'(f. τεύξω, ao. ἔτευξα, pf. τέτευχα, dont le sens se confond, comme la forme, avec ceux du pf. de τυγχάνω ; pass. ao. ἐτύχθην, pf. τέτυγμαι, f. antér. τετεύξομαι ; v. ci-dessous) :
   I faire, en parl. d’un travail qqconque (manuel ou intellectuel), particul. :
      1 fabriquer, faire, préparer, construire (en parl. de l’architecte ou de l’entrepreneur), édifier, bâtir : δώματα, IL. 6, 314 ; OD. 4, 174, une maison ; νηόν, OD. 12, 347, un temple ; τεῦξαι ἄλσος, PD. O. 7, 48, planter un bois ; au pass. être bâti : δώματα τετεύχαται, IL. 13, 22, des maisons sont bâties ; δώματα τετυγμένα, OD. 10, 210, 252, maisons bâties ; οἰκία ἐγγὺς ἐμεῖο τετυγμένα, OD. 21, 215, maisons bâties près de la mienne ; ὅθι οἱ νηός γ' ἐτέτυκτο, IL. 5, 446, là où un temple lui était élevé ; θεῶν ἐτετεύχατο βωμοί, IL. 11, 808, des autels avaient été élevés aux dieux ; σῆμά οἱ τετεύξεται, IL. 21, 322, un tombeau sera fait pour lui (sous le sable amoncelé par le Scamandre) ; τεῖχος τετυγμένον, IL. 14, 66, mur élevé ; βωμὸς τετυγμένος, OD. 22, 335, autel élevé ;
      2 façonner, fabriquer : τρίποδας, IL. 18, 373, des trépieds ; σκῆπτρον, IL. 2, 101, un sceptre ; θώρηκα, IL. 8, 195, une cuirasse ; εἵματα, OD. 7, 235, des vêtements ; au pass. βόες χρυσοῖο τετεύχατο, IL. 18, 574, des bœufs avaient été travaillés en or ; περόνη χρυσοῖο τέτυκτο, IL. 18, 574 ; OD. 19, 226, l’agrafe était faite d’or ; de même au pf. act. avec sens pass. : βοὸς ῥινοῖο τετευχώς, OD. 12, 423, fait en cuir de bœuf ; πύλαι κεράεσσι τετεύχαται, IL. 6, 243 ; OD. 19, 563, les portes sont faites de cornes ; εἵματα τετυγμένα χερσὶ γυναικῶν, IL. 22, 511, vêtements confectionnés par des mains de femmes ; particul. façonner ou fabriquer avec art, d’où part. pf. pass. τετυγμένος, façonné avec art : ἀγρὸν ἵκοντο καλὸν Λαέρταο τετυγμένον, OD. 24, 206, ils allèrent dans le beau champ bien cultivé de Laërte ; de même en parl. d’un bouclier, IL. 14, 9 ; d’une coupe, IL. 16, 225 ; OD. 20, 153 ; d’un cratère, IL. 23, 741 ; OD. 4, 615 ; de vases, OD. 9, 223, etc. ;
      3 apprêter : δεῖπνον, OD. 15, 77, 94 ; δαῖτα, ESCHL. Ag. 731, un repas ; κυκειῶ, IL. 11, 624, un breuvage ; ἄλφιτα καὶ ἀλείατα, OD. 20, 108, la farine (au moulin) ;
      4 créer : εἴδωλον, IL. 5, 449, un fantôme ; θεὸς ὁ τὰ πάντα τεύχων, PD. fr. 105, Dieu le créateur de toutes choses ;
