(f. τινάξω, ao. ἐτίναξα, pf. inus. ; ao. pass. ἐτινάχθην) [ῐ]
      1 secouer, agiter : ἔγχος, IL. 20, 163, une javeline ; αἰγίδα, IL. 17, 595, l’égide ; δύο δοῦρε, IL. 12, 298, deux lances ; βέλος, ESCHL. Pr. 917, un trait ; ἀστεροπήν, IL. 13, 243, lancer un éclair ; au pass. être agité, s’agiter : τινάσσεσθαι πτερύγεσσιν, ARAT. 919, 971, battre des ailes ; τοῖς ὅπλοις, PLUT. Alex. 63, brandir des armes ;
      2 ébranler par des secousses, IL. 3, 385 ; OD. 5, 368 ; 22, 88 ; γαῖαν, IL. 20, 57, la terre ; νεῦρα, ANTH. les cordes d’une lyre ; au pass. ἐτινάσσετο Ὄλυμπος, HÉS. Th. 680, l’Olympe était ébranlé ; fig. : τ. φόϐῳ, A.RH. 4, 641, être agité par la crainte ;

Moy. (ao. τινάξασθαι) m. sign. : πτερά, OD. 2, 151, agiter ses ailes, battre des ailes ; δούρατος ἀκμάς, THCR. Idyl. 22, 185, brandir la pointe d’une lance.

➳ Pass. impf. 3 sg. poét. τινάσσετο, IL. 15, 609 ; moy. ao. 3 pl. poét. τιναξάσθην, OD. 2, 151.

Étym. incert.

Il. 12.298, etc. ; fut. -ξω (ἀπο-) E. Ba. 253; aor. ἐτίναξα Il. 20.57, Sappho 42, poet. τίναξα Pi. O. 9.30; — Med. (v. infr.); — Pass., fut. τινάξεται (δια-) E. Ba. 587 (lyr.); aor. ἐτινάχθην Plu. Cim. 16; Ep. 3 pl. ἐτίναχθεν Il. 16.348; 2 aor. part. τιναγείς Str. 5.44.9 (s.v.l.); pf. 3 sg. indic. τετίνακται Hp. Flat. 14 (v.l. τετάρακται); inf. τετινάχθαι (δια-) Aesop. 305 : — shake or brandish a weapon, δύο δοῦρε τινάσσων Il. 12.298; ἔγχος 20.163, Tyrt. 11.25; φάσγανον Il. 22.311; ἀστεροπήν 13.243; αἰγίδα 17.595; ἐν χεροῖν πύρπνουν βέλος A. Pr. 917; τόξα καὶ λόγχας ῥόπαλόν τε S. Tr. 512 (lyr.); λαμπάδας ἐν χερσί Ar. Ra. 340 (lyr.), cf. 328 (lyr.); — Med., ἐτινάξατο δούρατος ἀκμάς Theoc. 22.185. generally, shake, γαῖαν, of Poseidon, Il. 20.57; ἑανοῦ ἐτίναξε λαβοῦσα shook her by the robe (to make her attend), 3.385; ποσὶ θρόνον λακτίζων ἐτίνασσε upset it, Od. 22.88; ὡς δ’ ἄνεμος… θημῶνα τ.
scatters, 5.368; νεῦρα (sc. κιθάρας) τ.
make the strings quiver, by striking them, AP 9.584.9; τὴν ἐσθῆτα συνεχῶς τ. (to air it) Gal. 17(1).652; metaph, Ἔρος ἐτίναξέ μοι φρένας Sappho l.c. ; abs., shake fruit from trees, PFay. 102.1 (ii AD); — Pass., ῥάβδῳ τινάσσεται τὸ μελάνθιον LXX Is. 28.27; — Med., τιναξάσθην πτερά they shook their wings, Od. 2.151 (so τινάσσονται πτερύγεσσιν Arat. 971; τιναξαμένου τοῖς ὅπλοις Plu. Alex. 63, cf. Dio 39); — Pass., πήληξ τινάσσετο Il. 15.609; πεδόθεν τινάσσετο μακρὸς Ὄλυμπος shook or quaked, Hes. Th. 680; φόβῳ ἐτίναχθεν ἀϋτῆς quaked with fear, A.R. 4.641. — poet. Verb, used by Hp. l.c. (s.v.l.), Arist. Mu. 397a28, Plu. (v. supr.), Sor. 1.46, Philostr. VA 4.6.

aor. pass. ἐτινάχθην, auch ἐτινάγην, Strab., schwingen, schütteln, erschüttern ; δύο δοῦρε τινάσσων, Il. 12.298, und so oft von Lanzen ; auch φάσγανον, 22.311, wie Pind. N. 1.52 ; σκύταλον, Ol. 9.30 ; ἀστεροπήν, Il. 13.243 ; αἰγίδα, 17.595 ; τινάσσων χερσὶ πυρπνόον βέλος, Aesch. Prom. 919 ; τόξα καὶ λόγχας ῥόπαλόν τε τινάσσων, Soph. Tr. 510 ; ἔνερθε Ποσειδάων ἐτίναξεν γαῖαν, Il. 20.57 ; aber χειρὶ δὲ νεκταρέου ἑανοῦ ἐτίναξε λαβοῦσα, 3.385, ist = zog sie am Kleide, um sie aufmerksam zu machen ; ποσὶ δὲ θρόνον λακτίζων ἐτίναξε, stieß um, Od. 22.88 ; und vom Winde, ἠΐων θημῶνα τινάξῃ καρφαλέων, 5.368, zerstreuen ; auch pass., Ὄλυμπος οὔτ' ἀνέμοισι τινάσσεται, 6.43 ; ἀμφὶ δὲ πήληξ σμερδαλέον κροτάφοισι τινάσσετο, Il. 15.609 ; κρᾶτα, Eur. Herc.Fur. 867 ; auch im med., τιναξάσθην πτερὰ πολλά, sie schwangen ihre Flügel, Od. 2.151, wofür Arat. Dios. 239 τινάσσονται πτερύγεσσι sagt ; vgl. Ep.adesp. 6 (XII.67); pass. ἐτινάσσετο μακρὸς Ὄλυμπος, er wurde erschüttert, Hes. Th. 680 ; φόβῳ τινάσσεσθαι, von Furcht erschüttert werden, erzittern, Ap.Rh. 4.641.

1. to shake or brandish a weapon or shield, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC), Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)], etc.
2. generally, to shake , τ. γαῖαν, of Poseidon, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; θρόνον ἐτίναξε upset the seat, [Odyssey by Homer (8th/7th c.BC)]: of wind, to scatter , [Odyssey by Homer (8th/7th c.BC)]:—;Mid., τιναξάσθην πτερά they shook their wings, [Odyssey by Homer (8th/7th c.BC)]:—;Pass., ἐτινάσσετο Ὄλυμπος shook or quaked , [Hesiod (8th/7th c.BC)] (ML)