(f. θρέψω, ao. ἔθρεψα, pf. τέτροφα ; pass. f.2 τραφήσομαι, ao.1 ἐτρέφθην, ao.2 ἐτράφην [ᾰ], pf. τέθραμμαι) :
A tr. litt. épaissir, d’où :
   I rendre compact : γάλα, OD. 9, 246, faire cailler du lait ; τυρόν, THCR. Idyl. 25, 106, épaissir le lait en fromage ; au pass. γάλα τρεφόμενον, EL. N.A. 16, 32, lait caillé (cf. ci-dessous le sens intr.) ; p. suite, graisser abondamment : τρ. ἐλαίῳ τρίχας, HÉRON, saturer d’huile des cheveux ;
   II rendre gras, engraisser, nourrir : τινά, ATT. qqn ; σῖτος ᾧ θρεψόμεθα, XÉN. An. 6, 3, 20, les aliments dont nous serons nourris ; particul. :
      1 nourrir, élever, en parl. d’enfants : τινά, IL. 1, 414, etc. ; OD. 14, 141, etc. ; θρέμματα, PLAT. Criti. 109 b ; τέκνα, OD. 14, 323, nourrir qqn, des nourrissons, des enfants ; joint à τεκεῖν, OD. 12, 134 ; à γεννᾶν, PLAT. Pol. 274 a ; τρέφεσθαι ὑπό τινι, THCR. Idyl. 22, 159 ; EL. V.H. 12, 1 ; ou ὑπό τινος, PLAT. Leg. 568 e ; avec un gén. seul : τινος, SOPH. Ph. 3, être nourri par qqn ; abs. être nourri, être élevé, croître, grandir, IL. 9, 143, 285, etc. ; OD. 15, 365, etc. ; ὁ τρεφόμενος, HDT. 1, 136, l’enfant qu’on élève, càd. particul. qui est entre les mains des femmes jusqu’à l’âge de cinq ans ; ὁ τεθραμμένος ou ὁ τραφείς, ATT. l’enfant qu’on a élevé, le rejeton ; abs. τραφείς, ayant été nourri, càd. ayant vécu, SOPH. O.R. 1280 ; en parl. d’esclaves ou d’animaux : τρ. δούλους, XÉN. Mem. 2, 7, 3, entretenir des esclaves ; κύνας, IL. 22, 69 ; OD. 14, 22 ; 21, 364 ; XÉN. Cyr. 1, 6, 40, entretenir des chiens ; ἵππους, IL. 2, 766 ; PLUT. M. 39 b, entretenir des chevaux ; ὄρνιθας, PLAT. Theæt. 197 c, etc. élever des oiseaux ; en parl. de choses, de plantes, IL. 17, 53, etc. ; κόμην, HDT. 1, 82 ; ou χαίτην, IL. 23, 142, nourrir, càd. laisser croître sa chevelure ; πῦρ. PLUT. M. 702 f, alimenter du feu ; fig. νόσον, SOPH. Ph. 795, entretenir une maladie ; κακόν, EUR. Phœn. fr. 807, 2 Nauck, entretenir un mal ; φόϐον, SOPH. Tr. 28, entretenir de la crainte ; avec un inf. : ἐν ἐλπίσιν τρέφω ἥξειν, SOPH. Ant. 897, je nourris (càd. j’ai) l’espoir de venir ; avec un suj. de chose : ὕλη τρέφει ἄγρια, IL. 5, 52, la forêt nourrit des bêtes sauvages ; χθὼν τρέφει φάρμακα, IL. 11, 741, la terre nourrit des poisons ; ἡ θρέψασα (s.-e. γῆ) LYCURG. Leocr. § 47, etc. la terre qui nous a nourris ;
      2 p. ext. élever, former, façonner, instruire : τινά, HÉS. fr. 32, 2 Gaisford ; PD. N. 3, 93, etc. ; XÉN. Cyn. 1, 16, etc. ; PLAT. Leg. 695 c, etc. qqn ; joint à παιδεύειν, PLAT. Rsp. 534 d ; DÉM. 1351, 7, etc. ; au pass. être élevé, être formé, PLAT. Crit. 54 a, etc. ; ὑπό τινι, PLAT. Rsp. 391 c, par qqn ; ἔν τινι, XÉN. Cyn. 1, 16 ; Hell. 2, 3, 24, etc. ; PLAT. Theæt. 172, etc. dans la pratique de qqe ch. ;
