ατος (τὸ) :
   I signe envoyé par les dieux, particul. signe extraordinaire, présage effrayant, prodige, IL. 2, 324, etc. ; OD. 3, 173 ; 12, 394 ; 21, 415, etc. ; HÉS. Th. 744 ; HDT. 4, 28 ; 6, 98, etc. ; XÉN. Mem. 1, 4, 15 ; τ. Διός, IL. 5, 742, signe effrayant envoyé par Zeus, en parl. de la tête de la Gorgone ; τ. πολέμοιο, IL. 11, 4, prodige qui annonce une guerre ; spécial. signe céleste, météore, IL. 4, 76 ; arc-en-ciel, IL. 11, 28 ; 17, 548 ;
   II chose monstrueuse, particul. :
      1 animal monstrueux, en parl. d’un serpent, IL. 12, 209 ; HH. Ap. 302 ; de Cerbère, SOPH. Tr. 1098 ; du Sphinx, EUR. Ph. 806 ; d’un taureau, EUR. Hipp. 1214 ;
      2 être monstrueux, monstre, en gén. PLAT. Crat. 393 b, 394 a ; ARSTT. G.A. 4, 3, 30, etc. ;
      3 toute chose prodigieuse, étonnante : τέρας λέγεις, PLAT. Hipp. ma. 283 c, etc. tu dis là une chose extraordinaire ; cf. PLAT. Theæt. 163 d, 164 b, etc. ; οὐ τέρας, ARSTT. cela n’est pas étonnant.

➳ La déclinais. peut être régulière, sauf au dat. sg. sans ex. ; on trouve aussi certaines formes contractes ou ion. :
      1 formes contr. par suite de la syncope du τ : gén. sg. τέραος ; épq. nom.-acc. pl. τέραα [ᾰᾱ] OD. 12, 394, d’où τέρα [ᾱ] A.RH. 4, 1410 ; NIC. Th. 186 ; gén. τεράων, A.RH. 4, 1364 ; CALL. Jov. 69 ; ORPH. Arg. 37 ; dat. τεράεσσι, IL. 4, 408 ;
      2 formes ion. : gén. sg. τέρεος, HDT. 8, 37 ; pl. nom. τέρεα, HDT. 8, 37 ;
      3 avec allongem. acc. plur. τεράατα [ᾱᾰτ] DP. 604.

Étym. p.-ê. indo-europ. *k^wer-, signe magique, présage.

τό ; gen. Ep. αος (not in Hom. or Hes.), Ion. εος Hdt. 8.37; pl., nom. Ep. τέραα Od. 12.394, Ion. τέρεα Hdt. l.c., τεράατα D.P. 604, Q.S. 5.43; τέρα A.R. 4.1410, but τέρα Nic. Th. 186; τέρα (quantity not stated) Att. acc. to Moer. p. 369 P., cf. Ar. Ra. 1343; gen. Ep. τεράων Il. 12.229, τερέων Alc. 155; Att. τερῶν acc. to Moer. l.c., Thom.Mag. p. 348 R. ; dat. Ep. τεράεσσι Il. 4.398, al. ; later τέρασι LXX De. 26.8, al. ; the forms τέρατος, -ι, -α, -ων are Hellenistic, Moer. pp. 366, 369 P., Thom.Mag. p. 348 R. (τέρατα LXX Ex. 4.21, al., τεράτων ib. Ps. 104 (105).27); gen. sg. τέρως v.l. in Paus. 10.26.3; lengthd. metri gr. τείρεα Il. 18.485 (= IG4²(1).129.9), Arat. 692, A.R. 3.1362; τείρεσιν h.Mart. 7; later τείρεσσι IG 14.2461.11 (Massilia) :
sign, wonder, marvel, portent, ἡμῖν μὲν τόδ’ ἔφηνε τ. Ζεύς Il. 2.324; ᾐτέομεν δὲ θεὸν φῆναι τ. Od. 3.173; τοῖσιν… θεοὶ τέραα προὔφαινον 12.394; τέρας ἧκε Κρόνου πάϊς 21.415; Ζεὺς δ’ Ἔριδα προΐαλλε…, πολέμοιοτ. μετὰ χερσὶν ἔχουσαν a sign of coming battle, Il. 11.4; esp. of signs in heaven, ἀστέρα ἧκε Κρόνου πάϊς…, ναύτῃσι τ. 4.76; ἴρισσιν ἐοικότες, ἅς τε Κρονίων ἐν νέφεϊ στήριξε τ. μερόπων ἀνθρώπων 11.28, cf. 17.548; and with pass. Verbs, τ. φανήτω Od. 20.101; — so always when the first syll. is lengthd., v. supr. ; — also in Prose, ἢν δὲ χειμῶνος βροντὴ γένηται, ὡς τέρας θωμάζεται Hdt. 4.28, cf. 6.98; τ. πέμπειν X. Mem. 1.4.15; ἐφάνη Hdt. 7.57; ἐπιγίνεταί σφι τέρεα Id. 8.37, cf. Hes. Th. 744, Pi. O. 13.73, etc. ; freq. in NT, σημεῖα καὶ τέρατα Ev. Marc. 13.22, al. in concrete sense, monster, Διὸς τ. αἰγιόχοιο, of the Gorgon΄s head, Il. 5.742; of a serpent, 12.209, h.Ap. 302; δάϊον τ., of Typhoeus, A. Pr. 354; ἀπρόσμαχον τ., of Cerberus, S. Tr. 1098; οὔρειον τ., of the Sphinx, E. Ph. 806 (lyr.); ταῦρον, ἄγριον τ. Id. Hipp. 1214, cf. 1247; ὅλον τ. ὀπτήσας… βασιλεῖ παρέθηκε κάμηλον Antiph. 172.7 (anap.), cf. Epicr. 3.13; used by Cicero of Caesar, Att. 8.9.4.
monstrous birth, monstrosity, Pl. Cra. 393b, 394a, Aeschin. 3.111, Arist. GA 769b30, 773a3, Vett.Val. 341.13; ὡς ἔθρεψεν ἔκπαγλον τ. A. Ch. 548. in colloquial language, τέρας λέγεις καὶ θαυμαστόν Pl. Hp. Ma. 283c, cf. Tht. 163d; τέρας λέγεις, εἰ… Id. Men. 91d; ΄a marvel΄of a cup, Theoc. 1.56; pl., of incredible statements, Phld. Mus. p. 74 K.

