ή, όν :
   I qui concerne le lieu, ARSTT. Plant. 1, 1, 8 ; Metaph. 7, 1, 9 ;
   II établi en un lieu, local, DH. 4, 14, etc. ; particul. :
      1 t. de méd. : τοπικὰ καὶ μερικὰ φάρμακα, GAL. topiques, càd. remèdes qu’on applique à l’endroit malade ;
      2 t. de rhét. de lieu commun : ἡ τοπική (s.-e. τέχνη) ARSTT. Rhet. 2, 22, 13, la science des lieux communs ; τὰ Τοπικά, les Topiques, càd. méthode pour tirer des conclusions en matière de probabilité, titre d’un ouvrage d’Aristote.

• Cp. τοπικώτερος, PHIL. 2, 84.

Étym. τόπος.

ή, όν, of or for place, in respect to place, ὕλη τ., = κατὰ τόπον κινητή, Arist. Metaph. 1042b6. Adv. -κῶς Peripl. M.Rubr. 5, al., Plu. 2.424e.
local, φυλαί D.H. 4.14; ἄνεμοι Antyll. ap. Orib. 9.9.1; τ. δυναστεία local influence, PRyl, 114.16 (iii AD); τ. βία PFlor. 58.8 (iii AD); of local make, ἀγγεῖον TAM 2.437 (Patara). Adv. -κῶς in the local dialect, opp. συνήθως, Sch. Th. Oxy. 853 xiii 3. of medicines and medical treatment or ailments, to be applied locally, topical, Sor. 2.15, Gal. 12.383; τ. συγκίνησις Sor. 1.46 (τροπ- cod.); τ. ἕλκος, πόνος, Id. 2.36, Fract. 15; τ. διάθεσις Gal. 16.710. Adv. -κῶς Ruf. Anat. 30, Sor. 1.102. τ. ἐπίρρημα adverb of place, D.T. 641.32, A.D. Conj. 243.29.
concerning τόποι or common-places, Arist. Rh. 1396b21; he wrote a treatise τὰ τοπικά, being (as he says) the method or theory of drawing conclusions ἐξ ἐνδόξων· τ. ἀντίθεσις Hermog. Stat. 6; τοπικώτεροι λόγοι Id. Id. 2.11. Adv. -κῶς Id. Stat. 3, 12.

1) den Ort, die Gegend, Lage betreffend, zum Orte gehörig, örtlich, Plut.
2) topisch, die Gemeinplätze betreffend ; ἡ τοπική sc. τέχνη, die Kunst, Gemeinplätze, τόποι, zum rednerischen Gebrauche zu finden u. anzuwenden ; Arist. top. 1.1 ; Rhett.