σφηκόω-ῶ :
   I serrer ou amincir par le milieu à la façon du corps de la guêpe : πλοχμοὶ χρυσῷ ἐσφήκωντο, IL. 17, 52, ses tresses étaient serrées par le milieu dans des anneaux d’or ; δειρὴν ἐσφήκωται, NIC. Th. 289, il a le cou mince ;
   II p. ext. :
      1 serrer : τὸ σῶμα, HLD. 10, 31, le corps ; χεῖρας, A. PL. 195, les mains ; δέσμιον σφ. τινα, NONN. D. 1, 192, serrer qqn avec des liens ;
      2 p. suite, fermer, boucher : ἀγγεῖον, DIOSC. 5, 64, boucher un vase ; θυρίδες εὖ ἐσφηκωμέναι, ARSTD. t. 1, 348, portes bien fermées ;

Moy. (ao. 3 sg. poét. σφηκώσατο) serrer sur soi ou qqe ch. à soi, NONN. D. 15, 147.

Étym. σφήξ.

(< σφήξ) make like a wasp, i.e.
pinch in at the waist, bind tightly, Phryn.Com. 91; σ. τὸ ὅλον σῶμα Hld. 10.31; χεῖρας APl. 4.195 (Satyr.); ἀγγεῖον close the vessel, Dsc. 5.54; τοὺς κορακίνους Ael. NA 13.17; aor. Med. σφηκώσατο Nonn. D. 1.192, 15.147. Pass., πλοχμοί θ΄, οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο were bound tightly, Il. 17.52; ἐσφήκωντο κορύμβαις prob. in Antim. in PMilan. 17.4; κόμη ἐσφηκωμένη Poll. 2.25; σφηκούμενος one binding up his hair, Ph. 2.479; δειρὴν ἐσφήκωται he is narrow in the neck, Nic. Th. 289; ὁ δὲ τέτρατος (sc. κύκλος) ἐσφήκωται λοξὸς ἐν ἀμφοτέροις is fixed, Arat. 526, cf. 441; θυρίδες εὖ καὶ καλῶς ἐσφηκωμέναι well-closed window-shutters, Aristid. Or. 51 (27).8 (-σφην- is prob. cj.); so καλύμματ’ ἐσφηκ. Anacr. 21.3; metaph, coupled with πλεκτόν in Phld. Po. 2.45.

eng, fest zusammenschnüren, -ziehen, nach der Gestalt der Wespen, die in der Mitte des Leibes wie zusammengeschnürt aussehen ; übh. fest-, zusammenbinden, πλοχμοί θ' οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο, Il. 17.52, die Haarflechten waren mit Gold u. Silber zusammengefaßt ; καλύμματα ἐσφηκωμένα, Anacr. 66.1 ; δειρὴν ἐσφήκωται, er ist am Halse eng, hat einen engen Hals, Nic. Ther. 289 ; festmachen, zumachen, αἱ θυρίδες εὖ καὶ καλῶς ἐσφηκωμέναι ἔνδοθεν καὶ ἔξωθεν, Aristid.