1 loin, au loin, IL. 11, 712 ; avec un gén. τ. τῶν ἀγρῶν, AR. Nub. 138, loin dans les champs ; τηλοῦ ἀπό, gén. HÉS. Th. 304, loin de ;
      2 loin de, gén. OD. 13, 249 ; 23, 68 ; EUR. Cycl. 689.

Étym. τῆλε ; cf. τηλοτέρω et τηλοτάτω.

Adv.
afar, far away, in a far country, Hom., Hes., and later Ep.; τηλοῦ ἐπ’ Ἀλφειῷ Il. 11.712; τ. τῶν ἀγρῶν in a far-away corner of the country, Ar. Nu. 138. of Time, long ago, of old, οὐ γάρ σε… ἀρχεύοντα νέον γεινώσκομεν ἀλλ’ ἔτι τ. Epic. Oxy. 1015.13; ἐξέτι τ. since olden times, IG 5(2).173.1 (Tegea, iv BC); so perh. Ὀδυσῆΐ γε τ. ἀπώλετο νόστιμον ἦμαρ Od. 17.253; c. fut., οὐδέ τι τ. ὄψεαι Oppian. H. 2.495. c. gen., mostly, far from, Od. 13.249, 23.68 (also τηλοῦ ἀπὸ… Hes. Th. 302); rare in Trag., τ. σέθεν, far from thee, E. Cyc. 689. (Opp. ἀγχοῦ, ἄγχι. An obs. Adj. τηλός may be taken as the source whence come the Advbs. τηλοῦ, τηλοῖ, τηλόθι, τηλόθεν, τηλόσε, τηλοτέρω, τηλοτάτω, and Adj. τηλότερος ; also τηλύς, whence τήλιστος ; a form τῆλυ = τῆλε is recognized by A.D. Pron. 54.28, and occurs in τηλύγετος ; an Aeol. form πήλυι, cited by Priscian. Inst. 1.6.37, Theognost. Can. 160, is restored in Sappho 1.6, where however πήλοι, which is v.l. and is recommended by A.D. Adv. 197.15, shd. perh. be read.)

adv., wie τῆλε, fern, weitab, in der Ferne oder Fremde ; Hom. u. Hes. oft ; τηλοῦ ἐπ' Ἀλφειῷ, Il. 11.712 ; auch c. gen., Τροίην τηλοῦ φασιν Ἀχαιΐδος ἔμμεναι αἴης, Od. 13.249, wie 23.68 ; τῶν ἀγρῶν, Ar. Nub. 139 ; τηλοῦ ἀπό τινος, Hes. Th. 204 ; sp.D. Die auch den andern Wörtern τηλόθι, τηλόθεν, τηλόσε u. dem Kompar. u. superl. τηλοτέρω, τηλοτάτω zu Grunde liegende Form τηλός kommt nicht mehr vor ; Apoll.Dysc. nimmt τῆλυ an, das sich in τηλύγετος erhalten habe. Verwandt ist es mit τέλος, vgl. Orion p. 152.4 ; Buttmann Lexil. II p. 201 ; vielleicht auch mit telum. Andere führen es auf τείνω, ΤάΩ zurück.