anc. att. ξυμφορά, ᾶς (ἡ) :
   I ce qu’on apporte ensemble, d’où :
      1 amas, monceau, POLÉM. 4, 42 ;
      2 réunion, rencontre (de maladies), ARÉT. Caus. m. diut. 2, 11, 3 ;
      3 contribution, LUC. Lex. 6 ;
   II concours de circonstances, conjoncture, particul. :
      1 en gén. événement, chance, hasard, HDT. 1, 32 ; SOPH. Tr. 1145, etc. ; au plur. HDT. 7, 49, etc. ; ESCHL. Eum. 1020 ; SOPH. O.R. 33, 44, etc. ; THC. 1, 140, etc. ;
      2 événement malheureux, malheur, accident, PD. P. 8, 125 ; HDT. 3, 64, etc. : συμφορῇ (ion.) χρῆσθαι, HDT. 1, 42, etc. être malheureux ; ἐπὶ συμφορὴν ἐμπίπτειν, HDT. 7, 88, tomber dans le malheur ; par euphém. p. ἄχος, SOPH. O.R. 99 ; p. ἀτιμία, AND. 11, 41 ; p. exil, XÉN. Hell. 1, 1, 27, etc. ; συμφορὴν ποιεῖσθαί τι, HDT. 1, 83 ; 4, 79 ; 5, 35, etc. ; συμφορὰν νομίζειν, XÉN. Ages. 7, 4 ; κρίνειν, XÉN. Ages. 11, 9 ; ἡγεῖσθαι, PLAT. Phæd. 84 e, regarder qqe ch. comme un malheur ; en parl. de pers. être qui est le malheur de, gén. ESCHN. 89, 39 ; DIN. 98, 24 ; abs. SOPH. Aj. 68 ;
   III rar. en b. part, conséquence heureuse, dénouement favorable, ESCHL. Ag. 24, Ch. 1064, Eum. 1031 ; SOPH. El. 1230 ; EUR. Alc. 1155, El. 457 ; AR. Eq. 655.

➳ Ion. συμφορή, HDT. ll. cc.

Étym. συμφέρω.

Ion. συμφορή, ἡ, (< συμφέρω) bringing together, collecting, βελῶν Polem. Cyn. 24; conjunction, νούσων μυρίων τε καὶ κακῶν Aret. SD 2.11; comparison, τὰς ξ. τῶν βουλευμάτων S. OT 44 (but in signf. 11.1, = τὰς συντυχίας καὶ ἀποβάσεις, acc. to Sch.); — pedantically for συμβολή, a contribution, Luc. Lex. 6. commonly (from συμφέρω A. III. 4, and B. 111), event, circumstance, chance, hap, πᾶν ἐστι ἄνθρωπος συμφορή Hdt. 1.32; αἱ σ. τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι, καὶ οὐκὶ ὥνθρωποι τῶν σ. Id. 7.49; συμφορὰς βίου A. Eu. 1020 (lyr.), cf. 897, Fr. 96A; ἔν τε συμφοραῖς βίου S. OT 33; ξυμφορᾶς ἵν’ ἕσταμεν in what a plight I am, Id. Tr. 1145; ὦ ξ. τάλαινα τῶν ἐμῶν κακῶν Ar. Ach. 1204; ξυμφορᾶς τίνος κυρῆσαι ; E. Ion 536 (troch.); πρὸς τὰς ξ. καὶ τὰς γνώμας τρέπεσθαι Th. 1.140; αἱ ξ. τῶν πραγμάτων ibid. mishap, misfortune, Hippon. 49.4, etc. ; early writers freq. add an epith., σ. ἄχαρις Hdt. 1.41, 7.190; οἰκτρά Pi. O. 7.77; κακή A. Pers. 445; τάλαινα S. El. 1179; c. gen., σ. πάθους A. Pers. 436; κακοῦ ib. 1030 (lyr.); but the word came to be used alone in a bad sense, συμφορᾷ δεδαιγμένοι (or δεδαγμ-) Pi. P. 8.87; ὑπὸ τῆς σ. ἐκπεπληγμένος Hdt. 3.64; συμφορῇ τοιῇδε κεχρημένος Id. 1.42, cf. Antipho 3.2.8; αἱ παροῦσαι σ. S. Ph. 885; ἐς (ἐπὶ codd.) συμφορὴν ἐμπεσεῖν, of a hurt or a disease, Hdt. 7.88; of defects of character, τριῶν τῶν μεγίστων ξ., ἀξυνεσίας ἢ μαλακίας ἢ ἀμελείας Th. 1.122; of overpowering passion, X. Cyr. 6.1.37; euphem. for ἄγος, S. OT 99; for ἀτιμία, And. 1.86; for banishment, X. HG 1.1.27, Isoc. 5.58; offence, trespass, Pl. Lg. 854d, 934b; συμφορήν or μεγάλην σ. ποιεῖσθαί (< τι) look upon or consider a thing as a great misfortune, Hdt. 1.83, 4.79, 5.35, etc. ; folld. by ὅτι, Id. 1.216, etc. ; σ. νομίζειν, κρίνειν, ἡγεῖσθαι, X. Ages. 7.4, 11.9, Pl. Phd. 84e; prov., πῖνε, πῖν’ ἐπὶ συμφοραῖς Simon. (14) ap. Ar. Eq. 406; of a person, μηδὲ συμφορὰν δέχου τὸν ἄνδρα, i.e. ὡς ὄντα σ., S. Aj. 68; τὸν ἄνθρωπον… κοινὴν τῶν Ἑλλήνων σ. Aeschin. 3.253; σ. τῆς πόλεως Din. 1.65. rarely in good sense, good luck, happy issue, A. Ag. 24, S. El. 1230 (pl.); σ. καίριοι A. Ch. 1064; εὔανδροι Id. Eu. 1031; σ. ἐσθλαί, εὐδαίμονες, E. Alc. 1155, Hel. 457; σ. ἀγαθαί Ar. Eq. 655.

