συν·τυγχάνω, anc. att. ξυντυγχάνω (f. συντεύξομαι, ao.2 συνέτυχον, etc.) :
      1 se rencontrer avec, rencontrer, dat. HDT. 4, 14 ; AR. Nub. 608, etc. ; ou gén. SOPH. Ph. 320, etc. ; avec un suj. de chose, SOPH. Ph. 683, etc. ; abs. en parl. d’événements, se rencontrer, arriver, survenir, ESCHL. Sept. 274 ; SOPH. Aj. 313 ; THC. 3, 59 ; ὁ συντυχών, fréq. chez les Att. ; EUR. Hec. 1182, etc. ; au prés. ὁ συντυγχάνων, PLAT. Leg. 762 d, le premier venu ; τὸ συντυχόν, XÉN. Ages. 9, 3 ; τὰ συντυχόντα, HDT. 8, 136 ; τὰ συντυγχάνοντα, XÉN. Mem. 1, 6, 7 ; PLUT. Oth. 13, les événements ; οὐ συντυχὸν ἔργον, HDT. 1, 51, travail qui n’est pas le premier venu, non commun, non vulgaire ;
      2 impers. συντυγχάνει, il se rencontre que, avec une prop. inf. THC. 7, 70 ; PLUT. Lys. 12, Pel. 18 ; ou un part. CHRYSIPP. (PLUT. M. 1054 c).

fut. -τεύξομαι Hsch., Phot., Suid. ; aor.2 συνέτυχον ; pf.-τέτευχα Chrysipp. Stoic. 2.174, PTeb. 22.3 (ii BC); of persons, meet with, fall in with, τινι Hdt. 4.14, Ar. Nu. 608 (troch.), PTeb. l.c., etc. ; so μοίρᾳ τοῦδ’ ἐχθίονι σ. S. Ph. 682 (lyr.); σ. νεκροῖς ἀσπαίρουσι Antipho 2.4.5; ξυνέτυχεν ἐξιόντι μοι ἄνθρωπος ἀποφράς Eup. 309; abs., S. OT 122; but οἱ συντυγχάνοντες, of two persons meeting, Hdt. 1.134, cf. Pl. Ti. 56d. rarely c. gen., like the simple verb, συντυχὼν κακῶν ἀνδρῶν perh.
having like others met with evil men, S. Ph. 320 (σὺν τυχὼν Paley), cf. OC 1482 codd. (lyr., σοῦ τύχοιμι Cobet). ὁ συντυχών the first that meets one, ὁ αἰεὶ ξυντυχών E. Hec. 1182 (also without ὁ, Id. Rh. 864); rarely in pres., ὁ συντυγχάνων Pl. Lg. 762c; also of things, τὸ συντυχόν the first that comes to hand, average, οὐ τὸ σ. ἔργον Hdt. 1.51; πᾶν τὸ σ. ἡδέως ἤσθιεν X. Ages. 9.3. of accidents and chances, happen to, befall, τὰ συντυχόντα σφι Hdt. 8.136; ὅσα δεῖ χώρᾳ συντυχεῖν Pl. Lg. 709c; abs., happen, fall out, εὖ ξυντυχόντων if things go well, A. Th. 274; πᾶν τὸ συντυχὸν πάθος S. Aj. 313; ὁ σ. κίνδυνος Th. 3.59; πρὸς τὰ σ. according to circumstances, Plu. Oth. 13, cf. 9; impers. συνετύγχανε, συνέτυχε, it happened that…, c. inf., Th. 7.70, Plb. 15.44.5, Plu. Lys. 12, Pel. 18; συνέτυχε οὕτως, ὥστε… Aristeas 307; c. part., ἡ οὐσία συντέτευχε τὸν μέσον κατειληφυῖα τόπον Chrysipp. l.c.

(τυγχάνω), zusammentreffen, -kommen, zutreffen ; εὖ ξυντυχόντων, absolut, Aesch. Spt. 256, wie πᾶν τὸ συντυχὸν πάθος, Soph. Aj. 306 ; μὴ καὶ Δόλωνα συντυχὼν κατακτάνῃ, Eur. Rhes. 864 ; λῃστὰς ἔφασκε συντυχόντας οὐ μιᾷ ῥώμῃ κτανεῖν νιν, Soph. O.R. 122 ; ὁ αἰεὶ ξυντυχών, Eur. Hec. 1182 ; c. gen., ἐναισίου δὲ συντύχοιμι, Soph. O.C. 1479, vgl. Phil. 320. – Gew. c. dat., von Menschen u. Dingen, μοίρᾳ τοῦδ' ἐχθίονι συντυχόντα, Soph. Phil. 677 ; Eur. Heracl. 638 ; Ar. Nub. 598 ; Her. 4.14 ; Dem. u. A.; Einem widerfahren, Her. 8.136 ; Thuc. 3.59, 7.70 ; τὰ συντυγχάνοντα καρτερεῖν, Xen. Mem. 1.6.7 ; γῆ ξυντυγχάνουσα πυρί, Plat. Tim. 56d ; συνέτυχον Ἰπποθάλει, Lys. 203a ; ξυμπιπτόντων ὅσα δεῖ χώρᾳ ξυντυχεῖν, Legg. IV.709c ; ὁ συντυχών, wie ὁ τυχών, der Einem gerade begegnet, der erste, der beste, κολαζέσθω πληγαῖς ὑπὸ τοῦ ξυντυγχάνοντος, VI.762d ; τὸ συντυχόν, das, was sich gerade getroffen hat, dah. gemein, gering, schlecht, ἔργον, Her. 1.51 ; Xen. Ages. 9.3.

συν-τυγχάνω
[in LXX: 2Ma.8:14 * ;]
to meet with, fall in with: with dative of person(s), Luk.8:19.†
(AS)