. Folgde überall ; auch mit subst., ἡ τότε ἀρωγή, die damalige Hilfe, Aesch. Ag. 73 ; τῇ τόθ' ἡμέρᾳ, Soph. El. 1123 ; auch auf die Zukunft gehend, ἀρὰ Κρόνου τότ' ἤδη παντελῶς κρανθήσεται, Aesch. Prom. 913, wie Soph. Phil. 636, El. 1027 u. sonst ; λέξεις, καὶ τότ' εἴσομαι, O.R. 1517 ; κῆρυξ ἄριστος τῶν τότε, Xen. An. 2.2.20 ; τότε μέν … ὕστερον δή, 1.3.2 ; τῶν τότε ἄριστος, Plat. Phaed. 118b ; ἐν τοῖς τότε ἀνθρώποις, Prot. 343c ; in dem Falle, Il. 1.100, 4.182, 22.108 u. sonst ; von einer entweder im Vorhergehenden hinlänglich bestimmten oder auch an sich genugsam bekannten Zeit, τότε καί, Il. 5.394, καὶ τότε δή, Il. 1.92, 23.822, Od. 8.299, 12.226, καὶ τότ' ἔπειτα, Il. 1.426, καὶ τότε μέν, 20.40, δὴ τότε γε, Od. 15.228, τότε δή ῥα, 9.52. – Mit dem Artikel substantivisch, οἱ τότε, die Damaligen, die damals lebten, Il. 9.559. – Ἐκ τότε, seitdem, εἰς τότε, bis dahin, Plat. Polit. 262a u. öfter ; auch εἰς τὸν τότε χρόνον, Legg. V.740c.
   c) absolut, von der vergangenen Zeit, sonst, vormals, einst ; Soph. Aj. 636 ; ἡμέραν, ἐν ᾗ τότε πατέρα τὸν ἀμὸν ἐκ δόλου κατέκτανεν, El. 270, u. öfter ; vgl. Ar. Th. 13, Plut. 1117 ; Plat. Gorg. 488c, Theaet. 156e u. öfter ; καὶ τότε καὶ νῦν, Phil. 60b ; τότε μέν … νῦν δέ, Rep. I.329a.

τότε, demonstr. adv. of time, correlat. of ὅτε,
then, at that time;
__(a) of concurrent events: Mat.2:17 3:5 and freq., Rom.6:21; before ptcp., Mat.2:16, Gal.4:8; opp. to νῦν, Gal.4:29, Heb.12:26; ὁ τ. κόσμος, 2Pe.3:6;
__(b) of consequent events, then, thereupon: Mat.2:7 3:5 4:1 and freq., Luk.11:26; τ. οὖν, Jhn.11:14 19:1, 16 20:8; εὐθέως τ., Act.17:14; ὅτε . . . τ., Mat.13:26 21:1, Jhn.12:16; ἀπὸ τ., Mat.4:17 16:21 26:16, Luk.16:16;
__(with) of things future: Mat.24:28, 40 25:1, 31ff.; opp. to ἄρτι, 1Co.13:12; καὶ τ., Mat.7:23, Mrk.13:21, Luk.21:27, 1Co.4:5, al.; ὅταν . . . τ., Mat.9:15, Mrk.2:20, Luk.5:35, 1Th.5:3, al. (more freq. in Mt than in the rest of the NT).
(AS)