σύν·εδρος, anc. att. ξύν·εδρος, ος, ον :
      1 qui siège ensemble, particul. pour délibérer, SOPH. Aj. 749 ; qui siège avec ou auprès de, dat. SOPH. O.C. 1382 ; abs. membre d’une assemblée délibérante, particul. député dans une assemblée, dans un congrès, ISOCR. 165 a ; DÉM. 747, 4 (serm.) ; POL. 31, 25, 2 ; p. suite, au pl. réunion des membres d’une assemblée, d’où assemblée, congrès, collège, compagnie, THC. 4, 22 ;
      2 uni l’un à l’autre, EUR. I.A. 192.

Étym. σ. ἕδρα.

ον, (< ἕδρα) sitting with in council, of persons, Hdt. 3.34, Ps.-E. IA 192 (lyr.); ἐκ… συνέδρου καὶ τυραννικοῦ κύκλου, = ἐκ κύκλου τῶν συνεδρευόντων τυράννων, S. Aj. 749. of birds, sitting together, friendly, Arist. HA 608b29. as Subst., σ., ὁ, ἡ, one who sits with others, assessor, coadjutor, Δίκη ξ. Ζηνὸς… νόμοις S. OC 1382; ξύνεδροι select commissioners, Th. 4.22, cf. 5.86, SIG 273.2 (Milet., iv BC), IG2². 686.5 (iii BC); delegates to the assembly of the second Athenian league, ib. 43.44 (iv BC), al., Isoc. 8.29, Jusj. ap. D. 24.150. in pl., = βουλή, IG 12(9).234.40 (Eretria, ii BC); γνώμη συνέδρων OGI 213.1 (Didyma, iv/iii BC); οἱ σ. τῶν νησιωτῶν ib. 40.1 (iii BC).

zusammen od. beisammen sitzend, versammelt, bes. zum Rate, ratschlagend ; ἐκ γὰρ συνέδρου καὶ τυραννικοῦ κύκλου Κάλχας μεταστάς, Soph. Aj. 736 ; O.C. 1384 heißt die Δίκη eine ξύνεδρος Ζηνὸς ἀρχαίοις νόμοις, Beisitzerin, Wächterin ; κατεῖδον δύ' Αἴαντε συνέδρω, Eur. I.A. 192 ; u. in Prosa, Beisitzer einer Ratsversammlung : Her. 3.34 ; Thuc. 4.23 ; Dem. 24.127.