ου (τὸ) :
   I arc, IL. 4, 129 ; 11, 582, etc. ; au pl. τὰ τόξα :
      1 l’arc et les flèches, IL. 5, 404 ; 8, 296 ; 21, 490, etc. ; HDT. 2, 106 ; 3, 78 ; SOPH. Ph. 68, 75, 113, etc. ; PLAT. Leg. 794 c, 806 a ;
      2 l’arc seul, IL. 1, 45 ; 2, 775 ; 3, 17 ; 5, 97, etc. ;
      3 les flèches seules, SOPH. Ph. 652 ; EUR. Ion 524 ; PLAT. Leg. 815 a ; qqf. en ce sens au sg. OPP. C. 1, 520 ; CALL. Del. 95 ; fig. τόξα ἡλίου, EUR. H.f. 1090, les flèches du soleil ; μερίμνης τόξον, POÈT. (PLUT. M. 33 e) la flèche de l’inquiétude ;
      4 le tir de l’arc : τόξων εὖ εἰδώς, IL. 2, 718, etc. habile à tirer de l’arc ; ἡ τέχνη τῶν τόξων, HDT. 1, 73, l’art de tirer de l’arc ; qqf. en ce sens au sg. : πρὸς τόξου κρίσιν, SOPH. Tr. 266, pour juger le tir de l’arc ;
   II p. anal. :
      1 arc-en-ciel, ÆSCHRION (W. 3, 651) ; SPT. Gen. 9, 13 ;
      2 arceau de voûte, ANTH. 9, 694.

Étym. pré-grec.

τό, bow, Il. 4.124, etc. ; freq. in pl. τόξα for sg., τόξ’ ὤμοισιν ἔχων ἀμφηρεφέα τε φαρέτρην 1.45, al., cf. Pi. P. 3.101, S. Ph. 654; sts. in Prose, Heraclit. 51, Hdt. 2.106, PEleph. 5.8 (iii BC); ἐτιταίνετο… τόξα drew the bow, Il. 5.97; also τόξον τιταίνει B. 9.43; τόξον ἕλκετ’ (v.l. εἷλκεν) Il. 11.582; τόξου πῆχυν ἀνέλκειν 13.583; τόξον τείνειν, ἐντείνειν, A. Ag. 364 (anap.), Fr. 83; τ.… ἐντανύσαι Od. 21.245, cf. Hdt. 2.173; κυκλοτερὲς μέγα τ. ἔτεινε Il. 4.124, cf. E. Ba. 1066; τόξου ῥῦμα (i.e. the Persians, the bow being an oriental weapon), opp. λόγχης ἰσχύς (i.e. the Greeks), A. Pers. 147 (anap.). τόξῳ by guess, Id. Ch. 1033.
bowmanship, archery, τόξων ἐῢ εἰδώς Il. 2.718, al. ; τόξοισιν πίσυνος 5.205, cf. 13.716; ἡ τέχνη τῶν τ. Hdt. 1.73; πρὸς τόξου κρίσιν S. Tr. 266; τόξῳ (sc. νικῶν) SIG 1061.10 (Samos, ii BC). in pl. also, bow and arrows, τόξα πεπτεῶτ’ ἄλλυδις ἄλλα Il. 21.502, cf. Hdt. 3.78, S. Ph. 68, al. ; sts. in pl. for the arrows only, ib. 652, Pl. Lg. 815a. metaph, τόξα ἡλίου its rays, E. HF 1090; ἀμπελίνοις τόξοις δαμέντες, of the effects of wine, Pi. Fr. 218; τόξον μερίμνης Trag.Adesp. 354; κότταβος… ὃν σκοπὸν ἐς λατάγων τόξα καθιστάμεθα for shooting of liquor from the cup, Critias 2.2.
rainbow, Aeschrio 4, LXX Ge. 9.13, Hsch. s.v. εἴρη.
arch, AP 9.694.
curved support, cradle used in amputations, Archig. ap. Orib. 47.13.6; part of a carriage or cart, PPetr. 2 p. 133, 3 p. 144 (iii BC).

τό, der Bogen, von dem man Pfeile, ὀϊστοί, ἰοί schoß ; Hom., der wie Her. häufig den plur. statt des sing. braucht, τόξ' ὤμοισιν ἔχων, Il. 1.45 ; der Bogen der homerischen Helden ist von Horn, ἐΰξοος 4.105, κερόδετα Eur. Rhes. 33, gebogen, καμπύλον, παλίντονα ; am Ende, κορῶναι, die Sehne, νευρά od. νεῦρα βόεια, angeknüpft ; beim Spannen, τιταίνειν τόξον, Il. 5.97, 8.266, auch ἕλκειν, 11.582, u. ἀνέλκειν, 11.375, 13.583 (s. die Verba), in Prosa gew. τείνειν, ἐντείνειν, auch νευρὰν ἕλκειν, faßte man ihn in der Mitte, πῆχυς, Il. 11.375, u. zog die Sehne an sich, 4.123, so daß der Bogen kreisrund wurde, κυκλοτερής, 4.124 ; ἔπεχε τόξον, Pind. Ol. 2.89 u. oft, wie Tragg., die es ebenfalls im plur. brauchen, so daß es, wie bei Hom. oft, den Bogen mit den Pfeilen bedeutet, obwohl auch τόξα neben ἰοί der Bogen allein ist, Soph. Phil. 702 ; auch die Pfeile, ἐν τοῖς τῶν τόξων βολαῖς καὶ ἀκοντίων, Plat. Legg. VII.815a ; vgl. Eur. Ion 524 ; – τόξων εὖ εἰδώς, der sich gut auf den Bogen versteht, des Bogenschusses kundig, Il. 2.718 ; οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισιν ἐρίζεσκον περὶ τόξων, Od. 8.225 ; – ἡ τέχνη τῶν τόξων, Her. 1.73 ; πρὸς τόξου κρίσιν, Soph. Tr. 265. – Uebh. alles Gebogene, Gewölbte, der Bogen, das Gewölbe, Sp.

τόξον, -ου, τό
[in LXX chiefly for קֶשֶׁת ;]
a bow: Rev.6:2.†
(AS)