GRC
συνόχωκα
JSON
Bailly
(part. -ωκώς) anc. pf. poét. de συνέχω p. *συνόκωχα :
1 être ramassé sur soi-même, être fortement emboîté, IL. 2, 218 ;
2 s’affaisser, s’enfoncer, Q. SM. 7, 502.
1 être ramassé sur soi-même, être fortement emboîté, IL. 2, 218 ;
2 s’affaisser, s’enfoncer, Q. SM. 7, 502.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
old Ep. intr. pf. of *συνοχόω, to be σύνοχος, ὤμω ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε shoulders bent in or contracted upon the chest, Il. 2.218 (συνοκωχότε in Hsch. is prob. an ancient cj., as if pf. of συνέχω).
collapse, τείχεος ὡς ἤδη συνοχωκότος ἐν κονίῃσιν Q.S. 7.502.
collapse, τείχεος ὡς ἤδη συνοχωκότος ἐν κονίῃσιν Q.S. 7.502.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
altep. u. ion. parf. zu συνέχω, für συνόκωχα, sich zusammenhalten, sich verbinden ; ὤμω ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε, gegen die Brust zusammengebogene Schulterknochen, Il. 2.218 ; einzeln bei sp.D., zusammenfallen, niedersinken, Qu.Sm. 7.502, τείχεος ὡς ἤδη συνοχωκότος ἐν κονίῃσιν.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
