[ῠ] (impf. ἐτυράννευον, f. τυραννεύσω, ao. ἐτυράννευσα, pf. τετυράννευκα ; pass. ao. ἐτυραννεύθην, f. et pf. inus.) :
      1 être souverain absolu, être tyran, HDT. 1, 14 ; 5, 92, etc. ; THC. 6, 54, 55, etc. ; EUR. El. 877, etc. ; fig. en parl. du désir, PLAT. Phædr. 238 b ; avec un gén. être tyran de, régner despotiquement sur, HDT. 1, 15, 20, etc. ; SOPH. O.C. 449 ; EUR. Hel. 786, etc. ; au pass. être gouverné par un tyran, HDT. 5, 55, 78, etc. ; THC. 1, 18 ; XÉN. Hier. 2, 11 ; PLAT. Hipparch. 229 b, Ep. 354 a ; fig. en parl. de l’amour, PLAT. Rsp. 574 e, etc. ;
      2 être prince ou princesse, EUR. Med. 967, etc.

and τυραννέω, the former always in Hdt. (v. infr.) and found in Alc. Supp. 28.12 (prob.); both in Trag. and Com., as the metre required, cf. S. OT 408 with OC 449; E. Med. 967, Ph. 560 with Hel. 786; Ar. Av. 483 (anap.) with Lys. 631 (troch.), Fr. 357; and X. used both, cf. Cyr. 1.1.1 with HG 4.4.6; Pl. has -έω in Lg. 693a, R. 580c, al., -εύω in Men. 76b, more freq. in aor.; fut. -εύσω E. El. 877 (lyr.), Ar. Lys. l.c., -ήσω first in Plu. 2.403c, App. BC 2.139; aor. ἐτυράννευσα Sol. 33.6, Hdt. 1.14, Th. 6.55, 59, Pl. R. 576c, Grg. 473d, Phdr. 238b, etc., -ησα E. HF 29, X. HG 2.2.24; pf. τετυράννευκα Isoc. 8.113, -ηκα first in Plb. 2.59.1; — Pass., fut. -ηθήσομαι Sopat. in Rh. 8.335 W. ; but Med. τυραννήσομαι in pass. sense, D. 20.161; aor. ἐτυραννεύθην Th. 1.18, Pl. (v. infr.), -ήθην D.H. 4.82, Str. 8.6.25 : — to be a monarch, absolute ruler, and in aor. to become such, Hdt. 1.14, 5.92. εʹ, Th. 6.55, etc. ; ὡς χρὴ τυραννεῖν, Ἰσοκράτους ἠκούσατε Isoc. 3.11; τυραννεύσασα ἡ ἐπιθυμία Pl. Phdr. 238b; in Poets, to be a prince or princess, E. Med. 967. c. gen., to be ruler of a people or place, τ. Ἀθηνῶν Sol. 33.6; Σαρδίων, Μιλήτου, Ἀθηναίων, Μήδων, Hdt. 1.15, 20, 59, 73; χθονός, γαίας, S. OC 449, E. El. 877 (lyr.), etc. ; τῶν κακιόνων Id. Fr. 1048.6; Σάμου Th. 1.13; τᾶς πόλιος (sc. Eresus) IG 12(2).526d20 (iv BC); metaph, [Κύπρις] Διὸς τυραννεῖ πλευμόνων S. Fr. 941.15. c. acc., τὸ συμπόσιον Luc. DMeretr. 3.2 codd. ; Μεσσήνην f.l. (cod. S) in D. 17.7; — Pass., to be under the sway of τύραννοι, Hdt. 5.55, 78, Th. 1.18, etc. ; τυραννουμένη πόλις Pl. R. 545c, cf. Hdt. 4.137, 5.92. αʹ, X. HG 2.3.48; ὑπό τινος τυραννήσεσθαι D. 20.161; τυραννευθεὶς ὑπὸ Ἔρωτος Pl. R. 574e.
to be of a tyrannical disposition, be imperious, Id. Alc. 1.135a, Men. 76b.

= τυραννέω, Her. u. Folgde ; χθονός Soph. O.C. 450 ; Eur. Hel. 792 ; Isocr. 2.4 ; auch pass., 3.25 ; Ἑλλάδος τυραννευθείσης Thuc. 1.18 ; Plat. scheint diese Form im aor. vorzuziehen ; s. τυραννέω.