      3 pourvoir aux besoins de : τὸ ἥμισυ τοῦ στρατοῦ, THC. 4, 83, entretenir la moitié de l’armée ; στρατόπεδον, PLAT. Criti. 110 e ; στράτευμα, XÉN. An. 1, 1, 9 ; στρατιώτας, PLUT. Cic. 12, entretenir un camp, une armée, des soldats ; τὰς ναῦς, THC. 8, 44 ; XÉN. Hell. 1, 5, 6, etc. pourvoir à l’approvisionnement de la flotte ; au pass. τρέφεσθαι ἀπὸ τεχνῶν, XÉN. Lac. 7, 1, vivre de la pratique des métiers ;
B intr. (au pf. τέτροφα) :
      1 s’épaissir, se condenser : πολλὴ περὶ χροῒ τέτροφεν ἅλμη, OD. 23, 237, autour de leur peau s’est épaissie l’écume de la mer ;
      2 être nourri ou élevé, d’où se nourrir, prendre de la force, M. TYR. 12, 4 ; p. suite, être disposé de telle ou telle manière : τόλμα ὅ τι καὶ πόλις τέτροφεν ἄφιλον ἀποστυγεῖν, SOPH. O.C. 186, résigne-toi à détester ce que le pays regarde comme haïssable ;

Moy. nourrir ou élever pour soi : υἷον, OD. 19, 368, un fils ; παῖδας, PLAT. Rsp. 541 a, etc. des enfants ; ἡ θρεψαμένη γῆ, LUC. Patr. enc. 9 ; abs. ἡ θρεψαμένη (s.-e. γῆ) LYCURG. Leocr. § 85, la terre qui nous a nourris.

➳ Act. prés. dor. τράφω, PD. I. 8, 40 ; AR. Ach. 787 ; 3 pl. τρέφοντι, PD. O. 10, 95 ; opt. 1 sg. τρέφοιν, EUR. fr. 895 ; inf. dor. τράφεν, PD. P. 4, 115 ; AR. Ach. 787 ; épq. HÉS. Th. 480 ; part. fém. dor. τράφοισα, PD. P. 2, 44. Impf. poét. τρέφον, A.RH. 4, 791 ; dor. ἔτραφον, THCR. Idyl. 3, 16 ; 9, 23. Ao. poét. 3 sg. θρέψεν, PD. P. 1, 32 ; part. dor. θρέψαις, PD. P. 8, 26. Ao.2 ind. 3 sg. τράφεν, PD. N. 3, 93 ; inf. épq. τραφέμεν, IL. 7, 199 ; 18, 136 ; OD. 3, 28. Pass. ao. 3 sg. poét. θρέφθη, HÉS. Th. 198 ; ao.2, 3 sg. poét. τράφη, IL. 2, 661, etc. ; 3 pl. épq. τράφεν, IL. 1, 251, 266 ; OD. 4, 723 ; 10, 417 ; 14, 201. Moy. ao. 3 sg. poét. θρέψατο, PD. P. 9, 32.

Étym. pré-grec.

Il. 5.52, etc. ; Dor. τράφω (v. sub voce); 1 sg. opt. τρέφοιν E. Fr. 903; fut. θρέψω h.Ven. 257, etc. ; aor.1 ἔθρεψα, Ep. θρέψα Il. 2.548; aor.2 ἔτραφον (v. infr. B); pf. τέτροφα intr., Od. 23.237, (συν-) Hp. Morb. Sacr. 11; but trans., S. OC 186 (lyr.); also τέτραφα Plb. 12.25h. 5; — Med., fut. θρέψομαι in pass. sense, Hp. Genit. 9, Nat. Puer. 23, Th. 7.49, etc. ; aor. ἐθρεψάμην Pi. O. 6.46, A. Ch. 928, etc. ; — Pass., fut. τραφήσομαι Ps.-D. 60.32, D.H. 8.41, etc., but in early writers in med. form θρέψομαι (v. supr.); aor.1 ἐθρέφθην, Ep. θρέφθη Hes. Th. 198, rare in Trag. and Att., E. Hec. 351, 600, Pl. Plt. 310a; ἐθράφθη IG 12(9).286 (Eretria, vi BC); aor.2 ἐτράφην [α] Hom. (sed v. infr. B), A. Th. 754 (lyr.), Ar. Av. 335 (lyr.), etc. ; Ep. 3 pl. ἔτραφεν, τράφεν, Il. 23.348, 1.251; pf. τέθραμμαι Hp. Nat. Hom. 5, E. Heracl. 578, etc. ; 2 pl. τέθραφθε Pl. Lg. 625a (but συντέτραφθε [s.v.l.] in X. Cyr. 6.4.14); inf. τεθράφθαι Pl. Grg. 525a, X. HG 2.3.24 (in both with v.l. τετρ-).
