ος, ον :
      1 de naissance commune avec, parent par le sang de, dat. EUR. Hec. 441, etc. ; abs. frère, sœur, PD. P. 9, 190, etc. ; ESCHL. Ag. 1190 ; EUR. I.T. 795, 805 ; en gén. au plur. parents par le sang, cousins, PD. O. 8, 105 ; P. 3, 69, etc. ;
      2 inné, naturel, PD. N. 11, 15 ; ESCHL. Ag. 885 ;
      3 du même pays, SOPH. fr. 758 Dind.

Étym. συγγίγνομαι.

ον, poet. Adj. = συγγενής, congenital, inborn, natural, ἀτρεμία Pi. N. 11.12; σύγγονόν [ἐστι] βροτοῖσι τὸν πεσόντα λακτίσαι A. Ag. 884.
connected by blood, akin, Pi. P. 9.108, E. Hipp. 1379 (lyr.), etc. ; σ. ἑστία Pi. O. 12.14; σ. τέχναι the arts proper to his race, Id. P. 8.60; συγγόνῳ φρενί A. Th. 1039; συγγόνων Ἐρινύων Id. Ag. 1190; as Subst., brother, sister, E. IT 805, 795; σ. Διοσκόροιν Ἑλένη Id. Hec. 441, etc. ; σύγγονοι kinsfolk, Pi. O. 8.80, P. 3.39, E. IA 1153.
native, of one΄s country, ὕδωρ S. Fr. 911.

durch Blutsverwandtschaft verbunden, verwandt, verschwistert ; im plur. die Verwandten ; Pind. P. 3.39, 9.108 ; auch ἑστία, Ol. 12.14 ; τέχναι, P. 8.60 ; Aesch. Spt. 1025 u. sonst ; Eur. oft, auch αἷμα σύγγονον, Herc.Fur. 1077. – Auch wie συγγενής, angeboren, σύγγονον βροτοῖσιν τὸν πεσόντα λακτίσαι πλέον, Aesch. Ag. 858.