'τοιοῦτο et τοιοῦτον, gén. pl. τοιούτων aux trois genres, adj. démonstr. κἀγὼ τοιοῦτός εἰμι, ESCHL. Ag. 1360, moi aussi je suis de cet avis ; τοιοῦτον εἶναι, XÉN. An. 3, 1, 30, se conduire ou se comporter ainsi, agir de cette façon ; τοιοῦτος ὤν, XÉN. Hell. 4, 1, 38 ; PLAT. Rsp. 413 d, etc. avec de tels sentiments, avec de telles qualités ; avec le gén. : τοιοῦτον Ἀχαιῶν, IL. 17, 643, un tel homme parmi les Achéens ; ἐν τοιούτῳ τῆς οἰκίας, XÉN. Eq. 4, 1, à tel endroit de la maison ; en corrélat. avec οἷος : οὔπω τοιοῦτον ἐγὼν ἴδον οἷον, etc. OD. 4, 269, je n’en ai pas encore vu de tel que, etc. ; avec ὅς : λόγοις τοιούτοις, οἷς σὺ μὴ τέρψει, SOPH. Ant. 691, des paroles telles que tu n’auras pas lieu d’en être charmé ; cf. XÉN. Mem. 4, 4, 2 ; DÉM. 743, 25, etc. ; avec ὥστε : οὐ γὰρ τοιοῦτος ὥστε, avec l’inf. ESCHL. Ag. 1075, car il n’est pas homme à, etc. ; cf. XÉN. Hell. 6, 5, 7, etc. ; en un sens emphatique : si excellent, si puissant, si important, IL. 7, 241, etc. ; τοιοῦτόν ἐστι τὸ εἶναι, etc. PLAT. Hipp. ma. 281 b, c’est chose si importante d’être, etc. ; en mauv. part, SOPH. Ph. 1049 ; XÉN. Œc. 10, 4 ; ἐμπίπτειν εἰς τοιοῦτον, PLAT. Gorg. 511 c, tomber dans une si mauvaise situation ; τοιοῦτον εἶναι εἴς τινα, XÉN. Cyr. 5, 2, 27 ; ou περί τινα, XÉN. Cyr. 5, 4, 12 ; ou τινι, XÉN. Hell. 3, 1, 1, avoir de tels sentiments à l’égard de qqn ; joint à τοσοῦτος, THC. 5, 63 ; XÉN. Cyr. 2, 4, 6, etc. ; à οὗτος : ταῦτα καὶ τοιαῦτα πολλά, XÉN. Cyr. 8, 2, 26, ces choses et beaucoup d’autres semblables ; cf. XÉN. Cyr. 8, 5, 15, etc. ; joint à ἄλλος : ἄλλους συμϐούλους τοιούτους, HDT. 7, 50, d’autres conseillers de cette sorte ; cf. PLAT. Ap. 30 e, etc. ; à ἕτερος : τοιοῦτος ἕτερος, HDT. 3, 47, un autre semblable ; ἕτερα τοιαῦτα, HDT. 1, 120, d’autres choses du même genre ; τοιαῦτα, DÉM. 170, 8, etc. ; τὰ τοιαῦτα, DÉM. 96, 10, etc. ; τὰ τοιαῦτα δή, DÉM. 781, 2, et autres choses pareilles ; dans les réponses : τοιαῦτα, EUR. Hec. 776, El. 645, c’est cela ; avec l’article : ὁ τοιοῦτος, ATT. celui qui est ainsi fait, qui a de tels sentiments ; τὸ τοιοῦτον, THC. 1, 76 ; 3, 37, une telle conduite ; διὰ τὸ τοιοῦτον, THC. 1, 21, 86, pour un tel motif ; οἱ τοιοῦτοι, ESCHL. Ch. 291 ; SOPH. O.C. 642, etc. de telles gens ; ἐν τῷ τοιούτῳ, en un tel lieu, XÉN. Ages. 6, 7 ; ou dans de telles circonstances, THC. 3, 81 ; XÉN. Cyr. 3, 3, 58, etc. ; ἐν τοῖς τοιούτοις, XÉN. Cyr. 5, 4, 17, m. sign. ; de même, dans les inscr. att., seul. avec l’art. : τὴν τοιαύτην, une telle (conduite, etc.) CIA. 2, 471, 55 (1^er siècle av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 191, 37 ; joint à τις : τοιοῦτόν τι ἔπος, PD. O. 6, 25, une parole à peu près telle ; cf. THC. 1, 132 ; 2, 5 ; XÉN. Cyr. 2, 1, 15, etc. ; τοιαῦτ' ἄττα, PLAT. Rsp. 386 a, à peu près de telles choses ; ἡ διάρριψις τοιαύτη τις ἐγένετο, XÉN. An. 5, 8, 7, voici à peu près comment on jeta les bagages de côté et d’autre ; adv., τοιαῦτα, SOPH. O.R. 1327, de cette manière.

