ης (ἡ) art, càd. :
   I art manuel, industrie, ESCHL. Pr. 504 ; d’où exercice d’une industrie, métier, profession : ἐπίστασθαι τὴν τέχνην, HDT. 1, 130, savoir son métier ; τέχνην ἀσκεῖν, XÉN. Cyr. 1, 6, 41, étudier un art ; τέχνην ἐργάζεσθαι, XÉN. Œc. 4, 3, pratiquer un métier ; τέχνην ἔχειν, XÉN. Mem. 3, 10, 1, etc. avoir un métier, connaître et exercer un art ou un métier ; ἀπὸ τεχνῶν τρέφεσθαι, XÉN. Lac. 7, 1, vivre de métiers ; ἐν τῇ τέχνῃ εἶναι, SOPH. O.R. 562, etc. pratiquer, cultiver un art ou exercer un métier ; τέχνην ποιεῖσθαί τι, DÉM. 982, 2, faire de qqe ch. son métier ;
   II art, habileté à faire qqe ch. ; particul. habileté manuelle, en parl. d’un ouvrier en métaux, OD. 3, 433 ; 6, 234 ; 11, 614 ; 23, 161 ; d’un constructeur de navires, IL. 3, 61, etc. ; μετὰ τέχνης, PLAT. Phæd. 89 d, avec art ; ἄνευ τέχνης, PLAT. Phæd. 89 d, sans art ; τέχνῃ καὶ ἐπιστήμῃ, PLAT. Ion 632 c, avec habileté et savoir ; particul. habileté dans les ouvrages de l’esprit, en parl. de la divination, ESCHL. Eum. 17, etc. ; SOPH. O.R. 357, etc. ; au plur. πολεμικαὶ τέχναι, XÉN. Cyr. 1, 6, 26, habileté dans les choses de la guerre ; τέχνη τῶν λόγων, ARSTT. Rhet. 1, 1, 3 ; ou ἡ περὶ τοὺς λόγους τέχνη, PLAT. Phæd. 90 b, l’art de la parole ou du raisonnement ; en gén. toute connaissance théorique, méthode, ARSTT. Rhet. 1, 1, 2 ; Nic. 6, 4, 3, etc. ; en mauv. part : habileté, artifice, ruse, OD. 4, 529 ; PD. P. 2, 32, etc. ; ESCHL. Pr. 512 ; EUR. Alc. 35, etc. ; τέχνῃ, THC. 5, 8 ; XÉN. Hipp. 4, 20 ; 5, 14, etc. par ruse ; p. suite, artifice, intrigue, machination, OD. 8, 327, 332 ; PD. O. 7, 35 ; SOPH. Aj. 739, Ph. 88, etc. ;
   III en gén. moyen, expédient, en b. et en mauv. part : πάσῃ τέχνῃ, AR. Nub. 235, Th. 65, Eccl. 366 ; πάσῃ τέχνῃ καὶ μηχανῇ, XÉN. An. 4, 5, 16 ; 7, 2, 8, par tous les moyens ; μηδεμιῇ τέχνῃ, HDT. 1, 112, d’aucune manière ; μήτε τέχνῃ μήτε μηχανῇ μηδεμιᾷ, THC. 5, 18, etc. par aucun moyen, d’aucune façon ; ἰθέῃ τέχνῃ, HDT. 9, 57, par un moyen direct, tout droit, sans détour, ouvertement ; t. de rhét au pl. moyens ou artifices oratoires, ESCHN. 16, 31 ;
   IV produit d’un art, œuvre d’art, œuvre, SOPH. O.C. 472, fr. 168 ;
   V traité sur un art, au plur. traités de rhétorique, PLUT. Dem. 5.

➳ Dor. τέχνα [ᾱ] PD. ll. cc.

Étym. indo-europ. *teḱ-sneh₂-, de la R. *teḱ-, produire ; cf. τέκτων, τίκτω.

