(ao. pass. συνεδυάσθην, pf. συνδεδύασμαι) :
      1 tr. unir deux à deux, accoupler, ARSTT. Nic. 5, 3, 11 ; τι πρός τι, ARSTT. Pol. 6, 7, 2, rapprocher une chose d’une autre ; au pass. être pris deux par deux, ARSTT. Rhet. 1, 15, 32, etc. ; en parl. d’union, s’accoupler, s’unir, PLAT. Leg. 840 d ; ARSTT. Pol. 1, 2, 2, etc. ; en parl. d’animaux, XÉN. Cyn. 5, 6 ; ARSTT. H.A. 5, 1, 9, etc. ;
      2 intr. s’associer à, dat. POL. 4, 38, 6 ; SEXT. M. 9, 254 ; abs. se concerter, POL. 30, 5, 8.

Étym. συνδυάς.

Pass., aor. -εδυάσθην Arist. GA 724b15; pf. συνδεδύασμαι ib. 729b30 : — join one and one, couple, Id. EN 1131b8; τι πρός τι Id. Pol. 1321a18; — Pass., to be taken two at a time, ib. 1300a19, 1317a1, Gal. 6.214; to be coupled with another person or thing, Arist. Top. 118b15; abs., to be coupled with something else, Id. Rh. 1377a30. Pass., freq. of marriage or sexual intercourse, pair, copulate, Id. Pol. 1252a26, etc. ; σ. τῷ τυχόντι Id. EE 1242a24; esp. of animals, X. Cyn. 5.6, Arist. HA 539b9, al. ; c. dat., συνδυασθέντες ἄρρην θηλείᾳ καὶ θήλεια ἄρρενι Pl. Lg. 840d, cf. Arist. HA 612b33, GA 746b12, al. intr. in Act., join oneself with, combine with, of persons and things, τινι Plb. 4.38.6, S.E. M. 9.254; abs., combine, Plb. 30.5.8. as law-term, συνδυάζεσθαί τινι to be in collusion with any one, Just. Nov. 130.7; cf. συνδυασμός II.

zwei Menschen od. zwei Dinge mit einander verbinden, paaren ; συνδυασθέντες ἄρρην θηλείᾳ κατὰ χάριν καὶ θήλεια ἄρρενι, sich paarend, Plat. Legg. VIII.840d ; vgl. Valcken diatr. p. 50. – Auch intr., sich paaren, begatten, τινί, mit Einem, und übh. sich verbinden, τινί, Pol. 4.38.6 u. öfter, u. a.Sp.
Bei Sp. ist συνδυάζεσθαί τινι, bes. vom Richter gesagt, mit einer Partei unter einer Decke stecken, mit ihr gemeinschaftliche Sache machen, Jos.

1. to join two and two, couple , [Aristotle Philosopher (Refs 4th c.BC)]: —;Pass. to be coupled with something else , [Aristotle Philosopher (Refs 4th c.BC)]
2. in Pass. to be coupled, to pair , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)] (ML)