συν·επίσταμαι [ᾰ] savoir avec, càd. :
      1 savoir comme tout le monde, acc. avec un part. PLAT. Leg. 821 c ; σ. ὅτι, ARSTT. Soph. el. 19, 3, savoir comme tout le monde que, etc. ;
      2 être dans le secret de, acc. XÉN. Hell. 5, 4, 19 ;
      3 avoir conscience de, acc. ARISTÉN. 2, 15 ; avec un part. au dat. LUC. Cat. 23, 27 ; V.H. 2, 31, avoir conscience que qqn, etc.

to be privy to, τὴν ἐπανάστασιν X. HG 5.44.19; ἀπιστότατον ἔργον σ. μοι πεποιηκότι Gorg. Pal. 21; σ. τινὶ πονηρὰ δράσαντι Luc. Cat. 23, cf. 27; οὐδὲν ἐμαυτῷ ψεῦδος εἰπόντι σ. Id. VH 2.31, cf. Cal. 9; ἃ ἐμαυτῷ συνεπίσταμαι LXX Jb. 19.27.
know perfectly well or fully, πολλάκις ἑώρακα… τὸν ἥλιον καὶ σελήνην δρῶντας ταῦθ’ ἃ ἀεὶ πάντες συνεπιστάμεθα Pl. Lg. 821c; οὐκ ἄρα συνεπίστανται ὅτι ἐπίστανται ; Arist. SE 177a27.

(ἐπίσταμαι), mit, zugleich wissen ; Plat. Legg. VII.821c ; Xen. Hell. 5.4.19 ; u. Sp., wie Luc., συνεπίσταμαι πονηρὰ δρ ἀσαντι αὐτῷ, Catapl. 23, vgl. V.H. 2.31.

Dep. to be privy to , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC), Lucian (Refs 2nd c.AD)] (ML)