α, ον [τῑ] qui a du prix, càd. :
   I au propre, de grand prix, coûteux, cher, HÉS. fr. 80, 7 Göttling ; SOPH. Ant. 702 ; EUR. Alc. 301 ; PLAT. Prot. 347 d, etc. ;
   II fig. :
      1 précieux, cher, HDT. 3, 23, etc. ; LYS. 165, 1, etc. ;
      2 digne d’honneur, honorable, honoré, OD. 10, 38 ; HH. Ap. 483 ; HDT. 9, 71, etc. ; ESCHL. Ch. 556, etc. ; SOPH. Ant. 948 ; PLAT. Leg. 829 d, etc. ; p. suite, honoré, vénéré, en parl. de divinités, ESCHL. Eum. 967, etc. ;
      3 qui confère un honneur, qui est un honneur, honorable (rang, place, etc.) ESCHL. Eum. 854, etc. ; XÉN. Cyr. 8, 4, 10 ; An. 1, 2, 27, etc. ; τὰ τίμια, POL. 6, 9, 8, honneurs, dignités.

• Cp. -ώτερος, HDT. 8, 105 ; ESCHL. Suppl. 990 ; SOPH. Ant. 702 ; EUR. Alc. 302 ; XÉN. Cyr. 8, 4, 10 ; PLAT. Men. 98 a, etc. • Sup. -ώτατος, ESCHL. Eum. 967 ; SOPH. O.C. 108 ; EUR. Ph. 442 ; DÉM. 300, 2.

➳ Fém. -ος, ARSTT. Pol. 3, 13, 2 ; OPP. H. 2, 651.

Étym. τιμή.

α, ον, Pl. Prt. 347c, al. ; also ος, ον S. Ant. 948 (lyr.), Arist. Pol. 1283a36, Oppian. H. 2.651; (< τιμή) : — valued, held in honour, worthy, ὅδε πᾶσι φίλος καὶ τ. ἐστι Od. 10.38, cf. Sappho 10, 105, Alc. 49, Hdt. 9.71, etc. ; ἄνδρα τ. A. Ch. 556; γενεᾷ τίμιος [Δανάη] S. l.c. ; τίμιοι ἐν τῇ πόλει Pl. Lg. 829d; νηὸν… πᾶσιν μάλα τ. ἀνθρώποισι h.Ap. 483, cf. Hes. Fr. 134.7, etc. ; freq. in Comp. and Sup., τιμιώταται θεῶν A. Eu. 967 (lyr.); πασῶν Ἀθῆναι τιμιωτάτη πόλις S. OC 108; τιμιώτερον ἐπιστήμη ὀρθῆς δόξης ἐστί Pl. Men. 98a; as form of address, τιμιώτατε Dsc. Eup. 1 Prooem. ; τῷ τιμιωτάτῳ χαίρειν Luc. Ep. Sat. 2.25, A.D. Synt. 41.2, Sammelb. 7347.29 (ii AD), etc. of things, valuable, prized, οὐδὲν κτῆμα τιμιώτερον S. Ant. 702, cf. E. Alc. 301, Ph. 439 (Sup.), Apoc. 17.4.
of high price, costly, dear, Hdt. 3.23 (Sup.), 8.105 (Comp.), Lys. 22.8, Pl. Euthd. 304b, Prt. 347c, Thphr. Lap. 18 (Sup.); πωλεῖται τίμιος is sold dearly, ib. 31; τίμιον ἀγοράζειν PCair. Zen. 160.10 (iii BC); χρυσίον ὅταν πολὺ παραφανῇ, τὸ ἀργύριον τιμιώτερον ποιεῖ X. Vect. 4.10; Comp. -έστερος dub. in PCair. Zen. 375.13 (iii BC). Adv. -ίως, πρίασθαι Lyd. Mag. 3.35.
conferring honour, honourable, τιμία ἕδρα a seat of honour, A. Eu. 854, cf. Th. 241 (lyr.); τ. γέρας an honourable privilege, Id. Supp. 986; οὑπιρρέων γὰρ τιμιώτερος χρόνος ἔσται πολίταις more full of honour, Id. Eu. 853; τιμιωτέρα χώρα a higher place, X. Cyr. 8.4.10; δῶρα Id. An. 1.2.27; τὰ τίμια, = τιμαί, Pi. Fr. 221 (cj.), SIG 659.8 (Delph., ii BC), al., Plb. 6.9.8, Supp.Epigr. 3.468.10, al. (Thess., i BC); τὰ τ. τῶν ἱερῶν OGI 90.33 (Rosetta, ii BC); also in sg., SIG 591.6 (Lampsacus, ii BC); τὰ τιμιώτατα, = τὰ φίλτατα, D. 18.215; αἱ καλούμεναι τίμιαι τέσσαρες τέχναι Zos.Alch. p. 239 B.

