anc. att. ξύνδρομος, ος, ον :
      1 qui se heurte, qui s’entre-choque, PD. P. 4, 370 ; A.RH. 2, 346 ; subst. ὁ σ. STR. 705, lieu où des routes se rencontrent, carrefour ;
      2 qui court avec, qui accompagne, qui suit de près, dat. ANTH. 6, 251, etc. ; adv. σύνδρομά τινι πορεύεσθαι, PLAT. Pol. 266 c, marcher du même pas que qqn ; en parl. du temps, qui coïncide avec, dat. PLAT. Leg. 844 e.

Étym. συνδραμεῖν, inf. ao.2 de συντρέχω.

ον, running together, meeting, σ. πέτραι, = συνδρομάδες, Pi. P. 4.208; σύνδρομα πετράων A.R. 2.346; of Time, τὴν ὥραν τὴν τοῦ τρυγᾶν Ἀρκτούρῳ σ.
coincident with, Pl. Lg. 844e, cf. APl. 4.276 (Bianor). Subst., a place where several roads meet, Nearch. ap. Str. 15.1.43.
running along with, following close, ἀήτην οὔριον… σ. ἐς λιμένας AP 6.251 (Phil.), etc. ; σ. Ἀρτέμιδος Call. Lav. Pall. 110. Adv., ἴχνος μως ῥινηλατεῖν A. Ag. 1184; so σύνδρομά τινι πορεύεσθαι to keep up with in running, Pl. Plt. 266c. metaph, in agreement with, λογίοις Nic.Dam. Fr. 52 J.

zusammenlaufend, πέτραι, Pind. P. 4.208 ; mitlaufend, begleitend, Plat. Epin. 990b ; σύνδρομα νηξάμενος, Bian. 1 (Plan. 276), adverbial, wie σύνδρομα πεπορευμένος, begleitend, mit, Plat. Polit. 266c ; gew. übertr. = übereinstimmend, zusammentreffend, bes. Sp.; – ὁ σύνδρομος, der Ort, wo die Wege zusammenkommen, Strab.; – adv., Aesch. Ag. 1157.