pf. d’un th. ταφ- ou θαπ-, d’où :
      1 ao.2, 1 sg. ἔταφον, ESCHL. Pers. 1000 ; 3 sg. ἔταφε, poét. τάφε, PD. P. 4, 168, être saisi d’étonnement ou d’admiration ; part. ταφών, IL. 9, 193 ; 11, 545, etc. ; OD. 16, 12, etc., étonné, frappé de stupeur ;
      2 pf. (au sens d’un prés.) τέθηπα et pl.q.pf. épq. (au sens d’un impf.) ἐτεθήπεα, OD. 6, 166, être saisi de stupeur ou d’admiration, abs. OD. 23, 105 ; particul. au part. τεθηπώς, stupéfait, IL. 4, 243 ; 21, 64, etc. ; avec un part. : τέθηπα ἀκούων, HDT. 2, 156, je suis stupéfait d’entendre ; cf. LUC. M. cond. 42 ; avec un acc. : τ. τινα, PLUT. M. 24 e, être saisi de stupeur devant qqn ;
      3 pf. tr. τέθαφα [θᾰ] CROBYL. (ATH. 258 c conj.) frapper de stupeur.

Étym. pré-grec ; cf. τάφος².

pf. with pres. sense, Ep. plpf. ἐτεθήπεα as impf., from ταφ- (v. fin.), of which no pres. is found; — poet. Verb, also used in Ion. and late Prose; intr., to be astonished, astounded, amazed, θυμός μοι ἐνὶ στήθεσσι τέθηπεν Od. 23.105; mostly in part. τεθηπώς, amazed, astonished, Il. 4.243, 21.64, Parm. 6.7, Emp. 17.21, etc. ; ἐτεθήπεα Od. 6.166; joined with the part., τέθηπα ἀκούων Hdt. 2.156, cf. Luc. Merc. Cond. 42. — To this belongs also aor. ἔταφον, used by Hom. only in part. ταφών, in the phrases ταφὼν ἀνόρουσε Il. 9.193, Od. 16.12, al. ; στῆ δὲ ταφών Il. 11.545, al. ; later in indic., 3 sg. τάφε Pi. P. 4.95, dub. in B. 16.86; 3 pl. τάφον ib. 48, A.R. 2.207; 1 sg. ἔταφον A. Pers. 999 (lyr.). c. acc., wonder or be amazed at, Plu. 2.24e, Luc. Tim. 28, 56, etc. (in Od. 6.168, the acc. σε belongs only to ἄγαμαι). (Prob. cogn. with θάμβος.)

perf. mit Präsensbedeutung von der Wurzel ΘΗΠ oder ΘαΦ, wozu der aor. ἔταφον, ταφών gehört, – staunen, sich verwundern ; θυμός μοι ἐνὶ στήθεσσι τέθηπεν, Od. 23.105 ; bes. partic. τεθηπώς, Il. 21.64, τίφθ' οὕτως ἔστητε τεθηπότες 4.243, u. öfter ; neben ἄγαμαι, Od. 6.168 ; das plusqpf. ἐτεθήπεα als imperf, 6.166, und ἐτεθήπεας 24.90, viersilbig zu sprechen (wo Bekker θηήσαο liest); den aor. braucht Hom. nur in den Verbindungen ταφὼν ἀνόρουσε und στῆ δὲ ταφών, Il. 9.193, 11.545 u. sonst, τάφε Pind. P. 4.95 ; Her. vrbdt es mit dem partic., τέθηπα ἀκούων, ich wundere mich zu hören, 2.156. Auch Sp., wie Luc. Nigr. 35, τινά, Einen anstaunen, Tim. 28, Pisc. 74, wie Plut. – Vom trans. perf. τέθαφα, in Erstaunen setzen, findet sich nur bei Crobyl. in Ath. VI.258c, nach Casaubon emend., πάλιν ἡ τοῦ βίου ὑγρότης με τοῦ σοῦ τέθαφε. – bewundern, Hesych., der in dieser Bdtg das praes. θήπω anführt.