➳ Neutre τοιοῦτον, OD. 7, 309 ; 13, 330 ; 17, 403 ; 18, 36 ; PD. O. 6, 25, etc. ; dans la prose att. τοιοῦτο et τοιοῦτον ; chez les Trag. et les Com. τοιοῦτο plus rare, ESCHL. Pr. 801, etc. ; AR. Ran. 1399, etc. ; dans les inscr. att. τοιοῦτον, CIA. 2, 572, 19 (400/350 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 122, 8 [La 1^re syll. de τοιοῦτος chez les poètes att. plus souv. brève que longue, ESCHL. Suppl. 181 ; SOPH. O.R. 674, O.C. 642, etc. ; chez Hom. longue, chez Pindare longue une fois, PD. P. 8, 78].

Étym. τοῖος, οὗτος.

'

αύτη, οῦτο, Att. also -οῦτον Th. 7.21, Pl. Hp. Ma. 281b, etc., which is the Ep. form (v. Od. 7.309, 13.330), and seems to prevail in Hdt. (2.5, 150, 3.27, 85, 5.106 (v.l.), 7.103), Gem. (2.20, al.), etc., while we find τοιοῦτο in A. Pr. 801, Ag. 315, Ar. Ra. 1399 cod. Rav., Men. Sam. 160, Pk. 236, v.l. in Th. 7.86; both forms occur in Pap., τοιοῦτον PAmh. 2.29.17 (iii BC), UPZ 146.8, 32 (ii BC), Phld. Rh. 1.249, 2.270 S., Ir. p. 33 W. ; τοιοῦτο PEnteux. 27.8 (iii BC), PCair. Zen. 379.8, 482.13 (iii BC), Phld. Ir. p. 42 W., Rh. 2.243 S. (citing Metrod.); — Aeol. τέουτος Lyr.Adesp. 51 (cod. A Heph.); fem. τεαύτα Sappho Supp. 13.4, Alc. Supp. 8.5, 25.10; — a stronger form of τοῖος, bearing the same relation to τοιόσδε as οὗτος to ὅδε, such as this, in Hom. not so common as τοῖος, but in Att. the most common of the three forms; anteced. to οἷος, Od. 4.269, Pl. Smp. 199d, etc. ; to ὡς, Il. 21.428; to ὅς, ὅς, ὅσπερ, S. Ant. 691, Th. 1.21, Lys. 13.1, 30.14, X. Lac. 7.5, Pl. R. 349d, etc. ; to οἷόσπερ, v.l. in X. Cyr. 6.2.2; less freq. to a Conj., as ὥστε, A. Ag. 1075, Pl. Smp. 175d; freq. also abs., Pi. O. 6.16, Hdt. 2.2, etc. ; freq. with implications, so good, so noble, so bad, etc., Il. 7.242, etc. ; τοιοῦτον… ἐστὶ τὸ… τέλειον ἄνδρα εἶναι so great a thing is it…, Pl. Hp. Ma. 281b; τοιοῦτος ὤν being such a wretch, S. Aj. 1298, cf. Ph. 1049; εἴς τι τοιοῦτον ἐμπίπτειν οὗ… into such a condition in