ης (ἡ) [ᾰ]
   I au sens abstrait :
      1 hardiesse, résolution, PD. O. 9, 122, etc. ; HDT. 2, 121, etc. ;
      2 en mauv. part, audace, ESCHL. Ch. 996 ; SOPH. O.R. 125 ; joint à ἀναισχυντία, AR. Th. 702 ; à ἀναίδεια, IS. 60, 43 ; à θρασύτης, PLAT. Lach. 197 b ; adv., τόλμῃ, SOPH. fr. 322 avec hardiesse ;
   II au sens concret : acte audacieux, ESCHL. Ch. 1029 ; EUR. Andr. 838 ; au plur. SOPH. Tr. 583 ; PLAT. Leg. 881 a.

➳ Dor. τόλμα, ας [ᾱ, ᾱς] PD. O. 9, 122 ; N. 7, 86, etc.

Étym. indo-europ. *tolh₂-m(e)h₂-, de la R. *telh₂-, lever, prendre sur soi, supporter ; cf. *τλάω.

[ᾱ] impér. prés. de τολμάω.

ης, ἡ, also τόλμη, which Phryn. PS p. 114 B. compares with πρύμνη for πρύμνα ; but (apart from πρὸς τόλμην πεσεῖν S. Ichn. 11 (Pap.), which is not guaranteed by the metre) only the form τόλμα (acc. τόλμαν, e.g. E. IT 862) occurs in Att. and Trag., E. Andr. 702, Ion 1264, Fr. 426 (in E. Ion 1416, ἥ γε τόλμα σου (cj. Jodrell) is the prob. l.), Th. 3.82, 6.59, Pl. La. 193d, R. 575a, Gal. 15.144, POxy. 1119.8 (iii AD), etc. ; so in Ion., Hdt. 7.135; but τόλμη (nom.) in Clitarch. 35J., acc. τόλμην LXX Ju. 16.10 (12) cod. Alex. ; Dor. τόλμα, Pi. O. 9.82, 13.11 : — courage, hardihood, Pi. ll.cc., Hdt. 2.121. ζ΄, Trag. and Att. (v. supr.); τόλμα καλῶν courage for noble acts, Pi. N. 7.59; τῶνδε τόλμαν σχεθεῖν to have courage or nerve for this business, A. Pr. 16. in bad sense, over-boldness, recklessness, Id. Ch. 1004 (996); πῶς οὖν… ἐς τόδ’ ἂν τόλμης ἔβη· S. OT 125, cf. E. Ion 1264, etc. ; τόλμης ἔργα κἀναισχυντίας Ar. Th. 702; τ. ἀλόγιστος Th. 3.82, cf. 6.59; τ. καὶ ἀναίδεια Antipho 3.3.5, Is. 6.46; θρασύτης καὶ τ. Pl. La. 197b; τ. καὶ ἀναισχυντία Id. Ap. 38d; ἡ ἄφρων τ. Id. La. 193d.
a bold or daring act, φίλτρα τόλμης τῆσδε A. Ch. 1029; τόλμας (gen.), ἃν ἔρεξα E. Andr. 838 (lyr.); pl., κακὰς δὲ τόλμας μήτ’ ἐπισταίμην ἐγώ S. Tr. 582, cf. Aj. 46; ἀνόσιοι πληγῶν τ. Pl. Lg. 881a, cf. Ep. 336d.
Pythag. name for 2, Anatol. ap. Theol.Ar. 8. (v. *τλάω.)

ἡ, auch τόλμη, der Mut, Etwas zu unternehmen, Kühnheit, Dreistigkeit ; Pind. τόλμα καὶ δύναμις ἕσποιτο, Ol. 9.82 ; εὐθεῖα, 13.11 ; τόλμᾳ τε καὶ σθένει, P. 10.24, u. öfter ; τόλμας ἀφαιρεῖν, Eur. Suppl. 465 ; τόλμης ἕκατι κἀδίκου φρονήματος, Aesch. Ch. 990 ; πῶς οὖν ὁ λῃστὴς ἐς τόδ' ἂν τόλμης ἔβη, Soph. O.R. 125 u. öfter, wie Eur., σὺ τόλμαν τήνδ' ἔτλης ἀμήχανον Hec. 1123, τί τέρμα τόλμης γενήσεται Hipp. 937 ; τόλμης ἔργα κἀναισχυντίας, Ar. Th. 702 ; Her. 7.135 ; καὶ ἀναίδεια, Dem.; Aesch. 1.24 ; Plat. oft, καὶ θρασύτης, Lach. 197b ; καὶ ἀναισχυντία, Apol. 384 ; Folgde : das Unterfangen, das Wagnis, Aesch. Ch. 1025 ; als eigtl. att. gilt τόλμη, nach Ellendt überall bei den Tragg. herzustellen ; doch findet sich τόλμα auch Eur. Andr. 702, Ion 1264. – Verwandt mit *ταάω, *ταλάω, tolerare.

1. courage, to undertake or venture a thing, boldness, daring, hardihood, courage , [Pindar (Refs 5th c.BC), Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)], attic; τῶνδε τόλμαν σχεθεῖν to have courage for this business, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]
2. in bad sense, over-boldness, recklessness , Lat. audacia, [variant datesTragica Adespota, etc.
3. a bold or daring act , [variant datesTragica Adespota
(ML)