(ἡ) :
      1 quille ou carène d’un navire, OD. 5, 130 ; 7, 252 ; 12, 421, etc. HDT. 2, 96 ; EUR. Hel. 411 ; ARSTT. (PLUT. M. 907 e) ; A.RH. 1, 388, etc. ; PLUT. Demetr. 43 ; p. suite, navire, SOPH. fr. 151 ;
      2 fig. fond (d’une affaire), avec jeu de mots, AR. Vesp. 30.

➳ Anciennement seul. nom., gén. τρόπιος, OD. 5, 130 ; 12, 421 ; 19, 278 ; HDT. l. c. ; A.RH. 4, 1244 ; et acc. τρόπιν, AR. Vesp. 30 ; ORPH. Arg. 273, etc. ; postér. du même th., dat. p. contract. τρόπι [ῐ pour ῑ] ORPH. Arg. 269 ; postér. du th. τροπε- : gén. τρόπεως, HDN GR. Epim. p. 135 Boissonade ; nom. et acc. pl. τρόπεις, PLUT. Demetr. 43 ; GRAMM. p. 307, 9 Bekker, Anecdota græca ; du th. τροπιδ- : gén. τρόπιδος, EM. 811, 21 ; dat. τρόπιδι, A.RH. 1, 388 ; dat. pl. τρόπισι, DC. 48, 38.

Étym. τρέπω.

ἡ, gen. τρόπεως Placit. 2.4.15, Hdn. Epim. 135; Ion. gen. τρόπιος Od. 19.278, Hdt. 2.96; τρόπιδος EM 811.21; dat. τρόπιδι A.R. 1.388; acc. τρόπιν Hippon. 50, Orph. A. 271; pl. τρόπεις, dat. τρόπισι D.C. 48.38; (< τρέπω) : — ship΄s keel, Od. 5.130, 12.421, Hdt. l.c. ; τ. νεός Od. 7.252, 19.278; πλοίου τ. Arist. Metaph. 1013a5; and poet.
ship, S. Fr. 143; τρόπεις θέσθαι lay down keels for building ships, Plu. Demetr. 43; cf. τροπιδεῖον ; metaph, λέγε νυν τὴν τ. τοῦ πράγματος Ar. V. 30.

ἡ, ep. gen. τρόπιος, später τρόπιδος, auch τρόπεως, der Schiffskiel ; Od. 12.421 u. öfter ; auch τρόπις νεός, 7.252, 19.278 ; Her. 2.96 ; Eur. Hel. 418 ; sp.D., wie Bass. 5 u. Antiphil. 1 (IX.289, 415); Ap.Rh. 4.1244 ; – das Schiff selbst, Soph. frg. 151 ; – τρόπεις θέσθαι, den Kiel legen, ein Schiff zu bauen anfangen, Plut. Demetr. 43 ; – übh. Grundlage, Anfang, λέγε νῦν ἀνύσας τι τὴν τρόπιν τοῦ πράγματος, Ar. Vesp. 30. – Vgl. τροπιδεῖον.