ου (ὁ) :
      1 tremblement, frisson, PLAT. Tim. 62 b ; PLUT. M. 650 e ; au plur. HPC. 130 f ; ARSTT. Probl. 3, 5 ; particul. tremblement de peur, crainte, effroi, IL. 3, 34 ; 6, 137 ; 7, 215, etc. ; OD. 18, 87 ; ESCHL. Ch. 464 ; EUR. Bacch. 607, etc. ;
      2 tremblement de terre, ARSTT. Meteor. 2, 8, 12 ; Mund. 4, 31 ; au plur. PLUT. M. 373 d.

Étym. τρέμω.

ὁ, trembling, quaking, quivering, from fear, πάντας ἕλε τ. Il. 19.14; ὑπό τε τ. ἔλλαβε γυῖα 3.34, etc. ; τ. μ’ ὑφέρπει A. Ch. 463 (lyr.), cf. E. Ba. 607 (troch.); τ. καὶ ἔκστασις Ev. Marc. 16.8; from love, τ. δὲ παῖσαν ἄγρει Sappho 2.13; pl., shiverings, Hp. Coac. 92. from cold, τ. καὶ ῥῖγος Pl. Ti. 62b, cf. 85e; γίνεται ὁ τ. διὰ κατάψυξιν Arist. Pr. 871a33; generally, ἰνῶν ἀτονία καὶ τ. Phld. Acad. Ind. p. 76M. ; περὶ τ. Gal. 7.584. of earthquakes, Arist. Mete. 366b18, Mu. 396a10; σεισμοὶ ἐν γῇ καὶ τρόμοι Plu. 2.373d.

ὁ, das Zittern, Beben, dah. Furcht, Schrecken ; Hom. ὑπὸ δὲ τρόμος ἔλλαβε γυῖα Il. 3.34, u. öfter ; πάντας ἕλε τρόμος 19.14, u. sonst ; τρόμος μ' ὑφέρπει Aesch. Ch. 456 ; Eur. Bacch. 607, Herc.Fur. 627 ; τρόμος καὶ ῥῖγος Plat. Tim. 62b ; χειμῶνα καὶ τρόμον ἐντὸς παρέχει 85e.

τρόμος, -ου, ὁ
(< τρέμω), [in LXX for רַעַד, רַעַד, פַּחַד, etc. ;]
trembling, quaking, esp. from fear: Mrk.16:8; φόβος κ. τ. (as in Gen.9:2, Exo.15:16, Deu.2:25, Isa.19:16, al.), 1Co.2:3, 2Co.7:15, Eph.6:5, Php.2:12.†
(AS)