I. thicken or congeal a liquid, γάλα θρέψαι curdle it, Od. 9.246; τρέφε (impf.) πίονα τυρόν Theoc. 25.106; — Pass., with pf. Act. τέτροφα, curdle, congeal, γάλα τρεφόμενον τυρὸν ἐργάζεσθαι Ael. NA 16.32; περὶ χροΐ τέτροφεν ἅλμη Od. 23.237.
II. usu., cause to grow or increase, bring up, rear, esp. of children bred and brought up in a house, ὅ σ’ ἔτρεφε τυτθὸν ἐόντα Il. 8.283; ἥ μ’ ἔτεχ΄, ἥ μ’ ἔθρεψε Od. 2.131, cf. 12.134; εὖ ἔτρεφεν ἠδ’ ἀτίταλλεν Il. 16.191, cf. Od. 19.354; ἐγώ σ’ ἔθρεψα, σὺν δὲ γηράναι θέλω A. Ch. 908, cf. Supp. 894; μέχρι ἥβης τ. Th. 2.46; γεννᾶν καὶ τ. Pl. Plt. 274a; τ. τε καὶ αὔξειν μέγαν Id. R. 565c; c. acc. cogn., τ. τινὰ τροφήν τινα bring up in a certain way, Hdt. 2.2; also τῶν πρώτων μαθημάτων, ἐν οἷς οἱ παλαιοὶ τοὺς παῖδας ἔτρεφον Gal. 16.691; — Med., rear for oneself, θρέψαιό τε φαίδιμον υἱόν Od. 19.368; αὐτὸν ἐθρέψαντο δράκοντες Pi. O. 6.46; τεκοῦσα τόνδ’ ὄφιν ἐθρεψάμην A. Ch. 928; οἱ γεννήσαντες καὶ θρεψάμενοι Pl. Lg. 717c; τεκὼν ἀρετὴν καὶ θ. Id. Smp. 212a; ἔτεκον μὲν ὑμᾶς πολεμίοις δ’ ἐθρεψάμην ὕβρισμα E. HF 458; — Pass., to be reared, grow up, ὅς μοι τηλύγετος τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ Il. 9.143; τῇ ὁμοῦ ἐτρεφόμην Od. 15.365; ἅμα τράφεν ἠδ’ ἐγένοντο Il. 1.251, etc. ; κάρτιστοι τράφεν ἀνδρῶν grew up the strongest men, ib. 266; — prop. a boy was called τρεφόμενος only so long as he remained in the charge of the women, i.e. till his fifth year, Hdt. 1.136; ἐξ ὅτου ΄τράφην ἐγώ from the time when I left the nursery, Ar. Av. 322; but even of pre-natal growth, ἐν σκότοισινηδύος τεθραμμένη A. Eu. 665, cf. Th. 754 (lyr.); — generally, in Trag., τραφεὶς μητρὸς εὐγενοῦς ἄπο S. Aj. 1229; ὅπως πατρὸς δείξεις οἷος ἐξ οἵοὐτράφης ib. 557; κρατίστου πατρὸς… τραφείς Id. Ph. 3; παῖδες μητέρων τεθραμμέναι true nurslings of your mothers, implying a reproach for unmanliness (s.v.l.), A. Th. 792; μιᾶς τρέφει πρὸς νυκτός art nursed by night alone, i.e. art blind, S. OT 374.
