συν·αρπάζω, anc. att. ξυν·αρπάζω :
   I au propre :
      1 se saisir plusieurs ensemble de, acc. LYS. 100, 28, etc. ; au pass. SOPH. Aj. 498, fr. 587 Dind., etc. ;
      2 se saisir de plusieurs personnes ou de plusieurs choses ensemble, ESCHL. Pers. 195 ; SOPH. El. 1150 ; enlever tout à la fois, XÉN. Cyr. 4, 2, 26, etc. ;
      3 saisir pour réunir, acc. EUR. Hec. 1163 ; cf. LYS. fr. 45, 4 ;
   II fig. :
      1 captiver, EUR. I.A. 531 ; CALL. Epigr. 31, 5 ; ANTH. 5, 210 ; LGN 16, 2, etc. ;
      2 saisir vivement par l’esprit, SOPH. Aj. 16 ; AR. Nub. 775 ; SIMYL. (STOB. Fl. 60, 4) ; particul. dans un raisonnement : σ. τὸ ζητούμενον, SEXT. P. 2, 35 ; LUC. J. tr. 38, s’emparer de la conclusion même que l’on cherche, càd. faire une pétition de principe ;

Moy. se saisir de, acc. AR. Lys. 437.

fut. -άσω E. IA 535, Luc. DDeor. 8.1, -άσομαι Ar. Lys. 437, Xenarch. 8 : — snatch and carry away with one, carry clean away, S. OC 819, E. Or. 1493 (lyr.), X. Mem. 1.4.8, PSI 4.353.12 (iii BC), Gal. 6.301, etc. ; ξ. [τινὰ] βίᾳ A. Pers. 195; βίᾳ ἐκ τῆς ὁδοῦ σ. τινάς Lys. 3.46, cf. 12.96; πάντα σ. ὥσπερ θύελλα S. El. 1150; ὁ κρατῶν ἅμα πάντα σ. X. Cyr. 4.2.26; ἀετὸς τὸν λαγὼ σ. ib. 2.4.19; seize and retain, οὐ δύνανται συναρπάζειν αἱ μῆτραι τὸν γόνον Hp. Aër. 21; metaph, carry away with one (by persuasive arguments), ξυναρπάσας στρατόν E. IA 531, cf. Call. Epigr. 32.5, Longin. 16.2, Gal. UP 3.10; οὐδένα ὑμῶν συναρπάζω I am not ΄rushing’ you, Diog.Oen. 24; σ. ἑαυτὸν εἰς τὸ ἄνω, of mystical union with the One, Plot. 5.3.4; — Pass., to be seized and carried off, βία ξυναρπασθεῖσαν S. Aj. 498; σ. βουκόλων ὕπο Id. Fr. 659; by death, Phld. Mort. 37. ξ. χεῖρας seize and pin them together, E. Hec. 1163, cf. Lys. Fr. 75.4; — Med., ξ. τινὰ μέσον, of a wrestler, Ar. Lys. 437. metaph, ξ. φρενί seize with the mind, grasp, S. Aj. 16, cf. Ar. Nu. 775; τὸ ῥηθέν Simyl. ap. Stob. 4.18.4; σ. τὸ ζητούμενον, in arguing, to be guilty of a petitio principii, Luc. JTr. 38, S.E. P. 2.35, etc. ; so συνήρπασται εἰς κτητικὴν σύνταξιν is hastily concluded to have a possessive force, A.D. Synt. 165.9.
carry away, destroy all traces of, τι Luc. Dom. 16. Pass., of persons, συνηρπασμένοι having been robbed, PRyl. 119.28 (i AD).

(ἁρπάζω), mit od. zusammen rauben, fortreißen ; χεροῖν ἔντη δίφρου διασπαράττει καὶ ξυναρπάζει βίᾳ, Aesch. Pers. 191 ; βίᾳ ξυναρπασθεῖσαν Ἀργείων ὕπο, Soph. Aj. 493 ; O.C. 823 ; πάντα γὰρ συναρπάσας θύελλ' ὅπως βέβηκας, El. 1139 ; übertr. ὡς εὐμαθές σου φώνημ' ἀκούω καὶ ξυναρπάζω φρενί, Aj. 16, schnell auffassen, verstehen ; σκύμνον οἶά νιν ἐν χεροῖν ὀρείαν ξυνήρπασαν Eur. Or. 1493, u. öfter ; Ar. Nub. 765 ; auch med., ξυναρπάσασθαί τινα μέσον, Lys. 437 ; ergreifen, Pol. 5.41.9 u. a.Sp.

συν-αρπάζω
[in LXX: Pro.6:25 (לָקַח), 2Ma.3:27 2Mac 4:41, 4Ma.5:4 * ;]
'perfective ' of ἁοπάζω (see M, Pr., 113),
__(a) to seize and carry away (so most commonly) : Act.27:15;
__(b) to seize and hold: Luk.8:29, Act.6:12 19:29.†
(AS)