ἡ, ion. συμφορή, das Zusammentragen, -bringen, Sammeln. Gew. Ereignis, Zufall, Eur. Ion 536 ; bes. im schlimmen Sinne, Unfall, Mißgeschick ; λύτρον συμφορᾶς οἰκτρᾶς γλυκύ, Pind. Ol. 7.77 ; συμφορᾷ δεδαϊγμένοι, P. 8.87 ; Aesch. Prom. 391 u. oft, κακῶν Pers. 431, πάθους 428 ; u. oft bei Soph. u. Eur.; ξυμφορᾷ καινῇ πεπληγμένος, Ar. Th. 179 ; ξυμφορὰ γενήσεται τὸ πρᾶγμα, Eccl. 488 ; θεήλατος, Eur. Or. 2 ; ἀμήχανος, Med. 392, u. oft ; u. in Prosa : συμφορῇ χρῆσθαι, unglücklich sein, Her. 1.42, 3.41 ; πρὸς τὰ μέγιστα, 8.20 ; oft συμφορήν, μεγάλην συμφορὴν ποιεῖσθαί τι, Etwas für ein großes Unglück ansehen, viel Aufhebens davon machen u. laut klagen, 1.83, 216, 5.5, 35 u. sonst ; ἀμήχανος, Plat. Prot. 344c ; ὅταν τις τοσαύτη ξυμφορὰ καταλάβῃ, Rep. III.387e ; περὶ τῆς ξυμφορᾶς διεξιόντες ὅση ἡμῖν γεγονυῖα εἴη, Phaed. 116a ; οὐ ξυμφορὰν ἡγοῦμαι τὴν παροῦσαν τύχην, 84e ; Thuc. u. Folgde. – Selten von erfreulichen Begebnissen, Aesch. Ag. 24, Eum. 985 ; vgl. Soph. El. 1221 ; übh. Geschick, φρονῶ δὴ ξυμφορᾶς ἵν' ἕσταμεν, Tr. 1135 ; πρὸς ἄλλαν ἐλαύνει θεὸς συμφορὰν τᾶσδε κρείσσω, Eur. Hel. 648 ; ἐπ' ἐσθλαῖς συμφοραῖσιν, Alc. 1158 ; εὐδαίμονες, Hel. 464 ; ἀγαθή, Ar. Eq. 653, Lys. 1276.
Bei Plat. auch in sittlicher Beziehung, Verbrechen, Legg. IX.854d, XI.934b.