τελεσ·φόρος, ος, ον :
   I tr. : qui mène à terme, d’où :
      1 qui achève, qui accomplit : τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν, IL. 19, 32 ; OD. 4, 86, etc. ; HÉS. Th. 740, pour la durée d’une année accomplissant sa révolution, càd. pour une année entière ;
      2 qui décide, décisif, ép. de Zeus, HH. 23, 2 ; du Destin, ESCHL. Pr. 511 ; de la Justice, SOPH. Aj. 1390 ;
      3 qui fait parvenir à terme, à maturité, en parl. de l’eau, TH. C.P. 2, 6, 4 ; d’un arbre, PLUT. M. 2 e ; p. suite, fécond, en parl. de pays, TH. C.P. 3, 23, 5 ;
      4 qui mène à bonne fin, qui dirige bien : δωμάτων, ESCHL. Ch. 663, une maison ;
   II intr. qui s’accomplit, qui se réalise, ESCHL. Sept. 655 ; Ch. 212, 541 ; SOPH. El. 646 ; EUR. Ph. 641.

Étym. τέλος, φέρω.

ον, bringing fulfilment; used by Hom. always in phrase τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν, for the space of a fulfilment-bringing year, for a complete year, Il. 19.32, Od. 4.86, al., Hes. Th. 740; freq. in Trag., destined to be accomplished, τελεσφόροι ἀραί A. Th. 655; τ. εὐχαί Id. Ch. 212, E. Ph. 69; εὔχομαι τοὔνειρον εἶναι τοῦτ’ ἐμοὶ τ. A. Ch. 541; φάσματα δὸς τ. grant accomplishment to the visions, S. El. 646; τ. χάριν δοῦναι grant the favour of fulfilment, Id. OC 1489; τ. διδοῦσα χρησμόν E. Ph. 641 (lyr.).
able to fulfil or accomplish, allpowerful, Ζεύς h.Hom. 23.2; Μοῖρα A. Pr. 511; πρὸς ἐνδίκοις φρεσὶν τελεσφόροις δίναις κυκλούμενον κέαρ Id. Ag. 996 (lyr.); Δίκη S. Aj. 1390; πεσεῖν ἐς τὸ μὴ τ. to fall fruitless, powerless to the ground, A. Ag. 1000 (lyr.); τ. προθυμία, πειθώ, cited as examples of frigidity of style, Arist. Rh. 1406a3.
bearing fruit in due season, χῶραι Thphr. CP 3.23.5; bringing their fruit to perfection, δένδρα Plu. 2.2e; favourable to production, ὕδωρ Thphr. CP 2.6.4. Pythag. name for 7 and 9, Theol.Ar. 42 and 58.
having the management or ordering, δωμάτων τ. γυνή A. Ch. 663; cf. τέλειος II. as pr. n., a deity worshipped in company with Asclepios and Hygeia, IG2². 4533.27, al. ; — also Τελεσφορίων, ωνος, ὁ, CIG 6753 (loc. inc., dedicated to Ἀσκληπιὸς Περγαμηνός). title of priest at Cyrene, ib. 5145 (cf. τελεσφορέω III).
sorceress, LXX De. 23.17 (18).

1) zum Ziel, zum Ende bringend, endigend, vollendend ; Hom. τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν, Il. 19.32, Od. 4.86 u. sonst, wie Hes., wobei zunächst an den in der Natur sich zeigenden Kreislauf des Jahres zu denken ist, nach dessen Ablauf Alles von Neuem beginnt ; Andere erklären »zu Ende gebracht« ; δένδρα τελεσφόρα sind Bäume, welche ihre Früchte bis zur vollen Reife austragen, Plut. educ.lib. 4 M.; μοῖρα, Aesch. Prom. 509, die Entscheidung, Vollendung gebende, wie Δίκη, Soph. Aj. 1369. – Pass. zu Ende gebracht, vollendet, οἶκος, vollständig eingerichtet, Hesych.
2) Ertrag bringend, einträglich, Sp.
3) die Herrschaft führend (vgl. τέλος), ἐξελθέτω τις δωμάτων τελεσφόρος, Aesch. Ch. 652.
4) zutreffend, eintreffend, in Erfüllung gehend ; τελεσφόρους εὐχὰς ἐπαγγέλλουσα, Aesch. Ch. 210 ; εὐχομαι τοὔνειρον εἶναι τοῦτ' ἐμοὶ τελεσφόρον, 534 ; vgl. πατρὸς δὴ νῦν ἀραὶ τελεσφόροι, Spt. 637 ; φάσματα δὸς τελεσφόρα, Soph. El. 636, laß sie in Erfüllung gehen, wie man auch O.C. 1486 fassen kann : ἀνθ' ὧν ἔπασχον εὖ τελεσφόρον χάριν δοῦναί σφιν, der sich betätigende, in Erfüllung gehende Dank ; χρησμός, Eur. Phoen. 644 ; ἀραί, 69. – S. noch Lobeck Phryn. 672.

1. bringing to an end , τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν for a year completing its round , for a complete year, [Homer (8th/7th c.BC)]; τελεσφόροι ἀραί, εὐχαί tending to accomplishment , [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)]; φάσματα δὸς τελεσφόρα grant accomplishment to the visions, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; τ. χάριν δοῦναι to grant the favour of fulfilment , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]
2. accomplishing one's purpose , Μοῖρα [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]; Δίκη [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; πεσεῖν ἐς τὸ μὴ τελεσφόρον to fall powerless to the ground, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]
3. bringing fruit to perfection , δένδρον [Plutarch (1st/2nd c.AD)]: having the ordering of a thing, with genitive, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)] (ML)