      5 en parl. de phénomènes naturels, d’événements, etc. produire, faire naître, provoquer : ὄμϐρον ἠὲ χάλαζαν, IL. 10, 6, faire arriver de la pluie ou de la grêle ; οἶνον τ. ἀπ' ὄμφακος, ESCHL. Ag. 945, faire naître du vin du raisin, càd. faire mûrir le raisin ; τ. οἶτον, OD. 8, 579, faire le destin ; τ. βοήν, OD. 10, 118, provoquer un cri ; τ. γέλων, OD. 18, 350, provoquer le rire ; τ. πόλεμον, OD. 24, 476, faire naître une guerre ; τ. θάνατόν τινι, préparer la mort à qqn, OD. 20, 11 ; 22, 14 ; ou dresser un plan de meurtre contre qqn, OD. 11, 409, 430 ; τ. τινὶ ἄλγεα, IL. 1, 110 ; κήδεα, OD. 1, 244, préparer de la peine, de la souffrance à qqn ; γάμον τ. OD. 1, 277 ; 2, 196, arranger un mariage, servir d’intermédiaire pour un mariage ; τ. σφαγάς, SOPH. Tr. 753, préparer des sacrifices ; τεῦξαι φάος, IL. 21, 538, procurer, fournir le salut ; πομπήν, OD. 10, 18, préparer le départ et ce qui doit accompagner celui qui part ; τ. φόϐον, ESCHL. Pr. 1092, exciter la crainte ; ἀοιδὴν τ. τινί, inspirer à qqn un chant, OD. 24, 197 ; mais τεύχειν μέλος, ESCHL. Sept. 817, composer un chant ; ξείνια τεύχειν, PD. P. 4, 129, préparer les cadeaux qu’on donne aux hôtes ; au pass. être préparé, survenir, arriver, se produire : ταῦτά γ' ἑτοῖμα τετεύχαται, IL. 14, 53, cela est arrivé ainsi ; οὐ γὰρ ἔτ' ἀνσχετὰ ἔργα τετεύχαται, OD. 2, 63, il est arrivé (il s’est passé) des choses qui ne sont plus supportables ; ἴδωμ', ὅτιν' ἔργα τέτυκται, IL. 22, 450, je veux voir quelles choses se sont passées ; ὅττι τοι κακόν τ' ἀγαθόν τε τέτυκται, OD. 4, 392, ce qui t’est arrivé de mauvais et de bon ; ἡμῖν νεῖκος ἐτύχθη, IL. 11, 671, entre nous surgit une querelle ; ὅμαδος ἐτύχθη, IL. 12, 471 ; μάχη ἐτύχθη, IL. 16, 296, il s’engagea une mêlée, un combat ; ἔνθα κε νόστος ἐτύχθη, IL. 2, 155, maintenant le retour se serait produit, s’en serait suivi ; εἰ δή μοι ὁμοίη μοῖρα τέτυκται, IL. 18, 120, si un sort égal m’est destiné ; ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται, IL. 3, 101, celui des deux auquel la mort et le destin fatal sont réservés ;
   II mettre dans tel état : ἄγνωστον τεύχειν τινά, OD. 13, 397, rendre qqn méconnaissable ; τεύχειν μέγαν, ESCHL. Eum. 668, rendre grand, puissant ; τ. εὐδαίμονα, EUR. Her. 614, rendre heureux ; ὦ πούς, πούς, τί σ' ἔτ' ἐν βίῳ τεύξω τῷ μετόπιν ; SOPH. Ph. 1189, ô mon pied, mon pied, que dois-je faire de toi désormais ? càd. comment supporterai-je ma blessure ? d’où au pf. pass. être fait, p. suite, être : Ὠκεανὸς γένεσις πάντεσσι τέτυκται, IL. 14, 246, l’Océan est la source de toutes choses ; Ζεὺς ταμίης πολέμοιο τέτυκται, IL. 4, 84 ; 19, 224, Zeus est l’arbitre du combat ; γυναικὸς ἄρ' ἀντὶ τέτυξο, IL. 8, 163, tu t’es conduit comme une femme ; νόον ἐν πρώτοισι ἐτέτυκτο, IL. 15, 643, par l’intelligence il était au nombre des premiers ; νόος τετυγμένος οὐδὲν ἀεικής, OD. 20, 366, intelligence ordonnée de façon à n’être pas méprisable ; de même l’ao. ἐτύχθην au sens de : je suis devenu, ESCHL. Eum. 333.