ἡ, (< τέκτων) art, skill, cunning of hand, esp. in metalworking, Od. 3.433, 6.234, 11.614; also of a shipwright, Il. 3.61; of a soothsayer, A. Ag. 249 (pl., lyr.), Eu. 17, S. OT 389, etc. ; τέχναι ἑτέρων ἕτεραι Pi. N. 1.25; ὤπασε τ. πᾶσαν Id. O. 7.50.
craft, cunning, in bad sense, δολίη τ. Od. 4.455, Hes. Th. 160; pl., arts, wiles, Od. 8.327.332, Hes. Th. 496, 929; δολίαις τέχναισι χρησάμενος Pi. N. 4.58; τέχναις τινός by his arts (or simply by his agency), Id. O. 9.52, P. 3.11; τέχνην κακὴν ἔχει he has a bad trick, Hes. Th. 770, cf. Pi. I. 4 (3).35 (53), S Ph. 88, etc.
way, manner, or means whereby a thing is gained, without any definite sense of art or craft, μηδεμιῇ τ. in no wise, Hdt. 1.112; ἰθέῃ τ. straightway, Id. 9.57; πάσῃ τ. by all means, Ar. Nu. 1323, Th. 65, Ec. 366; παντοίᾳ τ. S. Aj. 752, etc. ; οὐκ ἀποστήσομαι… οὔτε τ. οὔτε μηχανῇ οὐδεμιᾷ IG1². 39.22; πάσῃ τ. καὶ μηχανῇ X. An. 4.5.16; μήτε τ. μήτε μηχανῇ μηδεμιᾷ Lys. 13.95.
an art, craft, πᾶσαι τέχναι βροτοῖσιν ἐκ Προμηθέως A. Pr. 506, cf. IG1². 678; τὴν τ. ἐπίστασθαι to know the craft, Hdt. 3.130; φλαύρως ἔχειν τὴν τ. ibid. ; τῆς τ. ἔμπειρος Ar. Ra. 811; ταύτην τέχνην ἔχει he makes this his trade, Lys. 1.16, cf. 6.7; ἐν τῇ τ. εἶναι practise it, S. OT 562, Pl. Prt. 317c; ἐπὶ τέχνῃ μαθεῖν τι to learn a thing professionally, opp. ἐπὶ παιδείᾳ, ib. 312b, cf. 315a; τέχναι καὶ ἐργασίαι X. Mem. 3.10.1; τέχνην τὸ πρᾶγμα πεποιημένοι having made a trade of it, D. 37.53; τέχνας ἀσκεῖν, μελετᾶν, ἐργάζεσθαι, to practise them, X. Cyr. 1.6.26, 41 (Pass.), Oec. 4.3; πατρῴαν τέχναν ἐργάζεσθαι ἁλιεύεσθαι Πρακτικὰ Ἀρχ. Ἑτ. 1932.52 (Dodona, iv BC); ἰατρὸς τὴν τ. POxy. 40.5 (ii AD); τεθεραπευκὼς ἀνεγκλήτως τῇ τ., of a barber, PEnteux. 47.3 (iii BC); παραμενῶ πρὸς ὑπηρεσίαν τῆς τ. (viz. weaving) Sammelb. 7358.20 (iii AD); ἀπὸ τεχνῶν τρέφεσθαι live by them, X. Lac. 7.1.
an art or craft, i.e.
a set of rules, system or method of making or doing, whether of the useful arts, or of the fine arts, Epich. 171.11, Pl. Phdr. 245a, Arist. Rh. 1354a11, EN 1140a8; ἡ ἐμπειρία τέχνην ἐποίησεν, ἡ δ’ ἀπειρία τύχην Polus ap. eund. Metaph. 981a4; ἡ περὶ τοὺς λόγους τ. the Art of Rhetoric, Pl. Phd. 90b; οἱ τὰς τ. τῶν λόγων συντιθέντες systems of rhetoric, Arist. Rh. 1354a12, cf. Isoc. 13.19, Pl. Phdr. 271c, Phld. Rh. 2.50 S., al. ; hence title of various treatises on Rhetoric (v. VI; but rather tricks of Rhetoric, in Aeschin. 1.117); τέχνῃ by rules of art, Pl. Euthd. 282d; ἢ φύσει ἢ τέχνῃ Id. R. 381b; τέχνῃ καὶ ἐπιστήμῃ Id. Ion 532c; ἄνευ τέχνης, μετὰ τέχνης, Id. Phd. 89e; τ. defined as ἕξις ὁδοποιητική, Zeno Stoic. 1.20, cf. Cleanth. ib. 1.110. = τέχνημα, work of art, handiwork, κρατῆρες…, ἀνδρὸς εὔχειρος τέχνη S. OC 472; ὅπλοις…, Ἡφαίστου τέχνῃ Id. Fr. 156, cf. Str. 14.1.14, PLond. 3.854.4 (ii AD), Paus. 6.25.1, al. = συντεχνία, ἡ τ. τῶν λιθουργῶν, τῶν σακκοφόρων, Dumont-Homolle Mélanges d΄archéol. et d΄épigr. p. 378 No.65, 66 (Perinthus); τ. βυρσέων, συροποιῶν, IGRom. 1.717, 1482 (both Philippopolis); τοὺς καταλειπομένους ἀπὸ τῇς τ. BGU 1572.12 (ii AD); ὁ χαλκεὺς ἀπὸ τῆς τ. SIG 1140 (Amphipolis).
treatise on Grammar, D.T. tit., or on Rhetoric, Anaximenes Lampsacenus tit.

