συν·αίρω, anc. att. ξυν·αίρω (f. -αρῶ, ao. συνῆρα, etc.) lever ensemble ou avec, particul. :
      1 lever ou prendre les armes en faveur de, secourir, dat. DC. 46, 3 ; Exc. 55, 66 ;
      2 σ. λόγον μετά τινος, NT. Matth. 18, 23 ; 25, 19, régler un compte avec qqn ;

Moy. :
   I lever ensemble pour soi : ὅπλα, DH. 7, 19, prendre les armes avec d’autres ; p. suite :
      1 se lever contre : τινι, PLUT. Galb. 18, etc. comme auxiliaire de qqn ; τινι ἔς τι, PAUS. 3, 1, 7, comme auxiliaire de qqn pour qqe ch. ; ἐπί τινα, PLUT. Dio. c. Brut. 3, contre qqn ;
      2 venir au secours de, aider, assister : τινί τι, EUR. Or. 767, qqn en qqe ch. ; abs. DÉM. 1449, 16, etc. ;
      3 prendre sa part de, partager : τινι τὸν κίνδυνον, THC. 2, 71 ; ou τοῦ κινδύνου, THC. 4, 10, le danger de qqn ; τὰ πράγματα, DÉM. 16, 6, mettre ensemble la main aux affaires ;
   II soulever à la fois : τινα τῶν σκελῶν, PLUT. Lys. 15, qqn par les deux jambes, le culbuter.

poet. συναείρω; — Med. aor. συνηράμην E. Or. 767, etc. ; poet. aor. inf. συναρέσθαι prob. cj. in Bion Fr. 8.8 (συνερᾶσθαι codd.); v. αἴρω, ἄρνυμαι ; pf. inf. written συνῆρσθαι, BGU 975.15 (i AD), PLips. 27.15 (ii AD) : — take up together, Arist. Pr. 945a39, Plu. 2.659a; σ. λόγον μετά τινος cast up accounts…, Ev. Matt. 18.23, PLond. 1.131r. 194 (i AD), cf. PSI 7.801.3 (ii AD, Pass.), Ostr. Bodl. iii 336 (ii/iii AD, Pass.); abs., συναίρειν Ev. Matt. 18.24. = συνάγω, gather in a harvest, τὰ γενήματα TAM 2.245.9 (Lycia); — Pass., ὁ ἐπὶ τοῖς βαλανείοις συναιρόμενος ῥύπος collected, Dsc. 1.30 (v.l. -αγόμενος). ὅπως συνάρωμεν διπλῆν εἰλαπίνην that we may celebrate together a double festival, BGU 1080.9 (iii AD). τῷ Καίσαρι συναίρει espouses Caesar΄s cause, D.C. 46.3 codd. (fort. -εται). Med., take part in a thing, c. gen. rei, συνάρασθαι τοῦ πολέμου, τοῦ κινδύνου, Th. 5.28, 4.10; σ. τισὶ τοῦ πολέμου D.H. 6.3; c. acc. rei, help in bearing or undertaking, ξυναίρεσθαι κίνδυνον Th. 2.71; τὰ πράγματα D. 1.24; also σ. Κύπριν engage in love with another, A. Pr. 650; φόνον τινί E. Or. 767 (troch.); σ. τὴν χάριν τινός espoused his cause, D.C. 45.15; συνάρασθαι εἰς τὸ αὐτό co-operate, X. Ath. 2.2; μηδενὸς ὑμῶν μηδὲν συναραμένου D. Prooem. 41, cf. 33; σ. τινί with one, Plu. Galb. 18, etc. ; τινὶ ἐς ἀποικίαν Paus. 3.1.7; πρὸς οὐδὲν αὐτῷ συνήρατο D.C. 37.49; ἐπί τινα in attacking him, Plu. Comp. Dion. Brut. 3; help, assist, ταῖς ἀναγωγαῖς τοῦ πύου Gal. 11.683, cf. 6.265; εἰς εὐτροφίαν τοῖς νεύροις ib. 209.
raise or use in helping, οὐ συναίρεται δόρυ E. Rh. 495; πᾶν ὅ τι ἔχομεν σ. τῷ κάλλει enlist all we have in the service of beauty, Luc. Charid. 12. τῶν σκελῶν σ.
catch by both legs, trip up, Plu. Lys. 15. Med. in signf. 1.1, σ. λογάριον PFay. 109.6 (i AD), cf. POxy. 113.27 (ii AD). Med., annul jointly with another, ἐφ’ ᾧ συναρεῖταί μοι ἣν ἔχει ἡμῶν συνοικεσίου συγγραφήν PTeb. 809.4 (ii BC), cf. PRein. 31.8 (ii BC), BGU l.c. (i AD), PLips. l.c. (ii AD), CPR 23.17 (ii AD); — Pass., PRein. 8.7 (ii BC).

(αἴρω), poet. συναείρω, mit aufheben, erheben, οὐ συναίρεται δόρυ Eur. Rhes. 495. – Bes. im med. Einem helfen, ihm beistehen, τινί, auch τινί τι, συνηράμην φόνον σοι ματρός Eur. Or. 765 ; συναίρεσθαί τινι τοῦ κινδύνου, mit Einem gemeinschaftlich die Gefahr auf sich nehmen, sie mit ihm teilen, Thuc. 4.10, τοῦ πολέμου, 5.28 ; auch ξυνάρασθαι τὸν κίνδυνον τῆς μάχης, 2.71 ; πράγματα, Dem. 1.24 ; Aesch. Prom. 653 συναίρεσθαι Κύπριν, sich in Liebe vereinigen. – S. συναείρω.

συν-αίρω
[in LXX: Exo.23:5 (עָזַב) * ;]
to take up together: σ. λόγον (of which there are several exx. in π.; see Deiss., LAE, 118 f.; MM, i, xxiv; M, Pr., 160), to settle accounts, Mat.18:23-24; before μετά, C. genitive of person(s), Mat.25:19.†
(AS)