➳ Act. prés. part. dor. τύχοισα, THCR. Idyl. 1, 50. Ao.2 épq. et ion. inf. τετυκεῖν [ῠ] OD. 15, 77, 94. Pass. ao. ion. ἐτύχθην, HPC. 9, 242 ; ANTH. 6, 207. Pf. 3 pl. épq. et ion. τετεύχαται, IL. 13, 22. Pl.q.pf. 3 pl. poét. ἐτετεύχατο, IL. 11, 808 ou τετεύχατο, IL. 18, 574 ; HÉS. Th. 581 ; MOSCH. 2, 43 ; autre pl.q.pf. 2 sg. τέτυξο, IL. 8, 163 ; 3 sg. ἐτέτυκτο, IL. 5, 446 ; ou τέτυκτο, IL. 11, 77. Moy. ao.2, 3 pl. τετύκοντο, IL. 1, 467 ; OD. 8, 61, etc.

Étym. R. indo-europ. *d^heug^h-, toucher le but, d’où réaliser, faire, cf. τυγχάνω.

'

Il. 1.110, S. Tr. 756, etc. ; fut. τεύξω Od. 1.277; aor. ἔτευξα Il. 14.338, etc. ; Ep. τεῦξα 18.609, Od. 8.276; pf. τέτευχα AP 6.40 (Maced.), 9.202 (Leo Phil.), intr. once in Hom. (v. infr. 1.3); in correct writers τέτευχα is the pf. of τυγχάνω (for in Il. 13.346 ἡρώεσσι τετεύχατον or τετεύχετον is f.l. for ἐτεύχετον); — Med., fut. τεύξομαι in act. sense, Il. 19.208 (dub.l. here and in A. Ag. 1230), but prob. pass. in Il. 5.653 (elsewh. fut. of τυγχάνω); aor. inf. τεύξασθαι h.Ap. 76, 221; redupl. aor. τετυκεῖν, τετυκέσθαι, v. infr. I. 1; — Pass., 3 fut. τετεύξομαι Il. 21.322, 585; aor. ἐτύχθην 4.470, A. Eu. 353 (lyr.); ἐτεύχθην Hp. Decent. 17 (v.l.), AP 6.207 (Arch.), etc. (but this belongs equally to τυγχάνω); pf. τέτυγμαι, plpf. ἐτετύγμην, freq. in Hom., etc., v. infr. ; 3 pl. τετεύχαται, ἐτετεύχατο, τετεύχατο, Il. 13.22, 11.808, 18.574; (v. τυγχάνω) : — make ready, make, freq. in Ep. and Lyr. ; also in A., but rare in S. and E. (once in Com., Eub. 43); never in Prose.
produce by work or art; esp. of material things, make, build, δώματα, θάλαμον, νηόν, etc., Il. 6.314, 14.166, Od. 12.347, etc. ; of a worker in metal, τὸ μὲν [σκῆπτρον] Ἥφαιστος κάμε τεύχων Il. 2.101; θώρηκα, τὸν Ἥφαιστος κάμε τεύχων 8.195; τρίποδας… ἔτευχεν [Ἥφαιστος] 18.373; τ. δόλον, of the net which Hephaestus wrought, Od. 8.276; τέκτονος υἱόν,… ὃς χερσὶν ἐπίστατο δαίδαλα πάντα τεύχειν Il. 5.61; of women΄s handiwork, εἵματα τ. Od. 7.235; of a cook, δεῖπνον τετυκεῖν dress or prepare a meal, 15.77, 94 (so in Med., prepare a meal or have it prepared, of