2. of slaves, cattle, dogs and the like, rear and keep them, κύνας Il. 22.69, Od. 14.22, etc. ; ἵππους Il. 2.766; λέοντος ἶνιν (v. σίνις) A. Ag. 717 (lyr.); μῆλα Id. Eu. 946 (lyr.); ὄφιν S. Fr. 226 (cj. for στρέφουσι)· ἰκτῖνα Ar. Fr. 628; ὄρτυγας Eup. 214; ὄρνιθας Pl. Tht. 197c; οἱ τρέφοντες (sc. τοὺς ἐλέφαντας) the keepers, Arist. HA 571b33; τ. παιδαγωγούς Aeschin. 1.187; also τ. γυναῖκα E. IA 749; τ. [ἑταίραν], [πόρνας], keep…, Antiph. 2, Diph. 87; ὁ τρέφων one΄s master, Nicol.Com. 1.11, 36; metaph, αἰγιαλὸν ἔνδον τρέφει he keeps a sea-beach in the house, Ar. V. 110; — Pass., to be bred, reared, δοῦλος οὐκ ὠνητός, ἀλλ’ οἴκοι τραφείς S. OT 1123; ἐν τῇ σῇ οἰκίᾳ γέγονεν καὶ τέθραπται was born and bred, Pl. Men. 85e; Ἀγαθῖνον θρεμένον (i.e. τεθρεμμένον, = θρεπτόν, v. θρεπτός 1) ἑαυτῶν MAMA 4.275 B (Dionysopolis, ii AD); Νείκην τὴν θρεμένην μου ib. 276 A (Dionysopolis, ii AD).
3. tend, cherish, τὸν μὲν ἐγὼ φίλεόν τε καὶ ἔτρεφον, of Calypso, Od. 5.135, cf. 7.256; of plants, Il. 17.53; θρέψασα φυτὸν ὥς 18.57, cf. Od. 14.175.
4. of parts of the body, let grow, cherish, foster, χαίτην… Σπερχειῷ τρέφε Il. 23.142; τῷ θεῷ [πλόκαμον] τ. E. Ba. 494; ὑπήνην ἄκουρον τ. Ar. V. 476 (lyr.); τ. κόμην, = κομᾶν, Hdt. 1.82; [τρίχες] πολλῷ ἐλαίῳ τραφεῖσαι Hero Bel. 112; also τά θ’ ὕεσσι τρέφει ἀλοιφήν things which put fat on swine, Od. 13.410; τεθραμμένη εἰς πολυσαρκίαν X. Mem. 2.1.22.
5. in Poets, of earth and sea, breed, produce, teem with, οὐδὲν ἀκιδνότερον γαῖα τ. ἀνθρώποιο Od. 18.130; ἄγρια, τά τε τρέφει οὔρεσιν ὕλη Il. 5.52; φάρμακα, ὅσα τρέφει εὐρεῖα χθών 11.741; ὅσ’ ἤπειρος… τρέφει ἠδὲ θάλασσα Hes. Th. 582; πολλὰ γᾶ τρέφει δεινά A. Ch. 585 (lyr.), cf. 128, E. Hec. 1181; θάλασσα… τρέφουσα πορφύρας ἰσάργυρον κηκῖδα A. Ag. 959; ὃν πόντος τ., i.e. the sailors, Pi. I. 1.48; rare in Prose, ἀεί τι ἡ Λιβύη τρέφει καινόν Arist. GA 746b8.
6. in Poets also, simply, have within oneself, contain, ὅ τι καὶ πόλις τέτροφεν ἄφιλον S. OC 186 (lyr.), cf. Tr. 817; τρέφειν τὴν γλῶσσαν ἡσυχαιτέραν to keep his tongue more quiet, Id. Ant. 1089; ἡ γλῶσσα τὸν θυμὸν δεινὸν τ. Id. Aj. 1124; τἀληθὲς γὰρ ἰσχῦον τρέφω Id. OT 356 (so in Pl., τ. ἰσχυρὸν τὸ ἐλεινόν R. 606b); τ. νόσον S. Ph. 795; ἐκ φόβου φόβον τ. Id. Tr. 28; ἄταν Id. Aj. 644 (lyr.); οἵας λατρείας… τρέφει what services… she has as her lot, ib. 503; ἐν ἐλπίσιν τρέφω… ἥξειν I cherish hopes that…, Id. Ant. 897; τὸν Καδμογενῆ τρέφει… βιότου πολύπονον [πέλαγος] is his daily lot, Id. Tr. 117 (lyr., but Reiske΄s cj. στρέφει is prob.); πόνοι τρέφοντες βροτούς E. Hipp. 367 (lyr.).
