συν·οικέω, anc. att. ξυν·οικέω-ῶ :
   I intr. :
      1 habiter ensemble ou avec, HOM. Ep. 15, 15 ; τινι, ESCHL. Ch. 909 ; SOPH. Tr. 545, etc. ; μετά τινος, PLUT. Rom. 9, vivre avec qqn ; en parl. de peuples, vivre avec, former une communauté avec, dat. HDT. 4, 148 ; abs. THC. 2, 68 ; 6, 63, etc. ;
      2 cohabiter, être marié avec, vivre avec (une femme, HDT. 1, 91, 196 ; un homme, HDT. 1, 37, 108) ; abs. HDT. 1, 93, etc. ; fig. σ. ἡδοναῖς, PLAT. Rsp. 587 c, vivre dans le plaisir ; avec un suj. de chose, vivre avec qqn, être habituel à qqn, en parl. de la richesse, de la pauvreté, PLAT. Leg. 679 b, etc. ;
   II tr. coloniser avec : Κυρηναίοισι Λιϐύην, HDT. 4, 159, coloniser la Libye avec les Cyrénéens ; au pass. συνοικουμένη χώρα, XÉN. Œc. 4, 8, région (partie d’un État) très peuplée ; en parl. d’une région du ciel couverte de constellations, MAN. 5, 165.

dwell or live together, Hom. Epigr. 15.15, Pl. R. 577a, etc. ; ξ. τινί live with, A. Ch. 909, Ar. Av. 414 (lyr.), Th. 6.63, etc. ; ξ. τῇδ’ ὁμοῦ S. Tr. 545; σ. μετά τινων Plu. Rom. 9; of peoples, live together, form a community, συνοικήσων τούτοισι Hdt. 4.148; abs., S. OT 57, Th. 2.68.
live with in wedlock, of the man, Hdt. 1.91, 196, E. Med. 242, Ar. Pax 708, Pl. Criti. 113d, PEnteux. 91.2 (iii BC), etc. ; of the woman, ἔοισα (fort. νέοισι) γεραιτέρα Sappho 75, cf. Hdt. 1.37, 108, E. Andr. 18, etc. ; abs., live in wedlock, Hdt. 1.93, 4.168, 1 Ep. Pet. 3.7, etc. ; τούτων συνοικησάντων γίνεται Κλεισθένης from their marriage sprang Cleisthenes, Hdt. 6.131. metaph of feelings, circumstances, etc., μυρίον ἄχθος ᾧ ξυνοικεῖ with which he dwells, S. Ph. 1168 (lyr.); σ. φόβῳ E. Heracl. 996; ἡδοναῖς, ἀμαθίᾳ, Pl. R. 587c, Alc. 1. 118b; φόβοις Phld. Ir. p. 56 W. ; βαρυτάτη συνοικῆσαι (sc. ἄνομος μοναρχία) Pl. Plt. 302e; also ἱππικοῖς ἐν ἤθεσιν πολὺς ξ.
being much versed in their ways, E. Hipp. 1220 codd. (sed leg. ἱππικοῖσιν ἤθεσιν). reversely, with the thing as subject, γῆρας ἵνα πρόπαντα κακὰ κακῶν ξυνοικεῖ S. OC 1238 (lyr.); ᾗ ἂν συνοικίᾳ μήτε πλοῦτος συνοικῇ μήτε πενία Pl. Lg. 679b; ὅπου σ. ἐρημία Lyc. 957; of the poisoned robe of Heracles, cling closely, S. Tr. 1055.
Astrol., share the same domicile, ὅταν ἡ Παφίη Ἑρμῇ στείχουσα συνοικῇ Man. 5.165.
c. acc. loci, people or colonize jointly with, σ. Κυρηναίοισι Λιβύην Hdt. 4.159; Τροιζηνίοις Ἀχαιοὶ συνῴκησαν Σύβαριν Arist. Pol. 1303a29; — Pass., of a place, to be thickly peopled, X. Oec. 4.8, Pl. Criti. 117e, Str. 6.2.4, Plu. Num. 15, etc.

zusammenwohnen, -leben ; Hom. ep. 15.15 ; τινί, wie Aesch. πατροκτονοῦσα γὰρ ξυνοικήσεις ἐμοί, Ch. 896 ; Soph. Tr. 541, O.R. 57 ; u. übertr., zusammen, verbunden sein, γῆρας, ἵνα πρόπαντα κακὰ κακῶν ξυνοικεῖ, O.C. 1240 ; vgl. μυρίον ἄχθος, ᾧ ξυνοικεῖ, Phil. 1153 ; auch vom eng anschließenden Gewande, Tr. 1044 ; ἂν ἡμῖν εὖ πόσις ξυνοικῇ, Eur. Med. 242, wie ἄλλῃ ξυνοικεῖ πόσις συνεύνῳ, 1001, u. öfter ; Ar. Plut. 437 ; übertr., μὴ συνοικοίην φόβῳ, Eur. Heracl. 996 ; Thuc. 2.68 ; bei Her. bes. Zusammenleben von Mann u. Frau, ἀνδρί, δούλῳ, γυναικί, δεσποίνῃ, 1.37, 91, 93, 108, 173 u. oft ; τουτέων συνοικησάντων γίνεται Κλεισθένης, 6.131, aus dieser Ehe ; vgl. noch ἐγώ τοι δίδωμι τὴν θυγατέρα τὴν ἐμήν· ταύτῃ συνοίκεε, 9.111 ; γυναῖκες ἀνδράσιν ἐκλεκτέαι συνοικεῖν, Plat. Rep. V.456b ; ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς δώσει ὁ νόμος συνοικεῖν, 461e ; ταῖς γυναιξίν, Xen. Cyr. 4.4.10 ; auch übertr., κακῷ, Plat. Menex. 246e ; ἀμαθίᾳ, Alc.I, 118b ; u. umgekehrt, ᾗ δ' ἂν ξυνοικίᾳ μήτε πλοῦτος ξυνοικῇ μήτε πενία, Legg. III.679d ; u. so bes. von schlimmen Dingen, κακῷ, φόβῳ, λύπῃ, s. Jacobs Ach.Tat. 423. – Transit., zusammen bewohnen, Κυρηναίοισι Λιβύην, Her. 4.159 ; dah. pass., τοῦτο πᾶν συνῳκεῖτο ὑπὸ πολλῶν οἰκήσεων, Plat. Critia.117e ; συνοικουμένη χώρα, Xen. Lac. 4.8 ; Plut. Num. 15.

συν-οικέω, -ῶ
[in LXX for בַּעַל etc. ;]
to dwell together: of man and wife (Hdt., al.), with dative of person(s), 1Pe.3:7,†
(AS)