τεκνόω-ῶ (f. -ώσω, ao. ἐτέκνωσα ; pass. ao. ἐτεκνώθην) :
      1 engendrer, procréer, particul. en parl. de l’homme, HÉS. fr. 43, 6 Gaisford ; EUR. Ph. 19, etc. ; ARSTT. H.A. 7, 5, 2 ; de la femme, TH. H.P. 9, 18, 10 ; de l’homme et de la femme, ARSTT. G.A. 1, 18, 30 ; 4, 3, 1 ; au pass. être enfanté, PD. I. 1, 25 ; EUR. Ph. 863, etc. ; p. anal. en parl. de choses : γάμον τεκνοῦντα καὶ τεκνούμενον, SOPH. O.R. 1215, mariage où le père est en même temps le fils ; fig. au pass. être enfanté, être produit, ESCHL. Sept. 657 ; SOPH. O.R. 867 ;
      2 peupler d’enfants, EUR. H.f. 7 ; au pass. en parl. de pers. être entouré d’enfants, EUR. Ph. 868 ;
      3 prendre à titre d’enfant, adopter, au pass. DS. 4, 67 ;

Moy. enfanter, procréer, en parl. de la femme, ARSTT. H.A. 7, 5, 2 ; rar. en parl. de l’homme, EUR. Med. 574 ; ORPH. H. 29, 7 ; de l’homme et de la femme, ARSTT. H.A. 10, 4, 5 ; fig. produire, acc. SOPH. O.C. 618 ; EUR. I.T. 1262, etc.

Étym. τέκνον.

furnish or stock with children, τ. πόλιν παισί E. HF 7; — Pass., to be furnished with children, i.e.
to have them, ἐξ οὗ ΄τεκνώθη Λάϊος Id. Ph. 868; ἀπελευθέρας ἀστοῦ τετεκνωμένης ἐξ Αἰγυπτίου PGnom. 134 (ii AD).
engender, procreate children; in Act., commonly of the man, beget them, Hes. Fr. 138, E. Ph. 19, Hel. 1146 (lyr.); νύμφης from a bride, Id. Med. 805, cf. Stud.Ital. 2.382 (Itanus); metaph, Ὀρφεὺς χέλυν ἐτέκνωσε Tim. Pers. 235 (for τεκνοῦσα in S. Tr. 308, v. τεκνοῦς); — Med., of the female, bear children, ἀρχὴ ταῖς γυναιξὶ τοῦ τεκνοῦσθαι καὶ τοῖς ἄρρεσι τοῦ τεκνοῦν Arist. HA 585a34; metaph, ὄλβος τεκνοῦται it has offspring, A. Ag. 754; μυρίας ὁ μυρίος χρόνος τεκνοῦται νύκτας ἡμέρας τε S. OC 618; χθὼν ἐτεκνώσατο φάσματ’ ὀνείρων E. IT 1262 (lyr.); — but Med. is used of the man in Id. Med. 574, BCH 1.599 (Delph., iv BC), Orph. H. 29.7; of both parents, E. Supp. 1087; and Act. of both parents, Arist. GA 715b10, al. ; τεκνώσασα μετ’ αὐτοῦ CIG 4179 (Pontus); ἡ τεκνώσασα Sor. 1.87; — Pass., to be born, Pi. I. 1.17; metaph, μὴ καὶ τεκνωθῇ δυσφορώτερος γόος A. Th. 657; νόμοι… δι’ αἰθέρα τεκνωθέντες S. OT 867 (lyr.); γάμον τεκνοῦντα καὶ τεκνούμενον, i.e. a marriage where husband and son are one, ib. 1215 (lyr.); αὐτὴ δὲ τεκοῦσ’ ὑπὸ τῆσδε τεκνοῦται Theodect. 4.2 (hex.). in Pass. also, to be adopted, D.S. 4.67.

1) mit Kindern versehen, πόλιν παισίν, Eur. Herc.Fur. 7 ; pass. mit Kindern versehen werden, Kinder bekommen, Porson Eur. Phoen. 882 ; ὡς ἐκ Ποσειδῶνος τεκνωθείη, Plut. Thes. 3.
2) Kinder hervorbringen, zeugen, gebären ; Hes. frg. 43.6 ; ἐτέκνωθεν κράτιστοι, Pind. I. 1.17 ; vom Manne gew. im act., πτανός σε ἐτέκνωσε πατήρ, Eur. Hel. 1160 ; von der Frau im med.; Eur. Med. 574 braucht auch das med. vom Manne ; vgl. Plut. Agis 11 ; Soph. sagt vom Oedipus γάμον τεκνοῦντα καὶ τεκνούμενον, O.R. 1215 ; auch πάτρα με τεκνοῖ ; Jacobs AP p. 237 ; übertr., μὴ καὶ τεκνωθῇ δυσφορώτερος γόος, Aesch. Spt. 639 ; vgl. auch Ag. 754 γέρων λόγος τέτυκται, μέγαν τελεσθέντα φωτὸς ὄλβον τεκνοῦσθαι ; Soph. νόμοι οὐρανίαν δι' αἰθέρα τεκνωθέντες, O.R. 867 ; μυρίας ὁ μυρίος χρόνος τεκνοῦται νύκτας ἡμέρας τε, O.C. 624 ; – τεκνοῦσα ist Soph. Trach. 308 f. L. für τεκνοῦσσα, s. τεκνοῦς.
3) an Kindesstatt annehmen, adoptieren, DS. 4.67 u. a.Sp.