III. maintain, support, τ. ἀνδρὸς μόχθος ἡμένας ἔσω A. Ch. 921, cf. Pi. O. 9.106; τοῦ τρέφοντος Ἡλίου χθονὸς φύσιν A. Ag. 633; τ. τὸν πατέρα Aeschin. 1.13; τὴν οἰκίαν ὅλην D. 59.67; οὐ δίκαιον τρέφεσθαι ὑπὸ πατρὸς ὑὸν ἡβῶντα Pl. R. 568e; τὰ κτήνη χιλῷ ἐτρέφοντο X. An. 4.5.25; γάλακτι, τυρῷ, κρέασι τ., Id. Mem. 4.3.10; σίτῳ, ὄψῳ, Id. Lac. 1.3; feed a patient, Gal. 15.503, 19.185; provide the food for an employee, σοῦ τρέφοντος αὐτόν, ἐμοῦ δὲ ἱματίζοντος αὐτόν BGU 1647.14 (ii AD); also τ. ἀπό τινος Pl. Prt. 313c, X. HG 2.1.1; ἔκ τινος A. Ag. 1479 (lyr.), cf. Pl. R. 372b.
2. maintain an army or fleet, Th. 4.83, X. An. 1.1.9 (Pass.); τ. τὰς ναῦς Th. 8.44, X. HG 1.5.5, 5.1.24; τ. τὸ ναυτικὸν ἀπὸ τῶν νήσων ib. 4.8.9; ἐκ τῶν κωμῶν τρέφεσθαι Id. An. 7.4.11, etc.
3. of land, feed, maintain one, τρέφει γὰρ οὗτος [ὁ ἀγρὸς]… με Philem. 98.2, cf. Men. 63, 466, al.
4. of women, feed or suckle an infant, συνεξομοιοῦται τὰ τρεφόμενα ταῖς τρεφούσαις Sor. 1.88; γυνὴ τρέφουσα ib. 87; ἡ τρέφουσα, = ἡ τροφός, Gal. 6.44.
5. of food, nourish, τὰ Ἡρακλεωτικὰ τρέφει οὐχ ὁμοίως τοῖς ἀμυγδάλοις Diocl. Fr. 126, cf. 117; ἡ οὐκ ἐπιτηδείως τῷ σώματι διδομένη τροφὴ οὐ τρέφει Sor. 1.49; πυρῶν… ὅσοι κοῦφοι… ἧττον τρέφουσι Gal. Vict. Att 6; τὸ δέρμα πᾶν αὐτοῖς ὡς ἂν ὑπὸ φλεγματ ώδους αἵματος τρεφόμενον οἰδαλέον γίνεται Id. 18(2).118, cf. 106.
IV. bring up, rear, educate, Hes. Fr. 19, Pi. N. 3.53, etc. ; τῷ λόγῳ τ. καὶ παιδεύεις Pl. R. 534d; θρέψαι καὶ παιδεῦσαι D. 59.18; Δήμητερ ἡ θρέψασα τὴν ἐμὴν φρένα A. Fr. 479; ἡ θρέψασα (sc. γῆ) the motherland, Lycurg. 47; — Med., ἐθρέψω Ξέρξην ἐν τοῖς αὐτοῖς ἤθεσιν Pl. Lg. 695e; ἡ θρεψαμένη one΄s motherland, Lycurg. 85; — Pass., ὀρθῶς, εὖ τραφῆναι, Pl. R. 401e, Alc. 1. 120e; παιδείᾳ, ἐν ταύτῃ τῇ παιδείᾳ τ., Id. Lg. 695c, X. Cyn. 1.16; ἐν πολυτρόποις ξυμφοραῖς Th. 2.44; ἐν φιλοσοφίᾳ Pl. Tht. 172c; ἐν χλιδῇ X. Cyr. 4.5.54; ἐν ἐλευθερίᾳ Pl. Tht. 175d, Mx. 239a; ἐν ἄλλοις νόμοις Arist. Pol. 1327a14; ἐν φωνῇ βαρβάρῳ Pl. Prt. 341c; πάσαις Μούσαισι BCH 50.444 (Thespiae, iv AD).
V. the Pass. sts. came to mean little more than to be, ἐπ’ ἐμοὶ πολέμιον ἐτράφη (sc. τὸ γένος) Ar. Av. 335 (lyr.), cf. Th. 141, S. OC 805.
