ή, όν :
      1 act. réjouissant, agréable, charmant, TYRT. fr. 12 (8) 38 Bgk ; THGN. 1019 Bgk ; τὸ τερπνόν, THC. 2, 53 ; PLAT. Crat. 419 c, etc. le charme, le plaisir ; τὰ τερπνά, ISOCR. 6 c ; XÉN. Mem. 2, 1, 23, les plaisirs ;
      2 pass. gai, joyeux, rar. en parl. de pers. αὑτῷ τερπνός, SOPH. Aj. 967, litt. qui se plaît à lui-même, càd. plein de joie, ANACREONT. 37, 1.

• Cp. τερπνότερος, THGN. 1066 ; • Sup. τερπνότατος, THGN. 256, ou τέρπνιστος, CALL. fr. 256.

➳ Fém. τερπνός, EUR. I.T. 1495 dout.

Étym. τέρπω.

ή, όν, (< τέρπω) delightful, pleasant (Hom. only as v.l., Od. 8.45), Thgn. 1019 (= Mimn. 5.3), Pi. O. 6.57, al., A. Ag. 143 (lyr.), etc. ; τερπνὰ παθών Tyrt. 12.38; also in Prose, Democr. 211; πρὸς τὸ τερπνόν Th. 2.53, cf. Pl. Cra. 419d; τὰ τ.
delights, pleasures, Isoc. 1.21, X. Mem. 2.1.23; τὸ τ.
enjoyment, Metrod. Fr. 47. rarely of persons, αὑτῷ δὲ τερπνός to his own content, S. Aj. 967; γέρων τ. Anacreont. 37.1. regul. Comp. τερπνότερος Phld. Oec. p. 9 J. ; Sup. -ότατος Thgn. 256; irreg. τέρπνιστος Call. Fr. 256; Adv. -ιστα (or -ίστα[τα]) Id. in PSI 11.1218c6. Adv. τερπνῶς Thgn. 914, S. Fr. 583.5.

bei Eur. auch 2 Endgn (s. aber Dind. Eur. I.T. 1495), vergnügend, erfreulich, anmutig, angenehm, reizend ; Hom. nur als v.l., Od. 8.45 ; Theogn.; Mimn. 5.3 ; oft bei Pind., Ἥβη Ol. 6.57, τελευτά P. 9.66, χάρις I. 3.90, ἄνθεα N. 7.53, τὰ τερπνὰ καὶ γλυκέα πάντα Ol. 14.5, u. oft τὸ τερπνόν, wie P. 8.93, N. 7.74 ; τερπνὸν δὲ τἀναγκαῖον ἐκφυγεῖν ἅπαν, Aesch. Ag. 876 ; ὦ τερπνὸν ὄμμα, Ch. 236, u. öfter ; τὰ τερπνὰ πικρὰ γίγνεται, Soph. O.C. 621 ; αὑτῷ δὲ τερπνὸς τέθνηκε, Aj. 946 ; λόγοισι τερπνοῖς ἀκοῦσαι, Eur. Andr. 290, u. öfter ; Plat. neben ἡδύ u. χαρτόν, Prot. 358a ; ἡδοναί, Eur. Suppl. 469 ; sp.D., die es auch für froh, fröhlich, heiter brauchen, γέρων, Anacr. 37.1 ; auch in Prosa  : τὰ τερπνά, = ἡδοναί, Isocr. 1.21 ; Thuc. 2.53 ; τῶν τερπνῶν οὐδενὸς ἄγευστος ἔσῃ, Xen. Mem. 2.1.23 ; Sp.
Kompar. sowohl regelmäßig τερπνότερος, Strat. 4 (XII.4) u. sonst, als unregelmäßig τερπνίστατος, τέρπνιστος, Callim. fr. 256 in VLL.

1. delightsome, delightful, pleasant, agreeable, glad , [Theognis Elegiacus (Refs 6th c.BC), Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)], etc.; τὸ τερπνόν delight, pleasure , [Thucydides (Refs 5th c.BC)]; τὰ τερπνά delights, pleasures , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
2. of persons, αὑτῷ τερπνός with joy to himself, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]:—;comparative and Sup. τερπνότερος, -ότατος, [Theognis Elegiacus (Refs 6th c.BC)]; later, -ιστος:—;adverb τερπνῶς, [Theognis Elegiacus (Refs 6th c.BC)] (ML)