bei den Att. auch 2 Endgn,
1) geschätzt ; von Personen, geehrt, verehrt, ὡς ὅδε πᾶσι φίλος καὶ τίμιός ἐστιν ἀνθρώποις, Od. 10.38 ; H.h. Apoll. 483 ; παρὰ τιμίοις θεῶν, Pind. Ol. 2.65 ; κτείναντες ἄνδρα τίμιον, Aesch. Ch. 549 ; τιμιώταται θεῶν, Eum. 925 ; γενεᾷ τίμιος (ἡ Δανάη), Soph. Ant. 939 ; ὁ ἐν πολίταις τίμιος κεκλημένος, Eur. Hec. 625 ; δαίμονα ἐν θεοῖς τίμιον, Tr. 49 ; τίμιος παρ' ὑμῖν καὶ Σόλων, Plat. Symp. 209d ; Her. 7.71 ; Ggstz ἄτιμος, Plat. Polit. 288d ; ὅσοι τίμιοι ἐν τῇ πόλει, Legg. VIII.829d ; – von Sachen, wert, hoch in Ehren zu halten ; γέρας, ἕδρας, Aesch. Suppl. 964, Eum. 816 ; εἰ γὰρ αἱ τοιαίδε πράξεις τίμιαι, Soph. O.R. 895 ; teuer, kostbar ; im Kompar., ἐμοὶ δὲ οὐδὲν κτῆμα τιμιώτερον, Soph. Ant. 698 ; ψυχῆς οὐδέν ἐστι τιμιώτερον, Eur. Alc. 302, wie Her. 8.105 ; ὁ σῖτος, Lys. 22.8 ; ὀβολῷ τιμιώτερος, ib. 9 ; κτῆμα τιμιώτατον, Eur. Or. 702 ; διὰ ταῦτα τιμιώτερον ἐπιστήμη ὀρθῆς δόξης, Plat. Men. 95a ; πρᾶγμα πολλῶν χρυσίων τιμιώτερον, Rep. I.336e ; τὸ γὰρ σπάνιον τίμιον, Euthyd. 304b ; Prot. 347c ; ἐὰν μὲν τίμιος παρ' ὑμῖν ᾖ ὁ σῖτος, Dem. 56.8.
2) akt. schätzend, ehrend ; τὸ τίμιον, = ἡ τιμή, Pol. 6.9.8, u. öfter, u. a.Sp., wie DS. 3.9 ; τίμιον αἰδῶ Opp. Hal. 2.652.

τίμιος, -α, -ον
(< τιμή), [in LXX chiefly for יָקָר ;]
valued, hence,
__(a) precious, costly, highly valued: primarily, of money value, λίθος, Rev.17:4 18:12, 16 21:19; pl., 1Co.3:12; compar., -ώτεφος, 1Pe.1:7, Rec.; superl., -ώτατος, Rev.18:12 21:11; in extended sense, καρπός, Jas.5:7; αἷμα, 1Pe.1:19; ἐπαγγέλματα, 2Pe.1:4;
__(b) held in honour, honoured, esteemed worthy: with dative, Act.5:34; ὁ γάμος, Heb.13:4; ψυχή, Act.20:24 (where τ. is pleonastic, see Page, in l).†
(AS)