ου (τὸ) :
      1 signe de reconnaissance, HDT. 2, 13, etc. ; ESCHL. Ag. 1366, etc. ; SOPH. El. 744, etc. ; d’où indice, symptôme, HPC. 46, 45 ;
      2 p. suite, marque, témoignage, preuve, ESCHL. Eum. 662 ; PLAT. Theæt. 185 b, etc. ; τ. τινος διδόναι, ESCHL. Pr. 826 ; παρέχεσθαι, XÉN. Ages. 6, 1, donner, fournir une preuve ; ἀποδεικνύναι, PLAT. Theæt. 158 b ; ἀποφαίνειν, démontrer par une preuve ; t. de log. preuve probante par le raisonnement, p. opp. à σημεῖον et à εἰκός, modes de preuve sujets à erreurs, ARSTT. An. pr. 2, 27, 7 ; Rhet. 1, 2, 16 ; 2, 25, 8 ; τεκμήριον δὲ τούτου τόδε· αἱ μὲν γάρ, etc. ; HDT. 2, 58 ; cf. XÉN. An. 1, 9, 29, etc. et la preuve de ce que je dis, c’est que les, etc. ; ou sans γάρ : τεκμήριον δέ, THC. 2, 50 ; DÉM. 459, 28, etc. en voici la preuve.

Étym. τέκμαρ.

τό, (τεκμαίρομαι) = τέκμαρ II (cf. Arist. Rh. 1357b8, 9), a sure sign or token, Hdt. 2.13, 9.100, etc. ; τεκμηρίοισιν ἐξ οἰμωγμάτων A. Ag. 1366; καὶ μὴν στίβοι γε, δεύτερον τ. Id. Ch. 205; θανόντος πίστ’ ἔχων τ. S. El. 774; ἐμφανῆ τ. ib. 1109; ἀσφαλὲς τ. E. Rh. 94; ταῦτα δὴ πάντα τ. ὅτι… Hp. VM 8; Medic., a sure symptom, Id. Prog. 25, Sor. 1.33, Gal. 18(2).306. simply sign, symbol, τοῦ φιλαποδήμου Sor. Vit. Hippocr. 12.
proof (properly of an argumentative kind, opp. direct evidence, Is. 4.12, 8.6), A. Eu. 485, Pl. Tht. 158b, al. ; opp. τὰ εἰκότα, Antipho 2.4.10; but οὐκ εἰκότα τ. Id. 4.44.2; τ. δίκαιον Id. 1.10; τ. τινός proof of a thing, A. Eu. 662, Ar. Av. 482, etc. ; τ. δὲ τοῦδε τὸν Ὅμηρον λαβέ (i.e. the case of Homer) Philem. 97.5; also τ. περὶ τῶν μελλόντων And. 3.2, cf. Pl. Tht. 185b; τ. τινὸς δοῦναι, παρασχέσθαι, A. Pr. 826, X. Ages. 6.1; λέξω A. Eu. 447; δείξω, ἐπιδείξω, ἀποδεῖξαι, ib. 662, Supp. 53 (lyr.), Pl. Tht. 158b; τ. ἀποφαίνειν περὶ σοφίας Id. Hp. Ma. 283a; ἔχειν A. Supp. 271. τεκμήριον δέ as an independent clause, now the proof of it is this (which follows), take this as a proof, Th. 2.39, D. 20.10, etc. ; more fully, τ. δέ μοι τούτου τόδε· αἱ μὲν γὰρ φαίνονται κτλ. Hdt. 2.58; τ. δὲ τούτου καὶ τόδε· παρὰ μὲν Κύρου κτλ. X. An. 1.9.29; χρῆσθαι τεκμηρίῳ ὅτι… (ὅτι introducing the reason, not the fact) And. 1.24, cf. Lys. 30.15. in the Logic of Aristotle, demonstrative proof, opp. to the fallible σημεῖον and εἰκός, APr. 70b2, Rh. 1357b4, 1402b19, cf. Phld. Rh. 1.369 S.

τό, Zeichen, Kennzeichen, Merkmal ; ἦ γὰρ τεκμηρίοισιν ἐξ οἰμωγμάτων μαντευσόμεσθα, Aesch. Ag. 1339 ; θανόντος πίστ' ἔχων τεκμήρια, Soph. El. 264, vgl. 842, 1098 ; τρόπων τεκμήριον, Eur. Ion 237 ; μέγα τί σοι τεκμήριον ἐρῶ, Plat. Gorg. 456b, u. öfter ; περὶ τῶν μελλόνεων, Andoc. 3.2. – Bes. der aus sichern Kennzeichen entnommene Schluß, Ggstz von σημεῖον, s. Arist. rhet. 1.2 u. anal. prior. 2.27 ; τἀφανῆ τεκμηρίοισιν εἰκότως ἁλίσκεται, Eur. frg.; u. bes. Beweis, τεκμήριον τοῦτ' αὐτὸ δοὺς μύθων ἐμῶν, Aesch. Prom. 882 ; καὶ μαρτύρια, Eum. 463, u. öfter ; ὡς οὐκ ἔνόμιζεν θεοὺς ποίῳ ποτ' ἔχρήσαντο τεκμηρίῳ, Xen. Mem. 1.1, 2 ; am häufigsten τεκμήριον δέ, od. τεκμήριον δὲ μέγισεον, Dem. 29.7, so daß der Beweis selbst in einem neuen Satze mit γάρ angeknüpft wird, und wir übersetzen »zum Beweise dient, daß«, s. Wolf zu Dem. Lept. p. 225 ; vgl. Plat. Symp. 178b, Prot. 359b, u. öfter ; bes. bei Arist. häufig. Vollständiger sagt Xen. An. 1.9.29 τεκμήριον δὲ τούτου καὶ τόδε· παρὰ μὲν Κύρου, wie Plat. Gorg. 487d u. öfter ; vgl. Thuc. 2.50 Xen. Cyn. 5.31.

τεκμήριον, -ου, τό
(< τέκμαρ, a mark, sign), [in LXX: Wis.5:4 19:13, 3Ma.3:24 * ;]
a sure sign, a positive proof: Act.1:1-26 (for exx., see MM, xxiv).†
SYN.: ἔνδειγμα, q.v (AS)