ῆς (ἡ) :
   I act. :
      1 action de nourrir, nourriture, HDT. 2, 3 ; ESCHL. Ag. 729 ; SOPH. Aj. 510, etc. ; au plur. ESCHL. Ag. 1159, etc. ; ATT. ; ἐν τροφαῖσιν, ESCHL. Sept. 665, tandis qu’il était en nourrice, p. opp. à ἐφηϐήσας, d’où éducation, EUR. Hec. 599 ; joint à παιδεία, PLAT. 1 Alc. 122 b ; et en gén. soin, entretien (d’animaux) HDT. 2, 65 ; ATT. ; au pl. PD. O. 4, 24 ;
      2 nourriture, aliment, HDT. 3, 48 ; ATH. 11 d ; particul. approvisionnements d’une armée, THC. 8, 57, etc. ; en gén. ressources d’une armée, THC. 6, 93 ; 7, 84, 6 ; p. suite, ce qui procure de la nourriture, ce qui fait vivre, SOPH. Ph. 1126 ; au plur. PLAT. Prot. 322 a ;
      3 genre de vie, vie, SOPH. O.C. 338, 446 ; Aj. 499 ; PLAT. Phæd. 81 d ;
   II pass. nourrisson, d’où :
      1 génération, rejetons, SOPH. O.R. 1 ;
      2 petit d’un animal, EUR. Cycl. 189.

➳ Dor. τροφά [ᾱ] SOPH. Ph. 1126.

Étym. τρέφω.

ἡ, (< τρέφω) nourishment, food, Hdt. 3.48, S. Ph. 32, 953, Th. 1.5, Ev. Matt. 3.4, Gal. 6.35, Iamb. VP 3.16, etc. ; ἡ καθ’ ἡμέραν ἀναγκαία τ. Th. 1.2; the means of maintaining an army, provisions, forage, τροφὴν παρέχειν Id. 8.57, cf. 6.93; pl., OGI 56.70 (Canopus, iii BC), etc. βίου τροφαί way of life, livelihood, living, S. OC 338, 446; τροφή alone, δουλίαν ἕξειν τροφήν Id. Aj. 499, cf. OC 362; φεῦ τῆς ἀνύμφου… σῆς τροφῆς Id. El. 1183; τὰς ἐκ γῆς τ. ηὕρετο Pl. Prt. 322a; then, simply, mode of life, δίκην τίνουσαι τῆς προτέρας τ. Id. Phd. 81d, cf. 84b; βώμιοι τ. E. Ion 52.
that which provides or procures sustenance, as the bow of Philoctetes, χερὶ πάλλων τὰν ἐμὰν μελέου τροφάν S. Ph. 1126 (lyr.).
a meal, τροφαῖς τέτταρσιν ἐχρῶντο Philem. Gloss. ap. Ath. 1.11d.
nurture, rearing, παιδία… τρέφειν… τροφήν τινα τοιήνδε Hdt. 2.2, cf. 3; χάριν τροφᾶς ἀμείβων v.l. in A. Ag. 729 (lyr.); νέας τροφῆς στερηθείς S. Aj. 511; μητρὸς τ. E. Ion 1377; freq. in pl., ἐν τροφαῖσιν while in the nursery, opp. ἐφηβήσας, A. Th. 665; ἠνυτόμαν τροφαῖς Id. Ag. 1159 (lyr.); ὦ δυσάθλιαι τ. S. OC 330; αἱ ἐμαὶ τ. E. Tr. 1187; τ. δημόσιαι Arist. Rh. 1361a36; ἐκτίνων τροφάς, much like τροφεῖα, A. Th. 548; οἷς ὀδύνας ἀντὶ τροφῶν ἔλιπον IG 12(5).973 (Tenos).
education, E. Hec. 599 (pl.); τ. τε καὶ παιδεία Pl. Alc. 1.122b, cf. Arist. EN 1179b34, 1180a26, al.
rearing or keeping of animals, Hdt. 2.65; τροφαῖς ἵππων Pi. O. 4.16. sts. in Poets for the concrete θρέμμα, brood, νέα τ. a new generation, S. OT 1, cf. A. Th. 786 (lyr.); of animals, ἀρνῶν τροφαί, i.e. young lambs, E. Cyc. 189. a place in which animals are reared, ἰβίων τροφαί PTeb. 5.70, cf. 62.19, al. (ii BC), PPetr. 3 p. 221 (iii BC), etc.

ἡ, das Ernähren, μαστῶν ἀποστὰς καὶ τροφῆς ἐμῆς, Soph. El. 766 ; Nahrung, Kost, Speise, Unterhalt ; Pind. τροφαῖς ἵππων, Ol. 4.14 ; vgl. Her. 2.65 ; βίου τροφή, Lebensunterhalt, Lebensweise, Soph. O.C. 328, 338, 362, 446 ; Eur.; u. in Prosa, z.B. ἡ ἐκ τῆς γῆς τροφή Plat. Euthyphr. 14a ; auch im plur., τροφὰς ἄλλοις ἄλλας ἐξεπόριζε Prot. 321b. – Ueberh. Pflege u. Erziehung, Her. 2.2 ; Ἄργει δ' ἐκτίνων καλὰς τροφάς, Aesch. Spt. 530 ; Ag. 711 u. öfter ; παιδείας καὶ τροφῆς, Plat. Polit. 275c, u. öfter ; vgl. noch δι' ἀπαιδευσίαν καὶ κακὴν τροφήν, Rep. VIII.552e ; übh. Lebensweise, δίκην τίνουσι τῆς προτέρας τροφῆς κακῆς οὔσης, Phaed. 81d ; Folgde : τροφὴ ἐκ παίδων κακή, Pol. 1.81.10. – Auch das was erzogen wird, Zögling, junges Volk, Soph. O.R. 1 ; auch von Tieren, die junge Brut, Eur. Cycl. 189.

τροφή, -ῆς, ἡ
(< τρέφω), [in LXX for לֶחֶם, מָזוֹן, אֹכֶל, etc. ;]
nourishment, food: Mat.3:4 6:25 10:10 24:45, Luk.12:23, Jhn.4:8, Act.2:46 9:19 14:17 27:33-34, 36 27:38 Jas.2:15. Metaph.: Heb.5:12, 14.†
(AS)