συν·επερείδω :
      1 tr. appuyer en même temps : πληγήν, PLUT. Brut. 52, asséner en même temps un coup violent ; fig. ὑπόνοιαν, PLUT. Cæs. 8, appuyer un soupçon sur un indice ; avec un acc. de pers. enfoncer une arme dans, transpercer, acc. PLUT. Phil. 10 ;
      2 intr. s’appuyer de toute sa force sur, dat. PLUT. Marc. 7.

help in driving against, c. acc. rei, Plu. 2.939b; help in inflicting, πληγήν Id. Brut. 52; σ. ὑπόνοιάν τινι help to fix a suspicion on him, Id. Caes. 8, cf. Cic. 21 (cj. for συναπ-); drive home a weapon, Id. Phil. 10; συνεπερείσας τῇ ῥύμῃ τοῦ ἵππου charging him with all the force of his horse, Id. Marc. 7; give additional force, Arr. Tact. 12.2, 10. Med., = Lat. conitor, Dosith. p. 433 K., Gloss.

mit, zugleich darauf stämmen, stützen ; πληγήν, Plut. Brut. 52 ; ὑπόνοιάν τινι, Caes. 8. – Auch intr., sich dagegen stämmen, συνεπερείσας τῇ ῥύμῃ τοῦ ἵππου, Plut. Marcell. 7, er legte sich mit der ganzen Macht des angespornten Pferdes gegen ihn.