(f. τέγξω, ao. ἔτεγξα, pf. inus. ; pass. ao. ἐτέγχθην) :
   I mouiller, humecter, acc. PD. N. 4, 7 ; EUR. Hipp. 127 ; τοὺς πόδας ἐν θαλάσσῃ, PLAT. Leg. 866 d, tremper ses pieds dans la mer ; en parl. de larmes : δάκρυσι κόλπους τ. ESCHL. Pers. 540, mouiller de ses larmes les plis de sa robe ; abs. τ. παρειάν, SOPH. Ant. 530, mouiller sa joue de ses larmes ; au pass. être mouillé, SOPH. Aj. 1209 ; EUR. Hipp. 854 ; abs. τέγγομαι, ESCHL. Pers. 1065, mes yeux sont mouillés de larmes ; p. suite :
      1 teindre, fig. : λόγον ψεύδει, PD. O. 4, 28, teindre sa parole des couleurs du mensonge ;
      2 faire couler : τ. δακρύων ἄχναν, SOPH. Tr. 849, un ruisseau de larmes ; au pass. couler, se répandre, SOPH. O.R. 1279 ;
   II faire fondre, amollir, acc. PD. N. 4, 5 ; d’où au pass. fondre, au propre, ttef. différ. de τήκεσθαι, ARSTT. Meteor. 4, 9, 4 ; fig. se laisser amollir, se laisser fléchir, ESCHL. Pr. 1008 ; EUR. Hipp. 303 ; PLAT. Rsp. 361 c, etc. ; μὴ τέγγεσθε, AR. Lys. 550, ne vous laissez pas amollir.

Étym. R. indo-europ. *teng-, humidifier, mouiller ; cf. lat. tingō.

Alc. 39, etc. ; fut. τέγξω Pi. O. 4.19, E. Supp. 979 (lyr.); aor. ἔτεγξα B. 5.157, A. Pr. 402 (lyr.), Hp. Nat. Mul. 35; — Pass., aor. ἐτέγχθην S. Ph. 1456 (anap.), Pl. Lg. 880e : — wet, moisten, τέγγε πλεύμονας οἴνῳ Alc. l.c. ; ἀκρήτῳ πνεύμονα τεγγόμενος Eratosth. 25; οἴνῳ πνεύμονα τέγγε Poet. ap. Suid. s.v. τέγγε· τέγγει γὰρ [τὸ ἔλαιον] τὸν ξηρὸν χρῶτα Gal. 6.229, cf. 366, 560, 15.714; esp. of internal moistening by liquid food, opp. βρέχω (moisten on the surface), Id. 10.808, 12.186 (the word is not freq. in Prose); φάρεα ποταμίᾳ δρόσῳ τ., so as to wash them, E. Hipp. 127 (lyr.); ἐν θαλάττῃ τ. τοὺς πόδας Pl. Lg. 866d; — in Trag. and Lyr. freq. of tears, δάκρυσι κόλπους τέγγουσι A. Pers. 540 (anap.); ἀπ’ ὄσσων παρειὰν νοτίοις ἔτεγξα παγαῖς Id. Pr. 402 (lyr.); ὄμμα δάκρυσιν τ. E. Supp. 21, cf. IA 496; and simply, τ. παρειάν, ὄμμα, S. Ant. 530 (anap.), E. Alc. 764; τέγξαι βλέφαρον B. 5.157; — Pass., to be moistened, δρόσοις S. Aj. 1209 (lyr.); δάκρυσί μου βλέφαρα τ. E. Hipp. 854 (lyr.); τέγγομαι (sc. ὄσσε), i.e. I weep, A. Pers. 1065 (lyr.). c. acc. cogn., τ. δάκρυα shed tears, Pi. N. 10.75; ἁδινῶν χλωρὰν τέγγει δακρύων ἄχναν S. Tr. 848 (lyr.); — Pass., ὄμβρος χάλαζά θ’ αἱματοῦσσ’ ἐτέγγετο a shower fell, Id. OT 1279.
soak, in Pass., distd. from τήκεσθαι, Arist. Mete. 385b22; τέγγει is prob. f.l. for στέγει in Id. Pr. 869b25.
soften (properly, by soaking or bathing), ἀοιδαὶ θέλξαν νιν ἁπτόμεναι· οὐδὲ θερμὸν ὕδωρ τόσον γε μαλθακὰ τέγξει (sic Plu. 2.467d, τεύχει codd. Pi.) γυῖα (i.e. ὥστε μαλθακὰ γενέσθαι) Pi. N. 4.4; — metaph in Pass., τέγγει γὰρ οὐδέν thou art no whit softened, A. Pr. 1008; οὔτε γὰρ… λόγοις ἐτέγγεθ’ ἥδε νῦν τ’ οὐ πείθεται E. Hipp. 303; χωρεῖτ’ ὀργῇ καὶ μὴ τέγγεσθ’ Ar. Lys. 550; ὑπὸ κακοδοξίας τέγγεσθαι Pl. R. 361c, cf. Lg. 880e.
dye, stain; metaph, οὐ ψεύδεϊ τέγξω λόγον Pi. O. 4.19. (Cf. Lat. tingo.)

fut. τέγξω (vgl. tingo, tünchen), benetzen, anfeuchten ; ὕδωρ τέγγει γυῖα, Pind. N. 4.4 ; auch δάκρυα τέγγειν, Tränen vergießen, 10.75, wie Soph. ἤ που ἀδινῶν χλωρὰν τέγγει δακρύων ἄχναν, Trach. 845 ; παρειὰν νοτίοις ἔτεγξα παγαῖς, Aesch. Prom. 400, vgl. Pers. 532, von Tränen ; Soph. sagt auch davon νεφέλη τέγγουσ' εὐῶπα παρει ἀν, Ant. 526 ; pass., πολλάκις δὴ τοὐμὸν ἔτέγχθη κρᾶτα, Phil. 1456 ; τί χλωροῖς δακρύοις τέγγεις κόρας, Eur. Med. 922 u. öfter ; τέγξαι μύρῳ εὐώδεϊ, Anacr. 48.18 ; im med. weinen, Aesch. Pers. 1022 ; ὄμβρος χαλάζης ἐτέγγετο, er floß herab, Soph. O.R. 1279. Daher auch erweichen, bes. übertr., Einen rühren, zum Mitleid bewegen, Eur. Hipp. 303, Valcken ; pass. sich erweichen lassen, weich werden, nachgeben, dem μαλθάσσομαι entsprechend, Aesch. Prom. 1010 ; χωρεῖτ' ὀργῇ καὶ μὴ τέγγεσθε, Ar. Lys. 550 ; ὥστε μὴ τέγγεσθαι ὑπὸ κακοδοξίας, Plat. Rep. II.361c ; μηδὲν τεγχθέντων, Legg. IX.880e ; οὐ τεγχθεὶς οὐδ' εἴξας, Plut. Alc. et Cor. 2. – färben, und übh. womit vermischen, οὐ ψεύδεϊ τέγξω λόγον, Pind. Ol. 4.17 ; πυρρὰν ζαπληθῆ δάσκιον γενειάδα ἔτεγγε, Aesch. Pers. 309.