συν·εισπίπτω, tomber ou se précipiter ensemble dans avec εἰς et l’acc. XÉN. An. 5, 7, 25 ; particul. se précipiter ensemble ou en même temps dans, en parl. de soldats qui poursuivent l’ennemi et pénètrent avec lui dans ses retranchements, avec εἰς, HDT. 3, 55 ; 9, 102 ; τινί, HDT. 3, 78 ; THC. 6, 100 ; σύν τινι, XÉN. An. 7, 1, 18 ; μετά τινος, AR. Eccl. 1095, avec qqn ; abs. LYS. 97, 38.

rush in along with or together, εἰς τὴν θάλατταν X. An. 5.7.25; esp. of soldiers pursuing the besieged to their own gates and getting in with them, σ. φεύγουσι ἐς τὸ τεῖχος Hdt. 3.55, cf. 78, 9.102, Th. 6.100, X. HG 7.2.7, etc. ; μετὰ σοῦ Ar. Ec. 1095; σ. εἴσω τῶν πυλῶν σὺν τῷ ὄχλῳ X. An. 7.1.18; κατὰ τὰς πύλας Id. HG 4.7.6; abs., Lys. 3.15; of fevers, Paul.Aeg. 4.22.

(πίπτω), mit od. zugleich hineinfallen ; ξυνεισπεσοῦμαι μετὰ σοῦ, Ar. Eccl. 1095 ; hineingeraten, eindringen ; εἰς τὸ τεῖχος, Her. 3.35 ; Thuc. 5.3 ; Xen. Cyr. 3.3.28 ; εἰς τὴν θάλασσαν, An. 5.7.25 ; εἴσω τῶν πυλῶν σύν τινι, 7.1.12 ; κατὰ τὰς πύλας, Hell. 4.7.6 ; εἰς τὴν πόλιν, Pol. 4.71.12 ; Sp., wie DC. 58.1.