εως (ἡ) [τῐ] paiement, d’où :
      1 châtiment, punition, vengeance, IL. 22, 19, etc. ; OD. 1, 40 ; 2, 76, etc. ; HDT. 2, 152, etc. ; ATT. ; joint à τιμωρίη, HDT. 7, 8 ; τίσιν δοῦναί τινος, HDT. 8, 76, être puni pour qqe faute ; τίσιν ἐκτίνειν, HDT. 6, 84, infliger un châtiment, etc. ; au pl. αἱ Τίσιες, HDT. 3, 126, 128, les Furies vengeresses ;
      2 rémunération, récompense, présent en retour, OD. 1, 40, etc. ; THGN. 337.

Étym. τίω.

εως, ἡ, (τίνω ; cf. Skt. apa-citis ΄vengeance΄) payment by way of return or recompense, retribution, vengeance, Od. 2.76, Il. 22.19, Hes. Th. 210, Alcm. 23.36, etc. ; ἐκ γὰρ Ὀρέσταο τ. ἔσσεται Ἀτρεΐδαο retribution for his murder, Od. 1.40; freq. in Hdt., τίσιν δοῦναί τινος suffer punishment for an act, 8.76; τίσιν τινὶ ἐκτεῖσαι 6.84; τ. ἥξει 2.152, cf. S. OC 228 (anap.); τιμωρίη τε καὶ τ. Hdt. 7.8. αʹ ; πρὸς κασιγνήτου τίσιν for him, S. OC 1329; τῶν τοιούτων τ.
retribution for such things, Pl. Lg. 870d; pl., Ὀροίτεα Πολυκράτεος τίσιες μετῆλθον (where it may be personified, avengers of P., like Ἐρινύες) Hdt. 3.126, 128.
power to repay or requite, both in bad and good sense, φίλων Thgn. 337, cf. 345.

ἡ, Schätzung, bes. nach vorausgegangener Schätzung bestimmter Ersatz, Entschädigung, Vergeltung, Od. 2.76. Dah. überh. Buße, Strafe, Rache, ἐπεὶ οὔτι τίσιν γ' ἔδδεισας ὀπίσσω, Il. 22.19 ; Od. 1.40, 13.144 ; h.Cer. 368 ; τίσις ἥξει, Her. 1.13 ; τίσις ἐγένετο τῷ ἀδικηθέντι, 8.105 ; τίσιν ἐκτίνειν, 6.84 ; μοιριδία τίσις, Soph. O.C. 228 ; Eur. Hel. 109 ; τίσιν δοῦναι, wie poenam dare, Strafe leiden, Her. 8.76, bei dem auch αἱ Τίσεις die Rachegöttinnen sind, 3.126, 128. – Selten im guten Sinne, Belohnung, τίσις φίλων, Theogn. 337 ; Plat. Gorg. 523b, Legg. IX.870d u. Sp.