(impf. ἔτιλλον, f. inus., ao. ἔτιλα [ῑ], pf. inus. ; pass. ao. ἐτίλθην, pf. τέτιλμαι) arracher poil à poil, feuille à feuille, etc., d’où :
      1 épiler, avec l’acc. soit de l’objet qu’on enlève : κόμην, IL. 22, 406 ; ou τρίχας, IL. 22, 78 ; LUC. J. voc. 10, arracher les cheveux un à un ; soit de la pers. ou de la ch. sur qui se fait l’action : τ. κάρα, ESCHL. Pers. 209, arracher les cheveux ; τ. πέλειαν, OD. 15, 527, arracher les plumes d’une colombe, en parl. d’oiseaux de proie ; τ. γλαῦκα, ARSTT. H.A. 9, 1, 15, arracher les plumes d’une chouette ; ἑαυτόν, AR. Pax 546, s’arracher les cheveux ou les poils en parl. d’un homme désespéré ;
      2 effeuiller : στέφανον, THCR. Idyl. 3, 21, une couronne ; πλάτανον, PLUT. Them. 18, ôter les feuilles d’un platane ;
      3 fig. cribler de piqûres, taquiner, harceler, ANACR. 34 ; au pass. AR. Av. 285 ;

Moy. :
      1 épiler sur soi : χαίτας, OD. 10, 567, s’arracher les cheveux de chagrin ;
      2 s’arracher les cheveux de douleur : τινά, IL. 24, 711, pour la perte de qqn.

➳ Prés. part. fém. dor. τίλλοισα, THCR. Idyl. 2, 54.

Il. 22.78, etc. ; fut. τιλῶ (ἀπο-) Cratin. 123, (παρα-) Ar. Eq. 373; aor. ἔτιλα Theoc. 3.21, (ἀπ-) Ar. Lys. 578. Fr. 686; pf. τέτιλκα PCair. Zen. 782(b).121 (iii BC); — Med., Ep. impf. τιλλέσθην Il. 24.711; fut. τιλοῦμαι (παρα-) Men. 363.5; — Pass., aor. ἐτίλθην Ar. Nu. 1083; 2 aor. ἐτίλην [ι] LXX Da. 7.4; 3 sg. imper. τιλήτωι PFay. 131.18 (iii/iv AD); part. τειλείς (i.e. τιλ-) PFlor. 322.36 (iii AD); pf. τέτιλμαι LXX Is. 18.7, (ἐκ-) Anacr. 21.10, (ἀπο-) Anaxil. 22.20, (παρα-) Ar. Ra. 516 : — pluck or pull out hair, etc., πολιὰς δ’ ἄρ’ ἀνὰ τρίχας ἕλκετο χερσί, τίλλων ἐκ κεφαλῆς Il. 22.78; τίλλε κόμην ib. 406; τρίχας Men. Epit. 271, Her. 5; ἐρέβινθον PCair. Zen. 719.6 (iii BC); τ. στάχυας καὶ ἐσθίειν Ev. Matt. 12.1; τ. χόρτον τοῖς κτῆσι PFlor. 321.47 (iii AD); — Med., χαίτας τίλλεσθαι pluck out one΄s hair, Od. 10.567. with acc. of that from which the hair or feathers are plucked, τίλλειν πέλειαν, of birds of prey, 15.527, cf. Hdt. 3.76; κίρκον εἰσορῶ… χηλαῖς κάρα τίλλοντα A. Pers. 209; τίλλουσι τὴν γλαῦκα, of small birds attacking the owl, Arist. HA 609a15; so of the cuckoo, ib. 618a29 (Pass.); as a description of an idle fellow, τίλλων ἑαυτόν Ar. Pax 546, cf. Ra. 428; of a cook, pluck a fowl, Eub. 150.5, cf. Plu. 2.233a; also τ. λαγών Ar. Fr. 212; τ. πλάτανον pluck its leaves off, Plu. Them. 18; τὸν στέφανον τῖλαί με κατ’ αὐτίκα λεπτὰ ποησεῖς Theoc. l.c. ; κῴδια τ. PPetr. 2 p. 108 = 3 p. 78 (iii BC); also, pluck live sheep, instead of shearing, τοῖς τίλλουσιν τὰ ὑποδίφθερα (sc. πρόβατα) PCair. Zen. 430.3 (iii BC), cf. Suid. s.v. πεκτῆρες ; — Pass., have one΄s hair plucked out, Ar. Th. 593; τέφρᾳ τιλθῆναι, as a punishment of adulterers, Id. Nu. 1083; v. παρατίλλω, τέφρα. c. acc. cogn., τίλματα τ. Plu. 2.48b, cf. Herod. 2.70. τ. μέλη pluck the harp-strings, play harp-tunes, Cratin. 256 (lyr.).
pick so as to extract fibre, τετίλκασι στιππύου δέσμας σ’ PCair. Zen. l.c. νεφέλιον παρατεταμένον καὶ τιλλόμενον cirrous, Thphr. Sign. 43. since tearing the hair was a usual expression of sorrow, τίλλεσθαί τινα tear one΄s hair in sorrow for any one, τόν γ’ ἄλοχός τε φίλη καὶ πότνια μήτηρ τιλλέσθην Il. 24.711; without acc., τιλλόμενοι καὶ κλαίοντες Phld. Ir. p. 36 W. metaph, pluck, vex, annoy, Anacr. 13B; στέφανον τ., = τοὺς νόμους λυμαίνεσθαι, Pythag. ap. Porph. VP 42; — Pass., ὑπὸ συκοφαντῶν τίλλεσθαι, with allusion to a bird΄s feathers, Ar. Av. 285. (Not found in Att. Prose.)

rupfen, raufen, zupfen, ausraufen ; πολιὰς δ' ἄρ' ἀνὰ τρίχας ἕλκετο χερσίν, τίλλων ἐκ κεφαλῆς, Il. 22.78 ; μήτηρ τίλλε κόμην, 406 ; vom Habicht, ἐν δὲ πόδεσσιν τίλλε πέλειαν ἔχων, Od. 15.527 ; κίρκον εἰσορῶ χηλαῖς κάρα τίλλοντα, Aesch. Pers. 205 ; ἑαυτόν, Ar. Pax 538 ; Λυδιστὶ τιλλουσῶν μέλη, Cratin. bei Ath. XIV.638f, die Haare am Leibe ausrupfen ; öfter im med., γόων τίλλοντό τε χαίτας, Od. 10.567 ; auch mit dem accus. der Person, um derentwillen man sich das Haar rauft, sie betrauernd, Einen durch Haare ausraufen betrauern, πρῶται τόν γ' ἄλοχός τε φίλη καὶ πότνια μήτηρ τιλλέσθην, Il. 24.711 ; vgl. κόπτεσθαι u. τύπτεσθαι ; einzeln bei Folgdn. – Uebh. pflücken, abpflücken, abreißen ; zerreißen, Theocr. 3.21 ; u. übertr., zerren, necken, plagen, τίλλεσθαι ὑπὸ τῶν συκοφαντῶν, Ar. Av. 285 ; τίλματα, zerzausen, von Hunden, Plut. de audit. g.E.

τίλλω
[in LXX: Est.9:3, Isa.18:7, Dan LXX 7:4 (מָרַט) * ;]
to pluck, pluck off: στάχυας, Mat.12:1, Mrk.2:23, Luk.6:1.†
(AS)