which…, Pl. Grg. 511c; freq. coupled with τοσοῦτος, Th. 5.63, X. Cyr. 2.4.6, etc. ; with οὗτος, Pl. R. 461e, X. Cyr. 8.2.26, etc. (so in the expression οὗτος τοιοῦτος, αὕτη τοιαύτη, just as he (she, it) is, of slaves or animals for sale, POxy. 95.19 (ii AD), etc.); εἰς σὲ τοιοῦτος ἐγένετο, τ. γίγνου περὶ τοὺς γονεῖς, so disposed towards…, X. Cyr. 5.2.27, Isoc. 1.14; c. dat., τ. ἦσθα τοῖς λόγοισι such in thy words, S. Ph. 1271; τ. ἕτερος such another, Hdt. 3.47; ἕτερα τοιαῦτα, ἕτερον τοιοῦτον, Id. 1.120, 2.5; referring to what precedes, Id. 3.82, Pl. Lg. 904d; used instead of repeating an Adj., ἀθάνατος εἶναι καὶ στρατιῆς τ. ἄρχειν Hdt. 1.207, cf. 3.82, 7.10. εʹ, Th. 3.58; with the Art., οἱ τοιοῦτοι A. Pr. 952, Ch. 291, S. OC 642, Hp. Art. 42; τὰ τ. Pi. O. 9.40; ὀνόματι ὁ τοιοῦτος ἐμὲ προσαγορεύων Antipho 6.40 cod. A. the sense is made more indef. in τοιοῦτός τις or τις τοιοῦτος such a one, Pi. O. 6.16, Th. 1.132, etc. ; τοιαῦτ’ ἄττα Pl. R. 386a; in this case it may freq. be rendered by an Adv., ἡ διάρριψις τοιαύτη τις ἐγένετο took place in this wise, X. An. 5.8.7; ἐγένετο ἡ διακομιδὴ τοιαύτη τις Plb. 3.45.6. τὸτ.
such a proceeding, Th. 1.76, etc. ; διὰ τὸ τ. for such a reason, Id. 7.21; ἐκ τοῦ τ. Id. 3.37; ἐν τῷ τ. in such a case, ib. 81, etc. (but also ἐν τῷ τ. in such a place, X. Ages. 6.7; ἐν τ. τῆς οἰκίας Id. Eq. 4.1); also ἐν τ. εἶναι τοῦ κινδύνου to be in such a state of peril, Id. An. 1.7.5. in narrative, τοιαῦτα prop. refers to what goes before, τοιαῦτα μὲν δὴ ταῦτα A. Pr. 500; καὶ ταῦτα μὲν τ. S. El. 696, cf. X. An. 2.5.12, etc. ; cf. τοιόσδε fin. after a question, τοιαῦτα affirms like ταῦτα (v. οὗτος c. VII. 1), just so, even so, E. Hec. 776, El. 645. τοιαῦτα abs., τἂ πλοῖα, τὰ τοιαῦτα ships and suchlike, D. 8.25. τοιαῦτα as Adv., in such wise, S. OT 1327; regul. Adv. τοιούτως only late, EM 650.42. — Cf. τοσοῦτος. [τοι- freq. in Trag. and Com., e.g. A. Ag. 593, Eu. 194, 197, 424, S. OT 406, Ar. Ra. 1399, etc. ; cf. τοιόσδε fin.]

