συν·οικοδομέω, anc. att. ξυν·οικοδομέω-ῶ (pf. pass. συνῳκοδόμημαι) :
      1 bâtir ensemble : ἐκ πολλῶν ἓν οἰκητήριον PLUT. Thes. c. Rom. 4, de plusieurs constructions n’en faire qu’une ;
      2 bâtir avec, càd. unir des matériaux ou des parties d’édifice à d’autres dans une construction, au pass. THC. 1, 93 ; DS. 13, 82 ;
      3 bâtir entièrement, au pass. DC. 39, 61.

build together, ἐκ πολλῶν ἓν οἰκητήριον Plu. Comp. Thes. Rom. 4; — Pass., IG2². 1180.16; οἰκίαι ἐκ πλίνθων συνῳκοδομημέναι entirely built, D.C. 39.61, cf. POxy. 1648.60 (ii AD); metaph in Pass. of believers, Ep. Eph. 2.22. Pass., to be built in with other materials, λίθοι ξυνῳκοδομημένοι Th. 1.93; σ. οἱ κίονες τοῖς τοίχοις D.S. 13.82.
build up, block up, Id. 3.37.

zusammenbauen ; λίθοι ξυνῳκοδομημένοι, Thuc. 1.93 ; ἐκ πολλῶν ἓν οἰκητήριον, Plut. Thes. et Rom. 4 ; zugleich erbauen, NT.

συν-οίκοδομέω, -ῶ
[in LXX: I Est.5:68 * ;]
__1. to build together or with (with dative of person(s), 1Esdras, l.with).
__2. Of various materials, to build up together (Thuc., al.): metaph., of Christians, Eph.2:22.†
(AS)