τελωνέω-ῶ :
      1 être fermier public, percepteur d’impôts, PLUT. M. 236 b ; LUC. Pseud. 30 ;
      2 faire payer une taxe, d’où au pass. être réclamé ou être payé comme taxe, SPT. 1Macc. 13, 39 ; p. suite, pressurer, exploiter, acc. STR. 419.

Étym. τελώνης.

pf. τετελώνηκα Phld. Rh. 1.344 S. : — to be a τελώνης, PPetr. 2 p. 108 (iii BC), Plu. 2.236b, Luc. Pseudol. 30; in bad sense, κλέπτει, τελωνεῖ Apollod.Com. 13.13, cf. Phld. l.c. c. acc., τ. τινὰ πικρῶς take heavy toll of one, Str. 9.3.4; — Med., ἐτελωνήσατο ἐξάγων δούλην has paid toll, BGU 913.11 (iii AD), cf. 882.2 (iii AD); freq. in pf., τετελώνηται διὰ πύλης ἐξάγων PAmh. 2.116, 117 (ii AD), PLips. 81, 82 (iii/iv AD), etc. ; — Pass., τελωνουμένους σκληρῶς OGI 55.17 (Telmessus, iii BC); to be demanded or paid as toll, LXX 1 Ma. 13.39; καθότι ἂν οἱ Μιλήσιοι ῶνται are subject to tax, Milet. 3.149.25 (ii BC); τὰ μὴ τετελωνημένα articles on which customs-duty has not been paid, PTeb. 5.26 (ii BC); metaph, dub. in Erot. Prooem.

ein τελώνης sein, die Zölle pachten und einnehmen, Luc. Pseudol. 30 u. A.; übertr., τοὺς λόγους, von der Gelehrsamkeit Zoll nehmen, d.h. für Geld lehren, Sp.

to be a tax-gatherer , [Lucian (Refs 2nd c.AD)]
from τελώνης (ML)