those who are to eat it, 20.390; τετύκοντό τε δαῖτα Il. 1.467, 2.430; τεύχοντο δαῖτα Od. 10.182; τεύξεσθαι δόρπον Il. 19.208; δόρπον τετύκοντο Od. 12.307, cf. 283, al. (the Ep. aor. τετυκεῖν, τετυκέσθαι is used in this sense only)); also τεῦχε κυκειῶ Il. 11.624; ἄλφιτα τεύχουσαι preparing meal (by grinding the grain), Od. 20.108; αὐτὰρ ὁ εἴδωλον τεῦξ’ formed, created it, Il.5.449; so also in Pi. and A., θεὸς ὁ τὰ πάντα τεύχων βροτοῖς Pi. Fr. 141, cf. O. 1.30; δαῖτ’… ἔτευξεν A. Ag. 731 (lyr.); φάρμακον τεύχουσα ib. 1261; ὦ γαῖα κεραμί, τίς σε Θηρικλῆς ποτε ἔτευξε ; Eub. l.c. ; — Pass., δώματα τετεύχαται Il. 13.22; ἐν βήσσῃσι τετυγμένα δώματα Od. 10.210, 252, cf. 21.215; θεῶν ἐτετεύχατο βωμοί Il. 11.808; βωμὸς… τέτυκτο Od. 17.210; νηός γε τέτυκτο Il. 5.446; οἱ… σῆμα τετεύξεται for him a tomb shall be built, 21.322; εἵματα… τετυγμένα χερσὶ γυναικῶν 22.511; ἱμάντα…, ᾧ ἔνι πάντα τετεύχαται in which all are wrought, are to be found, 14.220; τετύχθαι τινός to be made of…, βόες χρυσοῖο τετεύχατο κασσιτέρου τε 18.574; περόνη χρυσοῖο τέτυκτο Od. 19.226, cf. Hes. Sc. 208; c. dat. rei, τετυγμένα δώματα… ξεστοῖσιν λάεσσι built with or of…, Od. 10.210; αἱ μὲν γὰρ [πύλαι] κεράεσσι τετεύχαται, αἱ δ’ ἐλέφαντι 19.563; but δόμον… αἰθούσῃσι τετυγμένον built or furnished with…, Il. 6.243. pf. part. τετυγμένος freq. has the sense of an Adj., = τυκτός, well = made, well-wrought, τεῖχος, βωμὸς τετ., Il. 14.66, Od. 22.335, al. ; σάκος, δέπας, κρητήρ, Il. 14.9, 16.225, 23.741, al. ; ἄγγεα Od. 9.223; δῶρα 16.185; ἀγρός wrought, tilled, 24.206; metaph, νόος ἐν στήθεσσι τετυγμένος a ready, constant mind, 20.366. pf. part. Act. occurs once in pass. sense, ῥινοῖο τετευχώς made of hide, 12.423. of natural phenomena. actions, events, etc., cause, bring to pass, τ. ὄμβρον ἠὲ χάλαζαν, of Zeus, Il. 10.6; αἱ δὲ [πύλαι] πετασθεῖσαι τεῦξαν φάος 21.538; παλίωξιν τ. 15.70, cf. Hes. Sc. 154 (Pass.); βοὴν διὰ ἄστεος Od. 10.118; γέλω δ’ ἑτάροισιν ἔτευχε 18.350; γάμον τ. 1.277; τ. πομπήν 10.18, cf. Pi. P. 4.164; τ. πόλεμον καὶ φύλοπιν Od. 24.476; θάνατόν τινι 20.11; ἄλγεα, κήδεά τινι, work one woe, Il. 