B. Hom. uses an intr. aor.2 Act. ἔτραφον in pass. sense (which is to τρέφομαι, τέτροφα (intr.) as ἔδρακον to δέρκομαι, δέδορκα, etc.), ὃς… ἔτραφ’ ἄριστος Il. 21.279; λέοντε ἐτραφέτην ὑπὸ μητρί 5.555; τραφέμεν (Ep. for τραφεῖν) 7.199, Od. 3.28, al. ; ἐπεὶ τράφ’ ἐνὶ μεγάρῳ, i.e. when he was well-grown, Il. 2.661; — as trans. the aor.2 is used by Hom. only in Il. 23.90, and τράφε in Pi. N. 3.53 is Dor. impf.; — ἐτράφην is perh. post-Homeric; 3 sg. τράφη is v.l. in Il. 2.661, 1 pl. ἐτράφημεν and 1 sg. ἐτράφην (περ) vv. ll. in 23.84; τράφη is in all codd. of 3.201, 11.222, which should prob. be emended from 2.661; 3 pl. ἔτραφεν 23.348 (v.l. ἔτραφον), Od. 10.417 (v.l. ἔτραφον)· τράφεν in all codd. of Il. 1.251, 266, Od. 14.201, also (with v.l. τράφον) in 4.723; the vox nihili ἐτράφεμεν, found in Il. 23.84 as cited by Aeschin. 1.149, was emended by Scaliger to ἐτράφομεν ; — the redupl. 3 sg. τέτραφ’ Il. 21.279, 3 pl. τέτραφεν 23.348, are ff. ll., though found in many codd. Later this aor. became obsolete, except in Ep. imitators, as in Call. Jov. 55, Oppian. H. 1.774.

äol. u. dor. τράφω, s. Böckh v.l. Pind. P. 2.44, 4.115 ; fut. θρέψω, aor. ἔθρεψα, p. aor.2 ἔτραφον, auch mit intr. Bdtg (s. unten), wie perf. τέτροφα, Od. 23.237 ; u. τέτραφα, Lobeck Phryn. 577 ; perf. pass. τέθραμμαι, τεθράφθαι, z.B. Plat. Legg. I.625a ; Xen. Hell. 2.3.24 ; aor. pass. ἐθρέφθην, häufiger aor.2 ἐτράφην, ἐτράφημεν, τράφεν, für ἐτράφησαν, Il. 23.348 ; aor. I. med. ἐθρεψάμην, θρέψαιο Od. 19.368 ; θρέψομαι hat pass. Bdtg, Plat. u. Xen.; dafür selten τραφήσομαι, Dem. 60.32;
festmachen, eine Flüssigkeit dicht werden lassen, z.B. γάλα θρέψαι, die Milch gerinnen lassen, Od. 9.246 ; τυρὸν τρέφειν, Theocr. 25.106 ; auch von der Kälte, gefrieren lassen ; pass. dicht, fest werden, gerinnen, gefrieren. – Gew. fett od. dick machen, füttern, ernähren, großziehen u. pflegen ; bes. Kinder im Hause aufziehen u. erziehen, οἰκωφελίη τρέφει ἀγλαὰ τέκνα, Od. 14.233 ; πύκα δ' ἔτρεφε δῖα Θεανώ, ἶσα φίλοισι τέκεσσι, Il. 5.70 ; ὅ σ' ἔτρεφε τυτθὸν ἐόντα, 8.283 ; neben ἀτιτάλλω, 16.191 ; ἥ μ' ἔτεχ', ἥ μ' ἔθρεψε, Od. 2.131 ; u. im med., für sich aufziehen, ἕως θρέψαιο φαίδιμον οἷον, 19.368 ; Kalypso sagt vom Odysseus τὸν μὲν ἐγὼ φίλεόν τε καὶ ἔτρεφον, Od. 5.135, u. sonst ; ὁ τρεφόμενος heißt der Knabe, so lange er noch von den Frauen aufgezogen wird, bis zu seinem fünften Jahre, Her. 1.136 ; Tragg., wie in Prosa, θαρσεῖτε παῖδες μητέρων τεθραμμένοι, Aesch. Spt. 774. – Sklaven u. Vieh halten, οὓς (κύνας) τρέφον ἐν μεγάροισιν, Il. 22.69 ; Od. 21.364 ; ἔθρεψεν δὲ λέοντα, Aesch. Ag. 854 ; τρέφοοσι κρήνης φύλακα χωρίτην