(act. seul. prés. et ao. ἐσφετέρισα ; pass. seul. part. pf. ἐσφετερισμένος) d’ord. moy. : s’approprier, usurper, accaparer, PLAT. Leg. 715 a, 843 d ; au pass. APP. Hann. 45 ;

Moy. σφετερίζομαι (f. σφετεριοῦμαι, ao. ἐσφετερισάμην, pf. ἐσφετέρισμαι, pl.q.pf. ἐσφετερίσμην) :
      1 s’approprier, usurper, acc. XÉN. Hell. 5, 1, 36 ; ARSTT. Probl. 29, 14, etc. ;
      2 fig. se concilier, gagner, captiver, LUC. Cal. 8.

➳ Moy. (ao. dor. ἐσφετεριξάμην) ESCHL. Suppl. 39.

Étym. σφέτερος.

make one΄s own, appropriate, usurp, ἐὰν ἑσμοὺς ἀλλοτρίους σφετερίζῃ τις Pl. Lg. 843d; τὰ πράγματα κατὰ τὴν πόλιν ἐσφετέρισαν ib. 715a; τὸν χόρτον σφετερίσαντες PGen. 49.15 (iv AD); — Pass., τῆς ἐσφετερισμένης ἀρχῆς App. Hann. 45. more freq. in Med. σφετερίζομαι, σφετεριξάμενοι (Dor. aor.) πατραδέλφειαν A. Supp. 38 (anap.), cf. X. HG 5.1.36, D. 32.2; σ. τι τῶν ἀλλοτρίων Arist. Pr. 952a29; τι τῶν πέλας Plb. 2.19.4; χρήματα SIG 833.7 (Epist. Hadriani); ὄνομα Gal. 6.543; ὅλον τὸν ἀκροατὴν σφετεριζόμενος Luc. Cal. 8; pf. Pass. in same sense, D.H. 10.32; plpf. ἐσφετέριστο D.C. 50.1; also c. gen., -ομένους τῶν κοινῶν Phld. Rh. 2.174 S. ; τῶν κτημάτων σφετερίζονται BGU 195.17 (ii AD).

eben so häufig med. σφετερίζομαι, in einer anapäst. Stelle Aesch. Suppl. 39 σφετεριξάμενος, Etwas zu dem Seinigen machen, sich zueignen, anmaßen, Etwas als sein Eigentum brauchen ; ἐὰν ἐσμοὺς ἀλλοτρίους σφετερίζῃ τις, Plat. Legg. VIII.843d ; σφετερίσασθαι τὸ ναῦλον, Dem. 32.2, vgl. 18.71 ; Folgde : auch = durch Kauf erwerben, οἱ μεγάλων ὠνησάμενοι χρημάτων ἐσφετερίσαντο, Pol. 4.50.3 ; bes. ein Gemeingut sich zueignen, öffentliches Gut als eignes verwenden, ἵνα σφετερίσαιτο τὴν ἀρχήν, Plat. Ep. VII.333c ; Xen. Hell. 5.1.36.