ατος, ep. αος, τό, nom. plur. τὰ τέρατα, ep. τέραα, Od. 12.394, auch τερᾱατα, Dion.Per. 604, u. τέρᾱ, Ap.Rh. 4.1410, gen. τερῶν, ep. τεράων, Hom., wie dat. τεράεσσι,
Zeichen, Wunderzeichen, Vorzeichen, von jeder außerordentlichen, nicht im gewöhnlichen Laufe der Natur begründeten Naturerscheinung, in der man eine Hindeutung auf die Zukunft, ein Zeichen eines Gottes zu erkennen meint, portentum u. prodigium ; αἰόλον ὄφιν, Διὸς τέρας αἰγιόχοιο, Il. 12.209 ; εἰ ἐτεόν γέ τι οἶσθα Διὸς τέρας, Od. 16.320 ; ἡμῖν μὲν τόδ' ἔφηνε τέρας Ζεύς, Il. 2.324, vgl. 4.76 ; ἴριδας Κρονίων ἐν νέφεϊ στήριξε τέρας μερόπων ἀνθρώπων, 11.28, vgl. 17.548 ; ἔκτοσθεν δὲ Διὸς τέρας ἄλλο φανήτω, Od. 20.101, wo ein Donnerschlag bei heiterm Himmel folgt ; vgl. 21.415, von einem Seher gerühmt θεοπρόπος, ὃς σάφα θυμῷ εἰδείη τεράων, Il. 12.229 ; θεῶν τεράεσσι πιθήσας, 4.398 u. öfter ; τέρας πολέμοιο, das Schreckenszeichen des nahe bevorstehenden Kampfes, 11.4 ; vgl. Hes. Th. 744 ; παρκείμενον συλλαβὼν τέρας, Pind. Ol. 13.73 ; ἔννεπε τέρας, 8.41 ; τέρας θαυμάσιον ἰδέσθαι, P. 1.26 ; Aesch. Prom. 834 nennt die weissagenden Eichen Dodonas so ; φῆναι τέρας, Her. 6.98 ; τέρας φαίνεται, 7.57 ; τέρας γίγνεται, 8.37 ; Soph. El. 487 u. öfter ; Ar. Ran. 1338 ; Sp., τέρατα μεγάλα ἐπεσήμαινεν, Luc. V.H. 2.41. – Bes. ein ungewöhnlich großes, furchtbares Tier, ein Untier, Ungeheuer, wie die Schlange, Il. 12.209 H.h. Apoll. 302, die Sphinx, Eur. Phoen. 813, Hipp. 1214 ; vgl. Aesch. Prom. 352, Ch. 541 ; der Kerberus heißt ἀπρόσμαχον τέρας, Soph. Tr. 1086 ; Eur. oft. – Eine Mißgeburt, Aesch. 3.111 ; vgl. Plat. Crat. 393b ff. – Bes. Himmelszeichen, sowohl Sterne, als feurige Lufterscheinungen, Il. 4.76, auch der Regenbogen, 11.27, 17.547 (vgl. τείρεα). – Uebh. jede wundervolle Sache, Wunderwerk, aber auch eine wunderbar erscheinende Gaukelei, Blendwerk ; οὐ τέρας, kein Wunder, nicht zu verwundern, Ar.; τέρας γὰρ ἂν εἴη, ὃ λέγεις, Plat. Theaet. 163d ; 164b ; τέρας λέγεις, εἰ, Men. 91d, wie τέρας λέγεις καὶ θαυμαστόν, Hipp. mai. 283c.

τέρας, -ατος, τό
[in LXX chiefly for מוֹפֵת ;]
a wonder, marvel: in NT always pl., τ. κ. σημεῖα, Mat.24:24, al. (see: σημεῖον)
(AS)