1.110, Od. 1.244; ἐν δ’ ἄρα οἱ στήθεσσι… αἱμυλίους τε λόγους καὶ ἐπίκλοπον ἦθος τεῦξε Hes. Op. 79, cf. 265, Th. 570; τ. ξείνια Pi. P. 4.129; τ. μέλος ib. 12.19; τ. γέρας, τιμάν τινι, get him honour, Id. I. 1.14, 67; τ. κακά A. Eu. 125; τ. στάσιν ἐν ἀλλήλαισι, i.e. to quarrel, Id. Pers. 189; τ. φόβον Id. Pr. 1090 (anap.); σφαγάς S. Tr. 756; τάφον E. Rh. 959; φίλοις ἔριν Id. Andr. 644; κρυπτὸν δόλον Call. in PSI 11.1218a6; — Pass., to be caused, and so, arise, occur, ἔργον ἐτύχθη ἀργαλέον Il. 4.470, cf. 2.320; οὐ γὰρ ἔτ’ ἀνσχετὰ ἔργα τετεύχαται Od. 2.63, cf. Il. 14.53, 22.450; τὰ δ’ οὐ ἴσαν, ὡς ἐτέτυκτο Od. 4.772, cf. 392; ἡμῖν νεῖκος ἐτύχθη Il. 11.671; πὰρ Διὸς ἀθανάτοισι χόλος καὶ μῆνις ἐτύχθη 15.122; Ἀργείοισι… νόστος ἐτύχθη 2.155; ὅμαδος ἐτ. 12.471, etc. ; τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος ib. 345, cf. 5.653; εἰ δή μοι ὁμοίη μοῖρα τέτυκται is ordained, 18.120; ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται 3.101; φόνος υἷι τέτ. Od. 4.771; φίλοισι δὲ κήδεα… τετεύχαται 14.138, cf. Il. 21.585; ἐν βροτοῖς γέρων λόγος τέτυκται there exists, A. Ag. 751 (lyr.), cf. E. El. 457 (lyr.). c. acc. pers., make so and so, ὄφρα μιν… ἄγνωστον τεύξειεν Od. 13.191, cf. 397; τ. τινὰ ἰσοδαίμονα, μέγαν, εὐδαίμονα, Pi. N. 4.84, A. Eu. 668, E. Heracl. 614 (lyr.); of things, οὐδέ κεν ἄλλως οὐδὲ θεὸς τεύξειε Od. 8.177; c. dupl. acc., ὦ πούς, τί σε… τεύξω ; what shall I make of thee? S. Ph. 1189 (lyr.); — hence in pf. and plpf. Pass. simply for γίγνεσθαι or εἶναι, Ζεὺς ταμίης πολέμοιο τέτυκται Il. 4.84; [Ὠκεανὸς] γένεσις πάντεσσι τέτ. 14.246; ὅς ῥα Σκαμάνδρου ἀρητὴρ ἐτετυκτο 5.78, cf. 16.605; οὐ μὲν γάρ τι καταθνητός γ’ ἐτ. 5.402, cf. 16.622; νόον ἐν πρώτοισι… ἐτ.
was among the first in mind, 15.643; γυναικὸς ἄρ’ ἀντὶ τέτυξο thou was like a woman, 8.163; ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνός θ’ ἱκέτης τε τέτυκται Od. 8.546; Νύμφαις, ταὶς Δίος ἐξ αἰγιόχω φαῖσι τετυγμέναις Alc. 85; also of things, τόδε σῆμα τετύχθω let this be the sign, Od. 21.231, cf. Il. 22.30; in aor.1, πέπλων ἅκληρος ἐτύχθην A. Eu. 353 (lyr.), cf. Supp. 87 (lyr.).

