ion. et anc. att. ξύνθετος, ος, ον :
   I au propre, composé, formé de parties réunies, XÉN. Cyr. 4, 3, 20 ; PLAT. Phæd. 78 b, etc. ; ARSTT. Metaph. 7, 3, 1, etc. ; d’où complexe, ARSTT. Poet. 16, 10 ; subst. τὸ σύνθετον, un composé, ARSTT. Phys. 1, 4, 6 ; p. opp. à στοιχεῖον, ARSTT. Cæl. 3, 8, 3, etc. ;
   II particul. :
      1 t. de gr. etc. composé : φωνὴ σ. ARSTT. Poet. 20, 5, son complexe, càd. syllabe ; p. opp. aux voyelles, SEXT. M. 8, 135 ; σ. ὀνόματα, ARSTT. Rhet. Al. 24, 1 ; D. PHAL. § 91, etc. mots composés ; t. de métr. σ. ῥυθμός, PLAT. Rsp. 400 b, pied composé ; t. de musique, σ. ῥυθμός, PLAT. Phæd. 92 a ; PLUT. M. 1135 b, etc. rythme composé ;
      2 t. d’arithm. σ. ἀριθμός, ARSTT. Metaph. 4, 14, 2, etc. nombre formé de plusieurs facteurs ;
      3 t. de méd. τὰ ξύνθετα, HPC. 133 a, les excréments solides ;
      4 composé, imaginé, inventé, ESCHL. Pr. 686 ;
   III fig. :
      1 convenu ; ἐκ συνθέτου, HDT. 3, 86, selon les conventions ;
      2 conventionnel, ARSTT. Poet. 20, 8, etc.

Étym. vb. de συντίθημι.

ον, also fem. συνθέτη (or συνθετή as in Lys. Fr. 34, Arist. Ph. 265a21, Metaph. 1051b27, al.); (< συντίθημι) : — put together, compounded, composite, Pl. Phd. 78c, al. ; of a centaur, διαιρετὸς… καὶ πάλιν σ. X. Cyr. 4.3.20, cf. Lys. l.c. ; τὸ σ. the composite part of man, Arist. EN 1178a20; σ. ἐκ πολλῶν Pl. R. 611b; ἐκ τῶν αὐτῶν Id. Phlb. 29e; σ. ἀναγνώρισις complex, Arist. Po. 1455a12. σύνθετον, τό, compound, Id. Ph. 187b12; τὰ σ., opp. τὰ στοιχεῖα, Id. Cael. 306b20, cf. Metaph. 1070b8; so ἡ σύνθετος οὐσία ib. 1043a30; ἡ συνθέτη οὐσία ib. 1023b2, cf. de An. 412a16; αἱ μὴ σ. οὐσίαι Id. Metaph. 1051b27; cf. σύγκειμαι II. 4. in various technical senses, in Grammar, φωνὴ σ. a.
compound sound, i.e. a syllable, Id. Po. 1456b35; or a word, ib. 1457a11; φωνῶν αἱ μὲν ἁπλαῖ (e.g. Δίων), αἱ δὲ σ. (e.g. Δίων περιπατεῖ) S.E. M. 8.135; σ. ὀνόματα compound nouns, Arist. Rh. Al. 1434b34, Demetr. Eloc. 91, Philomnest. 2; σ. σχῆμα D.T. 635.21; σ. προσηγορία (e.g. ὑπνώδης καταφορά) Gal. 7.643. Adv. -τως Str. 13.2.5, Sor. 2.26, Gal. 6.549. in Metre and Music, σ. ῥυθμός a compound foot, Pl. R. 400b; [διαστήματα] σ. Aristid.Quint. 1.7, cf. Plu. 2.1135b; ἁρμονίαν εἶναι σ. πρᾶγμα Pl. Phd. 92a. in Arithmetic, σ. ἀριθμός a number composed of several factors, Arist. Metaph. 1020b4, Euc. 7 Def. 14. in Medicine, σύνθετα solid excrements, Hp. Coac. 109; also φάρμακον σ.
compound drug, τὸ ξ. [φάρμακον] τὸ διὰ τῆς λιμνήστιδος καὶ εὐφορβίου καὶ πυρέθρου Aret. CD 1.2, cf. Hsch. s.v. φαρικόν.
put together, got up, fictitious, λόγοι A. Pr. 686. metaph, agreed upon, covenanted, ὥσπερ ἐκ συνθέτου by agreement, Hdt. 3.86.

zusammengesetzt, ἔκ τινων, Plat. Phil. 29e ; τῷ συντεθέντι τε καὶ συνθέτῳ ὄντι φύσει, Phaed. 78b, u. öfter, wie Folgde. – Dah. erdichtet, λόγοι, Aesch. Prom. 689, wie Plat. σύνθετον καὶ πλαστόν vrbdt, Soph. 219a ; – verabredet, ἐκ συνθέτου, verabredetermaßen, Her. 3.86 ; – συνθετός, was sich zusammensetzen läßt, Arist. poet. 20.8.

1. put together, composite, compound , [Plato Philosophus (5th/4th c.BC), Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]: complex , [Aristotle Philosopher (Refs 4th c.BC)]
2. put together, fictitious , [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]
3. metaphorically agreed upon , ἐκ συνθέτου by agreement , Lat. ex composito, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)] (ML)