εως (ἡ) :
A intr. :
   I manière d’être, d’où :
      1 en gén. manière d’être, caractère, nature, en parl. d’armes, ESCHL. Sept. 507 ; PLAT. Rsp. 452 c ; des cheveux, des vêtements, XÉN. Conv. 4, 57 ; du genre de vie, DÉM. 1122, 25 ;
      2 constitution, tempérament, DL. 5, 67 ; particul. état accidentel, p. opp. à l’état habituel (ἕξις) HPC. Art. 784 ;
      3 maintien, posture, PHIL. 1, 305 ;
   II disposition naturelle des choses, convenance, relation, rapport, DL. 9, 87 ; EUCL. Elem. 5, def. 3 ; particul. au propre, rapports sexuels, ARSTT. fr. 178 ; fig. rapport d’une chose avec une autre, rapport de la strophe et de l’antistrophe, A. QUINT. p. 58, 8 ; GRAMM. ; rapport numérique, p. ex. 3 : 2 ; 4 : 3 ; 5 : 4, NICOM. Arithm. 99 ;
B tr. :
      1 action de retenir, d’arrêter, HPC. 1159 f, etc. ; ARSTT. H.A. 10, 7, 11 ; p. opp. à ῥοή, PLAT. Crat. 424 a ;
      2 possession, ARISTÉN. 1, 19.

Étym. σχεῖν.

εως, ἡ, (< ἔχω, σχεῖν) state, condition, σ. τοῦ σώματος habit of body, much like διάθεσις, which is alterable, opp. ἕξις (constitution or temperament, which is permanent), Hp. Art. 8; hence ἐν σχέσει, of temporary, passing conditions, opp. those which have become constitutional (< ἐν ἕξει), Gal. 10.533; τί διαφέρει σ. ἕξεως ; Luc. Symp. 23, cf. Herm. 81; σ. ἀθλητική the habit of an athlete, D.L. 5.67.
stationary condition, whether stable or not, opp. κίνησις, Stoic. 3.19, 2.115 (pl.), Apollod. ib. 3.260, Plot. 3.1.7; ἐν σχέσει, opp. ἐν κινήσει, but inclusive of ἐν ἕξει, Stoic. 3.26. generally, nature, quality, οὔτ’ εἶδος,… οὔθ’ ὅπλων σ. A. Th. 507; ἡ τῆς ὁπλίσεως αὐτῶν σ. Pl. Ti. 24b; τριχῶν καὶ ἐσθῆτος X. Smp. 4.57; ἐν ταύτῃ τῇ σ. διάγει τὸν βίον D. 45.68, cf. Epicur. Nat. 2.2; κρεᾴδια… δροσώδη τὴν σχέσιν Alex. 124.12.
expression, attitude, Phld. Acad. Ind. pp. 50, 53 M. ; position, posture, as in dancing, Plu. 2.747c.
relation, Arist. Fr. 182, Zeno Stoic. 1.49, etc. ; ἡ πρός τι σ. D.L. 9.87; abs., Sch. Ar. Pl. 2; also, relationship, Arr. Epict. 4.6.26 (but σχέσιν ἀδελφικὴν ἔχειν πρός τινα to be fraternally disposed towards…, POsl. 55.6 (ii/iii AD); φιλικὴ σ. POxy. 1588.3 (iv AD)).
Gramm., relation, A.D. Adv. 183.3, al. ; also in Metric, κατὰ σχέσιν εἶναι or γεγράφθαι or be relative, i.e. composed with strophic correspondence, Aristid.Quint. 1.29, Heph. Poëm. 3, Sch. Ar. Nu. 518. αἱ δέκα σ., = the ten categories or σχήματα τῆς κατηγορίας, Theol.Ar. 59, Iamb. in Nic. p. 11P. αὗται αἱ σ., ἑπτὰ οὖσαι the seven positions (sc. ἄνω, κάτω κτλ.), Cleom. 1.1; ΄up’ and ΄down’ were not relative (< οὐ κατὰ σχέσιν) according to the Stoics, Stoic. 2.176.
checking, retention, τῆς καθάρσιος (pus or phlegm) Hp. Aph. 7.80; τοῦ οὔρου Id. Epid. 5.79; opp. ῥοή, Pl. Cra. 424a.
possession, Aristaenet. 1.19; ὅπλων bearing, Pl. R. 452c.

ἡ, wie ἕξις, u. das lat. habitus von habere, Haltung, Zustand, Beschaffenheit ; ὅπλων, Aesch. Spt. 489 ; ἡ τῆς ὁπλίσεως αὐτῶν σχέσις, Plat. Tim. 24b ; bes. Leibesbeschaffenheit, Befinden, wobei die Aerzte Krankheiten ἐν ἕξει, die schon habituell, zum gewohnten Zustande geworden, von denen ἐν σχέσει, die sich als vorübergehend leicht vertreiben lassen, unterscheiden ; übh. Verfassung ; Galen. Vgl. Luc. τί διαφέρει σχέσις ἕξεως, Conv. 23. – Das Zurückhalten, Festhalten, περὶ ῥοῆς τε καὶ σχέσεως Plat. Crat. 424a ; Hippocr.