ὄφιν, Soph. frg. 219 ; δοῦλος οὐκ ὠνητός, ἀλλ' οἴκοι τραφείς, O.R. 1123. – Von Pflanzen, ziehen, τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ἃς γουνῷ ἀλωῆς, Il. 18.57 ; ἀνὴρ τρέφει ἔρνος ἐλαίης, 17.53 ; Od. 14.175 ; u. in mannichfachen Uebertragungen, ὕλη τρέφει ἄγρια, Il. 5.52 ; φάρμακα τρέφει χθών, die Erde bringt Gifte hervor, 11.741 ; vgl. οὐδὲν ἀκιδνότερον γαῖα τρέφει ἀνθρώποιο, Od. 18.130 ; ὕεσσι τρέφει ἀλοιφήν, es macht den Schweinen Fett wachsen, setzt ihnen Fett an, 23.410 ; χαίτην τρέφειν, das Haar wachsen lassen, Il. 23.142 ; ὃν πόντος τρέφει, Pind. I. 1.48 ; ἄμμε θρέψει μελέτα, Ol. 9.106 ; auch αἰχμὰν θρέψε, N. 10.13 ; Ἰασονα τρέφε, 3.51 ; P. 4.115 ; u. med., ἐθρέψαντο δράκοντες, O. 6.46 ; τά νιν θρέψαντο, P. 9.88, wie Aesch. Spt. 19 ; τεκοῦσα τόνδ' ὄφιν ἐθρεψάμην, Ch. 915 ; vgl. Soph. O.R. 1143 ; Eur. Herc.F. 458 ; u. in Prosa, Plat. Symp. 212a u. sonst. – Uebertr. νόσον τρέφειν, Soph. Phil. 784 ; οἵας λατρείας ἀνθ' ὅσου ζήλου τρέφει, Aj. 498 ; ἀεί τιν' ἐκ φόβου φόβον τρέφω, Tr. 28, und in ähnlichen Uebertragungen öfter ; vgl. noch ἵνα γνῷ τρέφειν τὴν γλῶσσαν ἡσυχωτέραν, Ant. 1076 ; das perf. in akt. Bdtg, ὅτι καὶ πόλις τέτροφεν ἄφιλον, = ἔχει, O.C. 186 ; ὑπήνην, wachsen lassen, Ar. Vesp. 477 ; oft in Prosa, unterhalten, τὸ ἥμισυ τοῦ στρατοῦ, Thuc. 4.83 ; τὰς ναῦς, 8.44, und sonst oft von Heeren ; Plat. vrbdt τρέφειν τε καὶ αὔξειν μέγαν, Rep. VIII.565c ; τρ. καὶ παιδεύειν, III.414d, u. oft ; σῖτος, ᾧ θρεψόμεθα, Xen. An. 6.3.20 ; vgl. Cyr. 3.3.16 ; Sp., ἡ θρέψασα, das Vaterland, Pol. 4.17.12, u. öfter. – Der aor.2 ἔτραφον u. das perf. τέτροφα haben bei Hom. intr. Bdtg  : πολλὴ περὶ χροῒ τέτροφεν ἅλμη, viel Salzwasser setzte sich ihm um die Haut fest, Od. 23.237 ; ὃς ἐνθάδε γ' ἔτραφ' ἄριστος, Il. 21.279, = ἐτράφη ; so λέοντε δύω ἐτραφέτην ὑπὸ μητρί, 5.555, = ἐτραφήτην ; u. so steht oft neben einander γενέσθαι τε τραφέμεν τε, z.B. 18.436, für τραφεῖν, was = τραφῆναι gebraucht ist ; auch Hes. Th. 480 ; aber freilich ist in ἅμα τράφεν ἠδ' ἐγένοντο, Il. 1.251, Od. 4.723, τράφεν Abkürzung von ἐτράφησαν. Nur Il. 23.90 steht ἔτραφεν in akt. Bdtg, wo aber Spitzner ἔτρεφεν aufgenommen hat, nach 5.70. Der homer. Gebrauch findet sich auch bei sp.D., wie Callim. Iov. 55, Orph. Arg. 378.

τρέφω
[in LXX for חָיָה hi., גָּדַל pi., אָכַל hi., etc. ;]
__1. to make to grow, bring up, rear (cl.; 1Ma.3:33 1Mac 11:39): Luk.4:16 (T, WH, mg., ἀνατ-)
__2. to nourish, feed: Mat.6:26 25:37, Luk.12:24, Act.12:20, Rev.12:6, 14; of a mother, to give suck, Luk.23:29; of animals, to fatten (Jer.26:21 (Jer.46:21), figuratively, Jas.5:5 (cf. ἀνα-, ἐκ-, ἐν-τρέφω).†
(AS)