τιθηνέω-ῶ [ῐ] allaiter, d’où nourrir, prendre soin de, ORPH. H. 62, 15 ; au pass. HPC. Art. 826 ;

Moy. τιθηνέομαι-οῦμαι :
      1 allaiter, particul. en parl. d’une nourrice, HH. Cer. 142 ; THGN. 1231 ; PLUT. Pyrrh. 2 ; ἡ τιθηνουμένη, LUC. Zeux. 4, la nourrice ;
      2 p. ext. nourrir, élever, PLUT. M. 364 d, 366 a ; d’où entourer de soins, soigner, cultiver, SOPH. O.C. 1050 ; XÉN. Cyr. 8, 5, 19 ; PLUT. M. 560 c.

Étym. τιθήνη.

take care of, tend, nurse, LXX Si. 30.9, BGU 859.4 (ii AD), Orph. H. 63.15; — Pass., Hp. Art. 60. elsewh. in Med. (aor. ἐτιθήνατο, as if fr. τιθαίνομαι, Luc. Trag. 94), nurse, suckle, Thgn. 1231, Men. Sam. 32; tend as nurse, παῖδα νεογνόν h.Cer. 142, cf. X. Cyr. 8.5.19.
tend, fosler, οὗ πότνιαι σεμνὰ τιθηνοῦνται τέλη θνατοῖσιν S. OC 1050 (lyr.), cf. Simon. 148, 172.

warten, pflegen, eigtl. von der Amme od. Wärterin, gew. im med., τιθηνοίμην H.h. Cer. 142 ; ἡ τιθηνουμένη, Amme, Luc. Zeux. 4 ; Plut. Pyrrh. 2 ; – übh. wie θεραπεύω, bedienen, warten, hegen, οὗ πότνιαι σεμνὰ τιθηνοῦνται τέλη θνατοῖσιν, Soph. O.C. 1054 ; sp.D.; vgl. Schaefer melet. p. 82 ; Xen. Cyr. 8.5.19 ἠνσὺ πολλάκις παῖς ὥν ἐτιθηνήσω, schmeicheln.

to suckle (MT)