anc. att. ξυνετός, ή, όν :
      1 act. intelligent, avisé, prudent, en parl. de pers. PD. O. 2, 152 ; P. 5, 144 ; HDT. 1, 185 ; THC. 3, 82, etc. ; particul. intelligent de nature, p. opp. à μαθών, THC. 1, 84, etc. ; en parl. d’animaux, ARSTT. H.A. 8, 110, etc. ; de choses (esprit, etc. AR. Ran. 876, etc.) ; avec le gén. : σ. τινος, EUR. Or. 1406, qui a l’intelligence ou la connaissance de qqe ch. ; τὸ συνετόν, THC. 2, 15 ; EUR. Or. 1180, etc. l’intelligence ;
      2 pass. facile à comprendre, intelligible, THGN. 1078 ; HDT. 2, 57 ; EUR. Ph. 498, etc.

• Cp. -ώτερος, THC. 3, 37 ; ARSTT. H.A. 8, 1 ; LUC. D. mort. 6, 3. • Sup. -ώτατος, THC. 1, 74.

Étym. συνίημι.

ή, όν, (< συνίημι) intelligent, sagacious, wise, Democr. 98, Pi. P. 5.107, Hdt. 1.185 (Comp.), etc. ; φωνάεντα συνετοῖσιν Pi. O. 2.85; of Zeus and Apollo, ξυνετοὶ καὶ τὰ βροτῶν εἰδότες S. OT 498 (lyr.); ξ. φρένες Ar. Ra. 876 (lyr.); of animals, Arist. HA 589a1 (Comp.); σ. ἡλικίη the age of wisdom, AP 5.111 (Phld.), etc. ; ἡ συνετή alone, ib. 11.25 (Apollonid.); also τὸ σ., = σύνεσις, E. Or. 1180, Th. 2.15; τὸ πρὸς ἅπαν ξ. Id. 3.82; c. gen. rei, intelligent in a thing, ξ. πολέμου E. Or. 1406 (anap.); c. acc., τά τ’ οἰκτρὰ σ. εἰμι καὶ τὰ μή Id. IA 1255; τὰ ἀχρεῖα Th. 1.84; τὰ πολιτικά D.H. 4.45. Pass., intelligible, εὔμαρες σύνετον πόησαι πάντι τοῦτ’ Sappho Supp. 5.5; οὐ ξ. θνητοῖς πείρατα Thgn. 1078; φρονέοντι συνετὰ γαρύω B. 3.85; συνετὰ αὐδᾶν, λέγειν, Hdt. 2.57, E. Ph. 498, etc. ; esp. in oxymora, ἀναβοήσεται οὐ συνετὰ συνετῶς Id. IA 466; δυσξυνέτου ξυνετὸν μέλος Id. Ph. 1506 (lyr.); act. and pass. senses conjoined, εὐξύνετον ξυνετοῖς βοάν Id. IT 1092 (lyr.); φωνὴ σ.
significant, Arist. Po. 1456b23. Adv. -τῶς intelligently, E. IA 466, Ar. V. 633 (lyr.).
intelligibly, διαλέγεσθαι Arist. Pr. 902a17; φθεγξαμένου… οὐδὲν σ. Plu. Sull. 27; συνετὰ ὁμιλεῖν to discourse intelligibly, Babr. Prooem. 11.

verständig, klug, einsichtsvoll ; Pind. P. 5.100, Ol. 2.85 ; Soph. nennt Zeus u. Apollon ξυνετοὶ καὶ τὰ βροτῶν εἰδότες, O.R. 499 ; εὐξύνετον ξυνετοῖσι βοάν, Eur. I.T. 1092 ; auch ξυνετά μοι δοκεῖς λέγειν, Verständiges, Phoen. 501, u. öfter, auch • adv. συνετῶς, I.A. 466 ; Thuc. 1.84, 2.15 u. öfter, u. Folgde, wie Xen. Cyr. 2.1.31 ; οἱ συνετώτατοι, Pol. 3.22.3 ; auch adv., συνετῶς βουλευσάμενος, 1.36.2 ; συνετώτερον αὐτὸν εἶναι Ὀδυσσέως, Luc. Tim. 23 ; leicht zu verstehen, Her. 2.57 Xen. u. A.; ἡλικίη, Philodem. 14 (XI.41).
Bei Hesych. ist συνετὸς χιτών = σύμβλητος.

συνετός, ή, -όν
(< συνίημι), [in LXX for בִּין, חָכָם, etc. ;]
intelligent, sagacious, understanding: Mat.11:25, Luk.10:21, Act.13:7, 1Co.1:19' (LXX) .†
(AS)