συν·αρτάω, anc. att. ξυν·αρτάω-ῶ :
   I suspendre avec ou ensemble, LUC. D. deor. 21, 21 ;
   II fig. rattacher à, lier à, EUR. Med. 564 ;
   III (au pf. pass. συνηρτῆσθαι) s’attacher à, dat. ARSTT. H.A. 1, 16, 12, etc. ; avec πρός et l’acc. ARSTT. H.A. 1, 17, 8 ; PLUT. Num. 20, Sert. 12, etc. ; περί τι, THC. 7, 70, être accroché à qqe ch. (un navire), en parl. de navires dans un combat naval.

knit or join together, σ. γένος E. Med. 564; τὴν γῆν ἅμα καὶ τὴν θάλασσαν Luc. DDeor. 21.1; — Pass., to be closely engaged, δύο περὶ μίαν καὶ ἔστιν ᾗ καὶ πλείους ναῦς… ξυνηρτῆσθαι Th. 7.70; ἡ ἄνω γνάθος… συνήρτηται τῇ κεφαλῇ καὶ οὐ διήρθρωται Hp. Art. 30, cf. Arist. HA 495b6, Sor. 2.85; πρός τι Arist. HA 496b12, Thphr. Sens. 26; σ. εἰς ἕν Arist. PA 670a7; ἀφ’ ἑνός, ἐξ ἑνός, Id. HA 516a8, Pr. 957b40; πολλαχόθι μὲν συμφύονται [οἱ ὑμένες], πολλαχόθι δὲ συναρτῶνται Gal. UP 15.5. metaph, ὁμηθὲν ἀκόλουθον αρτῶν Epicur. Nat. 14.9; mostly in Pass., συνηρτημέναι [ἀρεταὶ] τοῖς πάθεσι Arist. EN 1178a19; τῷ ἀθανάτῳ τὸ ἀθάνατον σ. Id. Cael. 270b9; to be implicated in, c. dat., τόδε σ. τῷδε ἐξ ἀνάγκης Phld. Sign. 35; συνηρτῆσθαι πολέμῳ to be involved in…, Plu. Num. 20; σ. διώξεσι καὶ φυγαῖς to be always engaged in…, Id. Sert. 12; συνηρτῆσθαί τινι to be engaged with him, Id. Marc. 24, cf. Pomp. 51.
Gramm., in Pass., to be construed with, πρὸς τὰς εὐθείας A.D. Synt. 12.11.

mit aufhängen od. aufheben, mit anknüpfen, verbinden ; Eur. συναρτήσας γένος, Med. 564 ; u. pass., δύο καὶ πλείους ναῦς περὶ μίαν κατ' ἀνάγκην ξυνηρτῆσθαι, Thuc. 7.70 ; auch von einem geschlagenen Feinde, nicht ablassen mit Verfolgen, sich an ihn heften, Plut. Marcell. 14 ; συνηρτῆσαι Σουήβοις, Pomp. 51 ; Sert. 12.