(mit τεύχω zusammenhangend, wie mit τίκτω, τεκεῖν), ἡ,
1) Kunst, Handwerk ; bei Hom. bes. von der Kunst des Metallarbeiters, ὅπλ' ἐν χερσὶν ἔχων χαλκήϊα, πείρατα τέχνης, Od. 3.433, 6.234, 11.614, 23.161 ; von der Schiffsbaukunst, ὅς ῥά τε τέχνῃ νήϊον ἐκτάμνῃσιν, Il. 3.61 ; πολλὰς ἐκμαθήσονται τέχνας, Aesch. Prom. 254 ; πᾶσαι τέχναι βροτοῖσιν ἐκ Προμηθέως, 504, u. öfter ; ὁ μάντις οὗτος ἦν ἐν τῇ τέχνῃ, Soph. O.R. 562, vgl. 357 ; γένος ναΐας ἀρωγὸν τέχνας, Aj. 350, u. öfter ; τέχνη μαντική, Eur. Phoen. 779 ; τῆς τέχνης ἐμπειρος, Ar. Ran. 810 ; οὐκ ἐπὶ τέχνῃ ἔμαθες, nicht um ein Gewerbe damit zu treiben, Plat. Prot. 312b ; vgl. Xen. τῶν τὰς τέχνας ἐχόντων καὶ ἐργασίας ἕνεκα χρωμένων, Mem. 3.10.1 ; von der Kochkunst, 3.14.5 ; οἳ τέχνην τὸ πρᾶγμα πεποιημένοι, die daraus ein Handwerk machen, Dem. 37.53 ; von der Heilkunst, Her. 3.130, wie Arist. sens. 1 ; vom Gewerbe des Kornhändlers, Handelszweig, Lys. 22.16 ; ὅσοι τέχνας ἔχουσιν, 24.19, von Gewerben, wie sie im μυροπωλεῖον, κουρεῖον, σκυτοτομεῖον betrieben werden, wie Lys. selbst hinzusetzt. – Uebh. Kunstfertigkeit, ὤπασε πᾶσαν τέχναν,· Pind. Ol. 7.50, u. sonst ; und das durch Kunst Bereitete, das Kunstwerk, κρατῆρές εἰσιν ἀνδρὸς εὐχειρος τέχνη, Soph. O.C. 473 ; die freie, schöne Kunst, die Wissenschaft, bes. die wissenschaftliche Bearbeitung der Redekunst, auch wohl die Grammatik und die Theorie der Dichtkunst, ὡς ἐκ τέχνης ἱκανὸς ποιητὴς ἐσόμενος, Plat. Phaedr. 245a, vgl. Ion 533e ; ῥητορική, 270b ; ἡ περὶ τοὺς λόγους τέχνη, Phaed. 90b ; ἢ φύσει ἢ τέχνῃ, Rep. II.381b ; vgl. nach τὰς Ὀδυσσέως καὶ Νέστορος τέχνας περὶ λόγων, Phaedr. 261b.
2) Kunstgriff, List, Betrug ; δολίη τέχνη, Od. 4.455, 529 ; Hes. Th. 160, 540 ; αἱ τέχναι, das schlau, listig Ersonnene, Od. 8.327, 332 ; listige Anschläge, Hes. Th. 496, 929 ; τέχνην κακὴν ἔχει, er hat boshafte Tücken, Arglist, vom Kerberos, 770 ; ἀνδρῶν χειρόνων τέχνα καταμάρψαισ' ἔσφαλε κρέσσονα, Pind. I. 3.53 ; δολίαις τέχναισι χρησάμενος, N. 4.58 ; παντοίᾳ τέχνῃ εἶρξαι Αἴανθ' ὑπὸ σκηναῖσι, Soph. Aj. 739 ; οὐδὲν ἐκ τέχνης πράσσειν κακῆς, Phil. 88 ; μοίρας δολίῳ σφήλαντι τέχνῃ, Eur. Alc. 35 ; δειναὶ αἱ γυναῖκες εὑρίσκειν τέχνας, I.T. 1032 ; Hel. 1637 ; Plat. Legg. XI.936d. – Dah. πάσῃ τέχνῃ, auf jede Weise, Ar. Th. 65, Eccl. 366 ; übh. Art und Weise, Mittel Etwas durchzusetzen ; μηδεμιῇ τέχνῃ, auf keine Weise, durchaus nicht, Her. 1.112 ; ἰθείῃ τέχνῃ, offenbarer Weise, 9.57 ; πάσῃ τέχνῃ καὶ μηχανῇ, Xen. An. 4.5.16 ; οὐ παραβήσομαι τέχνῃ οὐδὲ μηχανῇ οὐδεμιᾷ, Thuc. 5.47.

τέχνη, -ης, ἡ
[in LXX for חׇכְמָה, מַעֲשֶׂה, עֲבֹדָה ;]
art, craft, trade: Act.17:29 18:3, Rev.18:22 (WH, R, mg., om.).†
(AS)