τοιαύτη, τοιοῦτο, auch τοιοῦτον, Od. 7.309, 13.330, 16.403 u. bei Att. gew., wahrscheinlich auch bei Her. (Bekk. schreibt τοιοῦτο); doch findet sich τοιοῦτο auch bei Aesch. Ag. 315 u. Thuc. 7.86 ; = τοῖος mit verstärkter demonstr. Bdtg, so beschaffen, einsolcher ; bei Hom. nicht so häufig wie τοῖος, bei den Att. aber weit gebräuchlicher als τοῖος, auch gebräuchlicher als τοιόσδε ; gew. mit dem Nebenbegriffe des Großen, Ausgezeichneten, Vortrefflichen, aber auch umgekehrt mit dem des Kleinen u. Geringen, Wolf Dem. Lept. p. 258 ; mit entsprechendem οἷος, Od. 4.269 ; Plat. πότερόν ἐστι τοιοῦτος οἷος εἶναί τινος ἔρως ἢ οὐδενός, Symp. 199d ; Gorg. 502d ; mit entsprechendem ὅσος, Il. 21.428 ; auch dem ὥστε entsprechend, Plat. Symp. 175d ; und ohne diese Beziehung, τοιοῦτόν τι ἔπος, Pind. Ol. 6.16 ; τὰ τοιαῦτα, 9.40 ; Tragg. u. in Prosa : ταῦτα καὶ τοιαῦτα, Xen. Cyr. 8.2.26, und sonst ; εἰ μὴ ταῦτα, ἀλλὰ τοιαῦτα, 5.5.33 ; ἕτερος τοιοῦτος, ein anderer eben solcher, ganz eben so, Her. 1.257, 3.47 ; ἕτερον τοιοῦτον u. ἕτερα τοιαῦτα 1.120, 191, 2.5, 150 ; τοιοῦτός τις, solch einer, Plat. Prot. 313c ; τοιαῦτ' ἄττα, Symp. 174d ; Pol. 3.45.6 ; aber ὁ τοιοῦτος, τὰ τοιαῦτα, was im Deutschen auch wohl »ein solcher«, »so Etwas« übersetzt werden kann, geht immer auf etwas im Vorigen Bestimmtes, Ζεὺς τοῖς τοιούτοις οὐχὶ μαλθακίζεται, Aesch. Prom. 954 ; Ch. 289 ; ἐν τῷ τοιούτῳ, ὅταν, Plat. Theaet. 167e ; πῶς δὴ τὸ τοιοῦτον λέγεις, Phaedr. 261e ; ἐν τῷ τοιούτῳ, in solcher Lage, Xen. An. 5.8.20 ; Pol. u. a.Sp. – Τά τοιαῦτα, und dergleichen, in Aufzählungen, Dem. 13.14, öfter. – Nach einer Frage bejaht τοιαῦτα, so ist es, Valcken Eur. Phoen. 420 Seidler El. 640 ; τοιαῦτα μὲν δὴ ταῦτα, so ist es nun, Aesch. Prom. 498, u. öfter bei Folgdn.
[Die erste Silbe wird von den att. Dichtern zuweilen kurz gebraucht, s. Valcken Phoen. 512 und diatr. p. 109.]

τοιοῦτος, -αύτη, -οῦτο
(as usually in Att.. prose. Ep. and Ion. neut. -οῦτον in Al., Act.21:25, Rec. only),
correlat. of οἷος, ὁποῖος, ὥς, etc.,
such as this, of such a kind, such: Mat.9:8 18:5, Mrk.4:33 6:2 7:13 9:37 (T, τούτων), Jhn.9:16, Act.16:24, 1Co.5:1 11:16, 2Co.3:4 3:12 12:3, Heb.7:26 8:1 12:3 13:16, Jas.4:16; οἷος . . . τ., 1Co.15:48, 2Co.10:11; id. pleonast. (see Bl., § 50, 4), Mrk.13:19; before ὁποῖος, Act.26:29; ὥς, Phm 9. As subst., anarth: pl., Luk.9:9; with art., ὁ τ., such a one (Bl., § 47, 9; Ellic. on Gal.5:21): Act.22:22, 1Co.5:5, al.; pl., Mat.19:14, Mrk.10:14, al.; neut. pl., Act.19:25, Rom.1:32, al
(AS)