συν·αλλάσσω, att. -άττω, anc. att. ξυναλλάττω :
   I tr.
      1 mettre en relation, unir : τινά τινι, ESCHL. Sept. 597, une pers. à une autre ; au pass. avoir des relations avec, être uni ou s’unir avec, dat. SOPH. Aj. 493 ; EUR. Andr. 1245 ;
      2 réconcilier, acc. XÉN. Vect. 5, 8 ; τινά τινι, THC. 1, 24, une personne avec une autre ; abs. PLAT. Leg. 930 a ; au pass. se réconcilier, THC. 4, 19 ; 5, 5 ; πρός τινα, THC. 8, 90 ; XÉN. An. 1, 2, 1, avec qqn ;
   II intr. avoir des relations avec, dat. DÉM. 760, 12 ; ARSTT. Nic. 10, 8, 7 ; PLUT. Dio. 8 ; abs. SOPH. O.R. 1110 ; EUR. Her. 4 ; PLUT. M. 12 e.

Att. συναλλάττω, pf. συνήλλαχα SIG 742.55 (Ephesus, i BC). etc. ; 2 aor. Pass. συνηλλάγην PTeb. 329.10 : — bring into intercourse with, associate with, δίκαιον ἄνδρα τοῖσι δυσσεβεστέροις A. Th. 597; — Pass., have intercourse with, Ἑλένῳ συναλλαχθεῖσαν εὐναίοις γάμοις E. Andr. 1245; ᾗ [εὐνῇ] ξυνηλλάχθης ἐμοί S. Aj. 493.
reconcile, τινάς τισι Th. 1.24; τινας, opp. διαλλάττειν, X. Vect. 5.8; τινὰς εἰς εἰρήνην Act. Ap. 7.26; abs., Pl. Lg. 930a; — Pass. and Med., to be reconciled or come to terms with, make a league or alliance with, πρός τινας Th. 8.90, X. An. 1.2.1; abs., make peace, Th. 5.5, X. HG 2.4.43, etc. ; μετρίως on fair terms, Th. 4.19. intr., have dealings with another, S. OT 1110, E. Heracl. 4; ἦ ξυνήλλαξάς τί που ; hast thou had any dealings with him, S. OT 1130.
enter into engagements or contracts (cf. συνάλλαγμα II), Leg. Gort. 9.44, al., Arist. EN 1162b24, 1178b11, D. 24.192, Din. ap. Gramm. in Reitzenstein Ind. Lect. Rost. 1892/3 p. 7, PCair. Zen. 359.6, 12 (iii BC), SIG l.c. ; οἱ συνηλλαχότες the parties to a contract, PTeb. 5.212 (ii BC), cf. POxy. 34i 10, al. (ii AD); c. acc. cogn., τοιοῦτον πρᾶγμα συναλλάττων D. 30.12, cf. D.H. 6.22, BGU 1062.10; — Pass., to be the subject of a contract, PTeb. 329.10 (ii AD).

att. -ττω, mit einem Andern Etwas wechseln, umtauschen, vertauschen, Sp. – Dah. übertr., aussöhnen, vereinigen, Aesch. Spt. 579 ; so pass., καί σ' ἀντιάζω πρός τ' ἐφεστίου Διὸς εὐνῆς τε τῆς σῆς, ᾗ συνηλλάχθης ἐμοί, Soph. Aj. 493 ; Eur. Heracl. 4 ; Plat. Legg. XI.930a ; πρός τινα, Thuc. 8.90 ; Folgde : – intr. mit Einem Umgang, Verkehr haben, Soph. O.R. 1110 ; Eur. Heracl. 4 ; mit ihm umgehen, χρώμεθα ἀλλήλοις καὶ συναλλάττομεν, Dem. 24.192.

συν-αλλάσσω,
to reconcile: impf. (conative, see M, Pr., 129), Act.7:26.†
(AS)