(ao. ἐσχεδίασα, pf. ἐσχεδίακα) agir à la hâte, à la légère, d’une manière superficielle, POL. 23, 9, 19 ; ὑπέρ τινος, POL. 12, 4, 4 ; τινί, POL. 23, 9, 12 ; ἔν τινι, DS. 13, 31, au sujet de qqe ch., en qqe ch. ; πρός τι, SPT. Bar. 1, 19, en vue de qqe ch. ; particul. en parl. de la parole, improviser, PLAT. Sis. 387 e ; HERMOG. t. 3, p. 421 ; ANAXANDR. (Com. fr. 3, 168) ; d’où inventer des histoires, DH. 1, 7 ; DS. 1, 23.

Étym. σχέδιος.

do a thing off-hand or on the spur of the moment, σχεδιάζοντα λέγειν ὅ τι ἂν τύχῃ Pl. Sis. 387e; abs., play off-hand, λαβὼν τὸ μελετητήριον, εἶτ’ ἐσχεδίασε δριμέως Anaxandr. 15.3, cf. Cic. Att. 6.1.11; invent stories, Plb. 12.4.4, D.H. 1.7, D.S. 1.23; improvise, Phld. Rh. 1.100 S. (Pass.); give free play to the imagination, Sor. 2.65.
act with insufficient care, τοῖς κοινοῖς πράγμασι in public affairs, Plb. 22.9.12; ἔν τινι D.S. 13.31; πρός τι LXX Ba. 1.19.

1) aus dem Stegreif, hurtig, obenhin machen, schnell hinschreiben, übh. Etwas fahrlässig behandeln, betreiben, σχεδιάζοντα λέγειν ὅ τι ἂν τύχῃ, Plat. Sisyph. 387e ; Anaxandrid. bei Ath. XIV.638d ; Pol. 12.4.4.
2) intr., nachlässig sein, τοῖς κοινοῖς πράγμασι, in Verwaltung der Staatsgeschäfte, Pol. 23.9.12.
3) in LXX. = ἐγγίζω, von σχεδόν abgeleitet.

to do a thing off-hand , [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)] (ML)