(f. inus., ao. ἐτράχυνα, pf. inus. ; pass. ao. ἐτραχύνθην, pf. τετράχυσμαι, postér. τετράχυμαι) [ᾱῡ, au fut. act. ῠ]
   I tr. :
      1 rendre rude, raboteux, PLAT. Tim. 65 d, 67 a ; au pass. devenir rude, PLAT. Tim. 66 c ; en parl. de la voix, ARSTT. Aud. 52, etc. ; particul. rendre houleux, en parl. de la mer, A.RH. 4, 768 ; au pass. devenir houleux, en parl. de la mer, ARSTT. Col. 5 ;
      2 blesser l’oreille par un son rauque ou rude, etc. DH. Comp. 22 ;
      3 au mor. rendre le caractère inégal, irriter, aigrir, exaspérer, d’où au pass. être irrité, exaspéré, PLAT. Prot. 333 e ; πρός τινα, POL. 2, 21, 3, contre qqn ; avec ὅτι, DH. Thuc. 43 ;
   II intr. être rude, âpre, raboteux, DS. 1, 32 ; PLUT. Cato ma. 20.

➳ Pf. pass. 3 sg. : τετράχυνται, ARSTT. Probl. 11, 22 ; inf. τετραχύνθαι, PLAT. Prot. 333 e. Conjug. ion. en η : τρηχύνω, A.RH. 4, 768 ; impf. 3 sg. τρήχυνε, NONN. D. 2, 198 ; ao. ἐτρήχυνα, HPC. 5, 276 ; au pass. ἐτρηχύνθην, HPC. 1, 69 ; 8, 450.

Étym. τραχύς.

Ion. τρηχύνω; pf. τετράχυκα (ἀπο-) D.H. Comp. 22; — Pass., aor. ἐτραχύνθην Pl. Ti. 66c; pf. τετράχυσμαι Arist. HA 536b23, (ἐκ-) Luc. Pisc. 51; 3 sg. -υνται Arist. Pr. 901b11; inf. -ύνθαι Pl. Prt. 333e; (< τραχύς) :
make rough, uneven, Id. Ti. 65d; c. acc., τ. τὸ κύτος ib. 67a; αὔρη τρηχύνοι πέλαγος A.R. 4.768; — Pass., become rough, Pl. Ti. 66c, Plu. Rom. 3, etc. ; of the sea, Arist. Col. 791a21; of the voice, Id. Aud. 803b2; τ. τῇ φωνῇ use rough, harsh tones, Plu. TG 2. in A. Th. 1050, τράχυνε refers to τραχύς γε μέντοι δῆμος just before, call them harsh. metaph in Pass., to be angry, exasperated, τετραχύνθαι τε καὶ ἀγωνιᾶν Pl. Prt. 333e; πρός τινα Plb. 2.21.3, Plu. Pel. 26; τινι Anon. Oxy. 664.38; τ. ὅτι… D.H. Th. 43. τ. τὰς ἀκοάς grate roughly on the ears, Id. Comp. 22. intr., to be rough, ὁ τραχύνων τόπος D.S. 1.32; τὰ τραχύνοντα τοῦ ποταμοῦ Plu. Cat. Ma. 20.

[ᾱ], ion. τρηχύνω, perf. τετράχυσμαι, Arist. H.A. 4.9, E., wo ein cod. τετράχυμαι hat, wie Plut. Num. 8 steht ; auch τετράχυμμαι, Schaefer Schol. Ap.Rh. 3.276 ; – rauh, uneben machen ; ἐπαλείφουσα τὰ τραχυνθέντα Plat. Tim. 66c ; αὔρη τραχύνει πέλαγος Ap.Rh. 4.768 ; übertr., zornig, böse machen. erzürnen, aufbringen, Aesch. Spt. 1036 ; καὶ ἐδόκει μοι ἤδη τετραχύνθαι καὶ ἀγωνιᾶν, Plat. Prot. 333e ; πρός τινα, Pol. 2.21.3 ; Sp.