fut. τεύξω ; aor. ἔτευξα, ep. aor.2 τετυκεῖν ; perf. τέτευχα (über dessen Bdtg s. unten); pass. τέτυγμαι, 3. Pers. plur. τετεύχαται, u. plusquampf. τετεύχατο, Sp. auch τέτευγμαι, vgl. Lobeck Phryn. 728 ; fut. 3. τετεύξομαι ; aor. pass. ἐτύχθην, Sp. auch ἐτεύχθην, τευχθέν Anacr. 10, zw.; aor.2 med. τετύκοντο, τετυκέσθαι, ganz wie τεῦξαι u. τεύξασθαι, Od. 15.94, Il. 1.467;
bereiten, rüsten, verfertigen, zurecht machen ; δώματα τά ῥ' αὐτὸς ἔτευξε, 6.314 ; τοῖσι δὲ τεῦχε κυκειῶ, 11.624 ; u. so bei Hom. u. Hes. von jedem Werke der Hände u. des Geistes ; bes. von Arbeiten in Holz u. Metall, zimmern, bauen, schmieden, vgl. z.B. noch χερσὶν ἐπίστατο δαίδαλα πάντα τεύχειν, Il. 5.61 ; τὸ μὲν (σκῆπτρον) Ἥφαιστος κάμε τεύχων, 2.101, vgl. 18.373 ff.; θώρακα, 8.195 ; Πελίῳ νηὸν τεύξομεν, Od. 12.347 ; auch von weiblichen Handarbeiten, spinnen, weben, εἱματα, 7.235 ; u. von Speisen u. Mahlzeiten, zubereiten, anrichten, γυναῖκες ἄλφιτα τεύχουσαι, 20.108, u. öfter, in welcher Bdtg ausschließlich der aor. τετυκεῖν u. τετυκέσθαι vorkommt, so δαῖτα, δεῖπνον, δόρπον, Il. 1.467, 2.430, 7.319, Od. 8.61, 12.283, 307, 14.408, 15.77, 16.478 u. sonst. – Vom Zeus heißt es τεύχων ἢ πολὺν ὄμβρον ἠὲ χάλαζαν, Il. 10.6, von der Athene ἄγε σ' ἄγνωστον τεύξω πάντεσσι βροτοῖσιν, Od. 13.397, wie ὄφρα μιν αὐτὸν ἄγνωστον τεύξειεν, 191 ; οἱ δὲ γάμον τεύξουσι, 1.277 ; οἷ τεύξειν θάνατον, 22.14, u. öfter ; σφὶν Ἑκηβόλος ἄλγεα τεύχει, Il. 1.110, vgl. 13.209, u. sonst ; u. so ist 13.346 ἡρώεσσιν ἐτεύχετον ἄλγεα λυγρά die richtige Lesart für τετεύχατον, s. Spitzner zur Stelle ; κήδεα, Od. 1.244 ; τεῦξε δόλον, List bereiten, ersinnen, 8.276 ; πόλεμον, φύλοπιν, παλίωξιν, Il. 15.70, Od. 24.276 ; Hes. Sc. 154 ; οἶτον, Od. 8.579 ; γέλων, 18.350 ; πομπήν, βοήν, 10.18, 118 ; αἱμυλίους τε λόγους καὶ ἐπίκλοπον ἦθος, Hes. O. 79, vgl. Th. 570, 585, O. 217 ; – τεύξομαι ist fut. pass. Il. 5.653 σοὶ δ' ἐγὼ ἐνθάδε φημὶ φόνον ἐξ ἐμέθεν τεύξεσθαι, sonst med. mit accus., wie τεύξεσθαι μέγα δόρπον, 19.208, Od. 10.182 (vgl. auch τυγχάνω).
Pass. bereitet, gemacht werden, sein ; oft τετεύχαται, z.B. οὐ γὰρ ἔτ' ἀνσχετὰ ἔργα τετεύχαται, d.i. sie sind nicht mehr erträglich, Od. 2.63, und so τάχα τετεύξεται ὄλεθρος, Il. 12.345, es wird bereitet werden, wird sein, vgl. ἔτι πολλὰ τετεύξεται ἄλγεα, 21.585. – So nimmt das perf. pass. oft die einfache Bdtg des Gewordenseins, des Seins an, wozu sich plusqpf. u. aor. pass. als impf. verhalten, ohne daß das Gemachtwordensein hervorzuheben wäre : Ζεὺς ταμίης πολέμοιο τέτυκται, Il. 4.84, 19.224 ; καὶ δέ νυ τῷδε πατὴρ τοιόσδε τέτυκται, 22.420 ; ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνός θ' ἱκέτης τε τέτυκται, Od. 8.546 ; Σκαμάνδρου ἀρητὴρ ἐτέτυκτο, er war Priester, Il. 5.78 ; ἀρχὸς μὲν Ἀθηναίων ἐτέτυκτο, 15.337 ; worin freilich liegt, daß sie zum Priester, zum Anführer gemacht worden waren. – Νοῦς ἐν στήθεσσι τετυγμένος οὐδὲν ἀεικής, Od. 20.366 ; τόδε σῆμα τετύχθω, das soll das Zeichen sein, 21.231 ; ἢ φῂς τοῦτο κάκιστον ἐν ἀνθρώποισι τετύχθαι, 1.391. – Ἠλείοισι καὶ ἡμῖν νεῖκος ἐτύχθη, Il. 11.871 ; κλαυθμὸν μὲν ἐάσομεν, ὃς πρὶν ἐτύχθη, Od. 4.212. – Γυναικὸς ἀντὶ τέτυξο, du warst einem Weibe gleich, Il. 8.163. – Bes. auch von dem durch das Schicksal Verhängten, vom Geschick, durch den Zwang der Umstände wozu bestimmt sein, μοῖρα τέτυκται, Il. 18.120 ; Hes. O. 747 ; vgl. Il. 22.30, 420, Od. 4.772, 13.170. – Τινός, aus Etwas, αἱ δὲ (βόες) χρυσοῖο τετεύχατο, Il. 18.574, Od. 19.226 ; Hes. Sc. 208 ; u. so auch perf. act., ἐπίτονος βοὸς ῥινοῖο τετευχώς, aus Rindsleder gemacht, Od. 12.423 (vgl. Her. 3.14 ; Il. 13.346, wo τετεύχατον aktive Bedtg haben müßte, ist jetzt ἐτεύχετον hergestellt. Bei Plat. Rep. VII.521e aber, der einzigen Stelle, wo das perf. bei den Att. passivisch zu nehmen wäre, liest Bekker mit Ruhnken τετεύτακε); doch steht auch so der dat., αἱ μὲν γὰρ κεράεσσι τετεύχαται, Od. 19.563, vgl. 10.210. – Das partic. τετυγμένος hat gewöhnlich den Nebenbegriff »tüchtig gearbeitet«, gut, fest gemacht, οἰκία, δώματα, δόμος, βωμός, τεῖχος, σάκος, δέπας, κρητήρ, ἄγγεα, εἵματα ; daher ἀγρὸς καλὸν τετυγμένος, ein wohlbestelltes Ackerfeld, Od. 24.206. – Pind. u. die Tragg. stimmen mit diesem Gebrauche überein : θεὸς ὁ τὰ πάντα τεύχων, Pind. frg. 105 ; τεῦχε μέλος, P. 12.19 ; δόμον ἔτευξαν, 7.12 ; τεύχειν ναῒ πομπάν, 4.164 ; τιμὰν Θήβαισι, I. 1.14 ; ἔτευξα τύμβῳ μέλος, Aesch. Spt. 817 ; δαῖτ' ἀκέλευστος ἔτευξεν, Ag. 713 ; φάρμακον, 1234 ; τί σοι πέπρακται πρᾶγμα πλὴν τεύχειν κακά ; Eum. 122 ; μηδ' ἀκαρπίαν τεύξητε, 802 ; παλαίφατος δ' ἐν βροτοῖς γέρων τέτυκται, Ag. 731 ; παλλεύκων δὲ πέπλων ἄμοιρος ἄκληρος ἐτύχθην, Eum. 333 ; πολυθύτους τεύχειν σφαγάς, Soph. Trach. 753 ; φίλοις τεύχειν ἔριν, Eur. Andr. 645 ; ἕτοιμος τῷδε τεῦξαι τάφον, Rhes. 959 ; ἔκλυον τοιάδε σήματα τετύχθαι, El. 457 ; sp.D., οὐκέτι γὰρ δύναται τὸ τετυγμένον εἶναι ἄτυκτον, das Geschehene kann nicht ungeschehen gemacht werden, Phocyl. – Her. hat das perf. in intr. Bedtg, ἐτετεύχεε ἐπισπόμενος, war gefolgt, 3.14, wie τυγχάνω ; u. so auch in späterer Prosa, Arist. eth. 3.14, Pol. 1.81 ; vgl. Lobeck Phryn. 395.